Αναγκαία η μείωση της τιμής διέλευσης από τη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου

Δυστυχώς, έχει παραπεμφθεί και τις δύο φορές στις ελληνικές καλένδες. Όταν, όμως, έχει μειωθεί κατά 40% το μέσο εισόδημα, αυτό που οφείλει το κράτος απέναντι στους πολίτες είναι να δημιουργήσει μειώσεις, όπου μπορεί, αντίστοιχες του 40%. Ιδιαίτερα, όσον αφορά τη γέφυρα, όπου έχουν συμπληρωθεί τα δέκα χρόνια λειτουργίας της και επιτρέπεται ο επαναπροσδιορισμός του αντιτίμου, το υπουργείο όφειλε να έχει ήδη πετύχει μια αντίστοιχη μείωση, καθώς δεν ζούμε στην ευημερία της περιόδου 2004-2009, με ρυθμό ανάπτυξης 4%, 10% ανεργία και με το ΑΕΠ να αγγίζει τα 210 δισ. ευρώ. Ο κόσμος ζει ένα δράμα ανέχειας και φτώχειας, η δε ανεργία έφτασε στο 27%.

Τα τελευταία χρόνια, μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, όσοι συστηματικά διέρχονται από τη γέφυρα αντεπεξέρχονται με μεγάλη δυσκολία στο πολύ υψηλό κόστος του εισιτηρίου. Η μετʼ επιστροφής διέλευση, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του ΦΠΑ, που ισχύει από 1ης Ιουνίου 2016, κοστίζει 26,60 ευρώ, ποσό που αποτελεί κατά προσέγγιση πάνω από το μέσο ημερομίσθιο.

Η κατάσταση αποτελεί πραγματικό βρόχο για τους άνεργους συμπολίτες μας, τους προερχόμενους από τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες και τους φοιτητές, οι οποίοι εξαιτίας του υψηλού κόστους αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν τη γέφυρα.

Το γεγονός ότι το πολύ υψηλό κόστος διέλευσης απαξιώνει αυτό το έργο πνοής για τη χώρα προβληματίζει όλους τους φορείς των γύρω νομών, οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν αναδείξει το ζήτημα πολλές φορές, χωρίς όμως το υπουργείο να προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες.

Είναι λυπηρό, γιατί η Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου «Χαρίλαος Τρικούπης», που αποτελεί την υλοποίηση του μεγαλόπνοου οράματος του Χαρίλαου Τρικούπη, πρωθυπουργού της Ελλάδας το 1880, για τη σύνδεση των τοπικών κοινωνιών της Πελοποννήσου με αυτές της ηπειρωτικής Ελλάδας, δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες για τις οποίες δημιουργήθηκε. Πριν από την κατασκευή της χρειάζονταν κατά μέσο όρο 45 λεπτά της ώρας με τα οχηματαγωγά πλοία και καλές καιρικές συνθήκες προκειμένου οι διερχόμενοι να περάσουν από τη μια πλευρά στην άλλη.

Ο χρόνος αυτός μετά την κατασκευή της μειώθηκε στα δυόμισι έως πέντε λεπτά της ώρας, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών. Ταυτόχρονα, η γέφυρα συνδέει δύο σημαντικούς άξονες, τον αυτοκινητόδρομο Πατρών- Αθηνών- Θεσσαλονίκης και τη διαγώνιο Καλαμάτα-Πάτρα-Ηγουμενίτσα και με την ολοκλήρωση της Ιονίας και της Αμβρακίας Οδού ενώνεται η Ολυμπία Οδός με την Εγνατία, αλλάζοντας τον αναπτυξιακό χάρτη της Δυτικής Ελλάδας.

Είναι λοιπόν απορίας άξιον που ο υπουργός δεν πράττει τα μέγιστα για τη μείωση του κόστους διέλευσης που προβλέπει η τιμολογιακή πολιτική της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου «Χαρίλαος Τρικούπης» και την άμεση επαναδιαπραγμάτευση με τους παραχωρησιούχους των όρων της σύμβασης, όταν η μείωση του κόστους διέλευσης της γέφυρας θα αυξήσει τις διελεύσεις, ισοσκελίζοντας την οικονομική διαφορά.

Με αυτόν τον τρόπο και διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον και η γέφυρα δεν θα έχει απώλεια εσόδων. Αναμένουμε λοιπόν, έστω και τώρα, ο υπουργός Μεταφορών και Δικτύων να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του και να προχωρήσει σε επαναδιαπραγμάτευση με την ανάδοχο εταιρεία για τη μείωση του κόστους διέλευσης από τη Γέφυρα «Χαρίλαος Τρικούπης».