2017: Δεν διαφαίνεται ελπίδα
Το οικονομικό πρόβλημα δεν πρόκειται να διορθωθεί. Έχουν ήδη γίνει την εποχή των Μνημονίων τόσες περικοπές στις συντάξεις, τους μισθούς, κ.λπ., και εντούτοις το δημόσιο χρέος δεν μειώνεται αλλʼ αντιθέτως αυξάνει. Στη φορολογία εισοδήματος ουδεμία αλλαγή πρόκειται να υπάρξει και θα εξακολουθήσει η ίδια κατάσταση. Ο πολύτεκνος και γενικότερα ο οικογενειάρχης θα πληρώνει τον ίδιο φόρο εισοδήματος με τον άγαμο για το ίδιο ύψος εισοδήματος. Επιπλέον, ο πολύτεκνος που έχει τέσσερα και πλέον προστατευόμενα τέκνα θα τιμωρείται και θα καταβάλλει φόρο πολυτελείας, δεδομένου ότι θεωρείται ότι διάγει πολυτελώς (!), αφού αγόρασε ένα επταθέσιο αυτοκίνητο 2000 κ.ε., κατʼ ανάγκην, για να μπορεί να μεταφέρει την οικογένειά του. Φορολογείται δηλαδή χειρότερα και από τον άγαμο!
Έτσι υλοποιούν οι κυβερνήσεις των Μνημονίων τις συνταγματικές διατάξεις των άρθρων 4 και 21 του Συντάγματος, που ορίζουν ότι οι Έλληνες συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους και ότι οι πολύτεκνες οικογένειες έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το κράτος. Ο ΕΝΦΙΑ δεν πρόκειται να αλλάξει, αφού η θρυλούμενη αλλαγή των αντικειμενικών αξιών θα είναι μικρή και επιπλέον θα μεθοδευθεί και αλλαγή των κλιμακίων ώστε να εισπράττεται το ίδιο συνολικώς ποσό. Η εισφορά αλληλεγγύης δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί και ο πολύτεκνος οικογενειάρχης, όσα προστατευόμενα τέκνα και εάν έχει, θα πληρώνει τον ίδιο ποσό εισφοράς με τον άγαμο. Το ίδιο θα εξακολουθήσει να γίνεται και με το τέλος επιτηδεύματος, όπου θα πληρώνει το ίδιο ποσό ο πολύτεκνος με τον άγαμο. Ούτε βεβαίως προβλέπεται ότι θα επανέλθουν οι διορισμοί των πολυτέκνων γονέων εκπαιδευτικών, οι ελεύθερες μετεγγραφές των πολυτέκνων και των τέκνων, η ισόβια σύνταξη της πολύτεκνης μητέρας και τα πολυτεκνικά επιδόματα για όσους έχουν 1-2 προστατευόμενα τέκνα, όπως και η εφάπαξ παροχή των 2.000 ευρώ για κάθε μητέρα που αποκτούσε το 3ο και κάθε επιπλέον τέκνο της.
Το 2017 είναι βέβαιο ότι δίνει ελπίδα μόνον στην κατηγορία των κομματικών, αφού αυτοί θα βρουν τον τρόπο να τακτοποιηθούν με την αύξηση των μετακλητών υπαλλήλων! Το υπάρχον πολιτικό σύστημα (είτε του λεγομένου συνταγματικού τόξου είτε του μη) δεν μπορεί και δεν πρόκειται να δώσει ελπίδα, όταν ουδέν σχέδιο έχει για όλα τα παραπάνω προβλήματα της χώρας, όπως δεν έχει σχέδιο και για τα εθνικά θέματα και απλώς αυτοσχεδιάζει. Πώς μπορεί να ελπίζει ο πολίτης ότι μπορεί να λυθεί το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας όταν το 20,5% του πληθυσμού της χώρας είναι ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών και η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους είναι σχεδόν 1 προς 1 και η κυβέρνηση των συντρόφων των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βρήκε την εποχή να μειώσει τα ποσοστά των προσλήψεων των πολυτέκνων και των παιδιών τους!
Πώς θα επιβιώσουν τʼ ασφαλιστικά ταμεία όταν δεν υπάρχουν νέοι εργαζόμενοι για να τα συντηρήσουν με τις εισφορές τους; Η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη, αφού οι νέοι, τα καλύτερα μυαλά της Ελλάδος, φεύγουν για εργασία σε χώρες του εξωτερικού και ουδεμία διάθεση επιστροφής έχουν στην πατρίδα. Έχει αναγραφεί κατʼ επανάληψη στον ημερήσιο Τύπο ότι πάνω από 450.000 νέοι, και μάλιστα πτυχιούχοι, έχουν μεταναστεύσει από την Ελλάδα την εποχή των Μνημονίων.
Πέραν δε όλων αυτών, με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση, συντελείται και μια πληθυσμιακή αλλοίωση από «την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών – αλλοδαπών, κυρίως μουσουλμάνων, από αφρικανοασιατικές χώρες… που δεν μπορούν να προσαρμοσθούν προς την ελληνική κοινωνία λόγω του τελείως διαφορετικού πολιτισμού του Ισλάμ, που δεν είναι μόνο θρησκεία αλλά και τρόπος ζωής», όπως επεσήμανε το ομόφωνο πόρισμα της Βουλής (ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) του Φεβρουαρίου του 1993.
Πώς, λοιπόν, μπορεί να υπάρξει ελπίδα για το 2017; Αναζητείται Ντε Γκολ.