Εδώ και τώρα, μια γροθιά όλη η χώρα απέναντι στους εξευτελιστικούς εκβιασμούς ΔΝΤ και ΕΕ
Άλλη μία παράσταση του έργου που παίζεται από το 2010.
Δεν έκρυψαν ποτέ τις διαθέσεις τους. Αν και τις βίωσαν, όμως, και η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, το μήνυμα δεν το… μετέφρασαν σωστά εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, και πρωτίστως ο Αλέξης Τσίπρας.
Ακόμη και στην προχθεσινή σύναξη φάνηκε πως εξακολουθούσε να έχει την… αυταπάτη ότι θα έκαναν πίσω και θα δέχονταν τις ελληνικές θέσεις, ότι θα έβαζαν λίγο νερό στο κρασί τους. Και το αποτέλεσμα ήταν να γυρίσουν Τσακαλώτος και Χουλιαράκης… δαρμένοι, παρότι κάποιες από τις εντολές των αφεντικών είχαν γίνει αποδεκτές από το Μαξίμου.
Δεν παραγνωρίζουμε ότι έχουν κάποιο δίκιο οι «θεσμοί – αφεντικά», ότι πολλά από αυτά που προβλέπουν οι συμφωνίες που έχουν υπογραφεί η κυβέρνηση δεν τα υλοποιεί. Ξεχνούν, όμως, ότι αυτά που λένε τα χαρτιά δεν μπορούν πάντα να περάσουν κάτω, στην κοινωνία, που επτά χρόνια τώρα την έχουν ρημάξει και έχει διαλυθεί η ζωή της κάθε οικογένειας, που έχει φθάσει στο σημείο να ζητιανεύει δουλειά και ένα πιάτο φαΐ.
Αυτά που ζητούν τώρα σημαίνουν ότι για δέκα ακόμη χρόνια θα παραμείνουμε όλοι μας στο κλουβί. Και γύρευε ποιος θα κρατηθεί στη ζωή μέχρι τότε. Γιʼ αυτό και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την έκρηξη… που δεν θα έχει θύματα μόνο εδώ…
Όσες ευθύνες κι αν έχει, όμως, ο Τσίπρας για εδώ που φθάσαμε, δεν σημαίνει ότι απαλλάσσονται οι γεννήτορες της χρεοκοπίας. Γιατί αν η χώρα δεν είχε μείνει από λεφτά, δεν θα χρειάζονταν Μνημόνια, στα οποία άνοιξαν την πόρτα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.
Αλλά το πρόβλημα πλέον είναι τι κάνουμε σήμερα.
Πώς μπορεί να κρατηθεί όρθια και όχι υποταγμένη στον κάθε Σόιμπλε η χώρα και ζωντανή η κοινωνία.
Εδώ που έχουμε φθάσει, με ευθύνη όλου του πολιτικού κόσμου, η μόνιμη φαγωμάρα –ίδιον ελληνικότατο– πρέπει να πάει στην άκρη.
Βρισκόμαστε μπροστά σε έναν πόλεμο –με τανκς και πολυβόλα το ευρώ– που μας έχουν κηρύξει οι δανειστές, όπου τον ρόλο του κακού έχει ανάλογα με τα τρέχοντα θέματα πότε το Βερολίνο (Σόιμπλε) και πότε το ΔΝΤ.
Η Ελλάδα δεν έχει πολλές επιλογές ούτε και φίλους που θα έβαζαν πλάτη. Κρύβονται πίσω από τη Γερμανία. Μία επιλογή έχει, την οποία δύσκολα θα μπορούσαν να αγνοήσουν οι «δανειστές».
Απέναντι σε αυτούς που θέλουν να μας διαλύσουν με όπλο το χρήμα, το ανάχωμα είναι η ενιαία εθνική γραμμή. Και η πρωτοβουλία ανήκει εξ ολοκλήρου στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Είτε να ζητήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών είτε να τους καλέσει έναν έναν στο Μέγαρο Μαξίμου, όπως έκανε για το Κυπριακό.
Είναι η ώρα να πούμε όλοι μαζί στους αδίστακτους δανειστές (ωραίους εταίρους έχουμε): ΩΣ ΕΔΩ.
Είναι η ώρα για ένα νέο ΟΧΙ.
Η χώρα και ο λαός δεν αντέχουν άλλο τη σκλαβιά των Μνημονίων.
Θα είναι κατώτεροι της πατρίδας όποιοι από τους πολιτικούς αρχηγούς βάλουν την καρέκλα πάνω από το συμφέρον του λαού και του έθνους.