Οι πιέσεις και οι εκβιασμοί των Ευρωπαίων για κοινές περιπολίες στο Αιγαίο και για έξοδο της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν
Το κύμα είναι ασταμάτητο, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα και η διάβαση του Αιγαίου δεν είναι τόσο εύκολη με φουσκωτές βάρκες και άλλα πρόχειρα πλεούμενα.
Οι συνεχείς τραγωδίες, υπό τις συνθήκες αυτές, είναι αναπόφευκτες. Παρά το γεγονός επίσης ότι η Τουρκία ανέλαβε δεσμεύσεις, απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να συνεργασθεί για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών στις ακτές της.
Ο καθένας αναλογίζεται τι θα γίνει την άνοιξη και το καλοκαίρι εάν συνεχισθεί η κατάσταση αυτή και πού οδηγεί η ανεξέλεγκτη εισροή προσφύγων και λαθρομεταναστών στην Ελλάδα και την Ευρώπη, με την ανοχή και τη συμπαιγνία της Άγκυρας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιμετωπίζοντας με δέος το πρόβλημα και την ανεξάντλητη δυναμική του και παρακάμπτοντας τις αντιφάσεις, που υπάρχουν στην ίδια την πολιτική της, στρέφεται κατά της Ελλάδος και ζητά από μια χώρα-μέλος να δεχθεί να γίνει Ιφιγένεια, για να καλυφθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ζητά, συγκεκριμένα, να δεχθεί συνδιαχείριση με την Τουρκία στο Αιγαίο για να ελέγχουν δήθεν από κοινού οι δύο χώρες τις ροές των προσφύγων και λαθρομεταναστών, γιατί μόνη της η Ελλάδα δεν μπορεί δήθεν να ελέγξει τα σύνορά της προς την Τουρκία, που είναι και εξωτερικά Ευρωπαϊκά σύνορα.
Στην πραγματικότητα, οι κοινές περιπολίες και η συνδιαχείριση στο Αιγαίο είναι ένα από τα ανταλλάγματα που ζητά η Άγκυρα, ασκώντας εκβιασμό στην Ευρώπη με το τσουνάμι των προσφύγων και λαθρομεταναστών. Ζητείται επομένως από την Ελλάδα να θυσιάσει ζωτικά συμφέροντα εθνικής κυριαρχίας και εθνικού χώρου, για να ικανοποιηθεί η Άγκυρα και να στέρξει να συνεργασθεί για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών στις ακτές της. Η Άγκυρα χρησιμοποιεί ωμά το πρόβλημα των προσφύγων και λαθρομεταναστών ως διαπραγματευτικό χαρτί για να προσεταιρισθεί την Ευρώπη και να τη στρέψει κατά της Ελλάδος, ώστε να επιτύχει, με Ευρωπαϊκή υποστήριξη, να μπει στο Αιγαίο ως δήθεν φύλακας των Ευρωπαϊκών εξωτερικών συνόρων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με προεξάρχοντες τη Γερμανία και τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, αντί να ασκήσουν πιέσεις στην Άγκυρα και να την απειλήσουν με κυρώσεις, στην περίπτωση που συνεχίσει την πολιτική της υποθάλψεως της λαθρομεταναστεύσεως προς την Ευρώπη και εξακολουθήσει να αρνείται συνεργασία για τον έλεγχο των προσφύγων και λαθρομεταναστών στις ακτές της, στρέφεται, κατά απαράδεκτο τρόπο, κατά της Ελλάδος.
Τι περισσότερο θα έκαναν οι κοινές περιπολίες στο Αιγαίο εάν εξακολουθήσει να ισχύει η ίδια πολιτική των ανοικτών συνόρων, που προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή Οδηγία για το Άσυλο; Το πρόβλημα, προφανώς, δεν είναι τεχνικό: Είναι πολιτικό. Είναι η πολιτική των ανοικτών συνόρων που συστήνει η Ευρωπαϊκή Ένωση στις χώρες-μέλη της, με την περιβόητη Οδηγία για το πολιτικό άσυλο.
Κατηγορείται η Ελλάδα ότι δεν ελέγχει τα σύνορά της και ότι ευθύνεται για το ασταμάτητο κύμα προσφύγων και λαθρομεταναστών που εισβάλλει στην Ευρώπη.
Η κυβέρνηση όμως ισχυρίζεται ότι δεν κάνει τίποτε άλλο από το να εφαρμόζει την Ευρωπαϊκή Οδηγία για το άσυλο και να αφήνει ανοικτά τα σύνορα σε όσους απλώς δηλώνουν ότι είναι πρόσφυγες και ότι ζητούν άσυλο. Ο διαχωρισμός μεταξύ πραγματικών προσφύγων και λαθρομεταναστών πρέπει, σύμφωνα με την Οδηγία, να γίνεται εκ των υστέρων, διά της δικαστικής μάλιστα οδού.
Το τσουνάμι όμως των προσφύγων και λαθρομεταναστών εισέρχεται έτσι στη χώρα χωρίς κανέναν προληπτικό έλεγχο και τίθεται εκ των υστέρων το πρόβλημα της διαχειρίσεώς του.
Η Ελλάδα, λοιπόν, που είναι πύλη εισόδου από τη γεωγραφική της θέση, μπορεί να κατηγορείται ότι συμμορφώνεται και εφαρμόζει μια παράλογη και ανεδαφική Ευρωπαϊκή Οδηγία, η οποία την καθιστά το πρώτο θύμα και της δημιουργεί τεράστια προβλήματα και κινδύνους στην εθνική της συνοχή και στην εθνική της ασφάλεια.
Είναι περίεργο όμως ότι οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες, ενώ είναι φανερό ενώπιόν τους που οδηγεί η πολιτική των ανοικτών συνόρων, που συστήνει η περίφημη αυτή Οδηγία, ούτε αναφέρονται σ’ αυτήν ούτε την κατακρίνουν. Προφανώς, υπάρχουν κραταιές δυνάμεις πίσω από αυτήν, που την υποστηρίζουν, γιατί τη θεωρούν απαραίτητο μέρος της πραγματοποιήσεως που προωθούν και της αναγκαίας γι’ αυτό πολυπολιτισμικής μεταλλάξεως της Ελλάδος και της Ευρώπης.
Είναι πολύ ευκολότερο γι’ αυτούς να στρέφονται κατά της Ελλάδος και να την απειλούν με έξοδο από τη Συνθήκη Σένγκεν εάν δεν δεχθεί να κρατήσει εδώ τους λαθρομετανάστες. Αυτό δεν πρέπει να είναι απειλή για την Ελλάδα.
Αντιθέτως, αυτό που πρέπει να κάνει είναι η αναστολή επ’ αόριστον της εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για το Άσυλο, για λόγους εκτάκτων συνθηκών και εθνικής ασφάλειας.