Ευρωπαϊκές διασκέψεις για την Κύπρο
Θα απαριθμήσω τις χώρες που φέρονται, από συνδυασμό δεδομένων, να ενδιαφέρονται άμεσα: Η Αγγλία, η Τουρκία, η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, και, επιπλέον, τρεις χώρες της Ευρωζώνης, η Γερμανία, η Ελλάδα και η Κύπρος – όσο και εάν η τελευταία, κατά τον άλλοτε… «θείο» (και θείο…) Καραμανλή, «κείται μακράν της Ελλάδος». (Σημείωση: Απλώς να υπενθυμίσω στον αναγνώστη ότι, πολύ περισσότερο, τα νησιά Φόκλαντς, στα παράλια της Αργεντινής -νότιο ημισφαίριο-, από όπου ακούγονται και τα… κοκόρια στην Αργεντινή, όπως θα έλεγε ο σουλτανάκος της αποκεί πλευράς του Αιγαίου για τα νησιά μας… -βρίσκονται «μακράν» της Αγγλίας – βόρειο ημισφαίριο. Αλλά τούτο δεν εμπόδισε καθόλου μια γυναίκα πρωθυπουργό της Αγγλίας, τη Μάργκαρετ Θάτσερ, να στείλει εκεί κάτω ναυτική αρμάδα της χώρας της να διεξάγει ολόκληρη ναυμαχία με τις δυνάμεις των Αργεντινών που υπερασπίζονταν τα νησιά, να κερδίσει τη ναυμαχία και να τα υπαγάγει στην εξουσία της. Αληθώς, μέγα το της θαλάσσης κράτος, που λέγανε και οι… «αδαείς» πρόγονοι ημών αρχαίοι!) Ας δούμε, λοιπόν, με τη δέουσα ιστορική σειρά, την πορεία του ενδιαφέροντος για την Κύπρο μιας σειράς χωρών…
Πρώτον, η ίδια, ως άνω, χώρα, η Αγγλία, ενδιαφέρεται, είπαμε, να «λυθεί» το Κυπριακό. Βλέπετε, θεωρεί ότι διατηρεί -και εκεί!- θαλασσοκρατορικά δικαιώματα από την εποχή του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου (11ος αιώνας). Ο αείμνηστος αυτός κύριος, παριστάνοντας τον «σταυροφόρο» για την υπεράσπιση, τάχα, των Αγίων Τόπων, μαζί με τους βασιλιάδες της Γαλλίας Φίλιππο-Αύγουστο και της Γερμανίας Φρειδερίκο Βαρβαρόσα, έναν μόνο, ως φαίνεται, σκοπό προωθούσε με τις ευλογίες των Παπών: Τη διάλυση και τον ανασκολοπισμό του Βυζαντινού Ελληνισμού. Και μολονότι αργότερα… πούλησε την Κύπρο στους Ναΐτες ιππότες (να βγάλουμε και το κατιτίς μας…), προηγουμένως πρόλαβε να κληροδοτήσει στην Αγγλία μόνιμο ανά τους αιώνες ενδιαφέρον για το νησί. Που υλοποιήθηκε κυρίως με τις διατηρούμενες εκεί από αυτήν στρατιωτικές βάσεις…
Δεύτερον, ενδιαφέρεται ζωηρώς για την Κύπρο η Τουρκία (φαίνεται ότι ακούγονται και εκεί κάθε πρωί τα… κοκόρια του νησιού!). Όμως, μετά τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο των ετών 1877-1878, που έληξε με νίκη των Ρώσων, συνεκλήθη τον Ιούνιο του 1878 το Ευρωπαϊκό Συνέδριο του Βερολίνου. Το ευρύ αυτό συνέδριο, υπό την προεδρία, παρακαλώ, του Ότο φον Μπίσμαρκ (σ.σ.: Είχαμε, φαίνεται, από τότε τη σημερινή… Γερμανική Ευρώπη!), προκάλεσε απρόβλεπτη συνέπεια για την Κύπρο: Υπογράφηκε μεταξύ Τουρκίας και Αγγλίας, τον Ιούνιο του 1878, «μυστική» συμφωνία παράδοσης της Κύπρου από την Τουρκία (που μέχρι τότε κατείχε το νησί,) στην Αγγλία. Θα με ρωτήσετε, τώρα, με τι είδους αντάλλαγμα φέρεται ότι παρέδωσε η Τουρκία το νησί στους Άγγλους!
Είναι πολύ απλό: Εξασφάλισε την εκ μέρους των Αγγλοσαξόνων υπεράσπισή της σε περίπτωση επίθεσης της Ρωσίας σε τουρκικά εδάφη (ιδού γιατί, προφανώς, η συμφωνία ονομάστηκε «μυστική»!). Να φανταστεί δε κανείς ότι έως τότε -και έως αρκετά αργότερα- δεν είχε ούτε κατά διάνοια ξεμυτίσει ο… κομμουνισμός! Τον οποίο, μάλιστα, διέπλασαν, ζύμωσαν και… έψησαν αποκλειστικώς οι Δυτικοευρωπαίοι! Άλλο, τώρα, ότι τον ξεφούρνισαν επί ρωσικού εδάφους, οι σοφοί! Σήμερα, Τούρκοι και Άγγλοι ενδιαφέρονται πάλι για την Κύπρο και μάλιστα σε εποχή κατά την οποία η σύνθεση του πληθυσμού του νησιού έχει αλλοιωθεί με χιλιάδες εποίκους από την Ανατολία, που έχουν λεηλατήσει ελληνικές περιουσίες. Προστατευόμενους από, ωσαύτως χιλιάδες, τούρκους στρατιώτες που φυλάνε τσίλιες…
Τρίτον, φαίνεται ότι ενδιαφέρεται πολύ για την Κύπρο και η Γερμανία… Τον (ιστορικό) λόγο δεν τον καταλαβαίνει κανείς πολύ καλά, εκτός εάν συνδυάσει δύο πράγματα: Τον πανευρωπαϊκό ρόλο των γερμανών αυτοκρατόρων Μπίσμαρκ και Βαρβαρόσα κατά της Ορθόδοξης Ανατολής και την προ ημερών… συνέντευξη του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Στέλιου Κούλογλου στο «Αθηναϊκό Πρακτορείο»: «Να λύσουμε το Κυπριακό για να μπει η Τουρκία στην Ευρώπη… Και για να συμβάλει αυτό σε μια ανεκτική στάση του Βερολίνου απέναντι στα οικονομικά μας, όπως να κλείσει η… αξιολόγηση (!). Το μεγαλύτερο χαρτί μας είναι η εδώ και τώρα λύση του Κυπριακού».
Όπως το διαβάζετε, αναγνώστες μου! Τέλος, μένει να εξετάσει κανείς το ενδιαφέρον για την Κύπρο που έχουν η Ρωσία και οι ΗΠΑ καθώς και η Ελλάδα και η Κύπρος… Με συγχωρείτε, αλλά θα ξημερώσουμε αν πιάσουμε τέτοια κουβέντα! Η στήλη δεν είναι απεριόριστη!