Κατηφόρα Αναστασιάδη χωρίς σταματημό στο Κυπριακό, με συμπαραστάτη το ΑΚΕΛ
Το Φόρουμ ιδρύθηκε και οργανώνεται από τον Ελβετό καθηγητή Σβαμπ. Στην οργανωτική του όμως ομάδα περιλαμβάνεται και ο ειδικός αντιπρόσωπος του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Νορβηγός Έσπεν Μπαρθ Άιντα. Με τις καλές του υπηρεσίες, η Κύπρος έχει φέτος το «προνόμιο» να συμμετέχει με δύο Προέδρους! Τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, που παρουσιάζεται ως «Πρόεδρος» της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου», δηλαδή της κατεχόμενης Κύπρου.
Πρόκειται για μια άλλη προκλητική αυθαιρεσία του Έσπεν Μπαρθ Άιντα; Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κύριος αυτός υποστηρίζει απροκάλυπτα τις τουρκικές θέσεις στο Κυπριακό και προσπαθεί να προωθήσει την αναγνώριση του ψευδοκράτους, ως αναγκαία προϋπόθεση για τη σύμπηξη της περιβόητης διζωνικής ομοσπονδίας με «πολιτική ισότητα», που προωθείται ως «λύση».
Ο νόμιμος όμως Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης δεν έφερε καμιά αντίρρηση. Αντιθέτως, δέχθηκε να έχει κοινή συνάντηση με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη και τον Γ. Γραμματέα Μπαν Κι Μουν στο Νταβός για να τον «ενημερώσουν» για την πορεία των διεξαγομένων διακοινοτικών συνομιλιών. Για να έχουν επίσης την ευκαιρία τα τηλεοπτικά συνεργεία όλου του κόσμου να εκπέμψουν την εικόνα δύο Προέδρων από την Κύπρο. Του νόμιμου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και του «Προέδρου» της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου».
Ο Κύπριος Πρόεδρος δέχθηκε επίσης να συμμετάσχει στο Νταβός σε στρογγυλή τράπεζα με τον Ακιντζί, με τη συμμετοχή του Έσπεν Μπαρθ Άιντα και του καθηγητή Σβαμπ, για να συζητήσουν για τη «λύση» του Κυπριακού και για την εξεύρεση των πολλών δισ. ευρώ που χρειάζονται για τη χρηματοδότησή της. Παρουσιάζονται ως η «λύση» να έχει επιτευχθεί και ότι είναι δήθεν μόνο θέμα χρημάτων.
Κανένα όμως από τα θέματα που είναι καίρια για την Ελληνική πλευρά δεν έχει συμφωνηθεί στις συνομιλίες και ορισμένα απ’ αυτά δεν έχουν ουσιαστικά συζητηθεί.
Σε συνέντευξή του στο Ρόιτερ, στο Νταβός, ο Νίκος Αναστασιάδης οργίασε κυριολεκτικά σε φιλοτουρκισμό και ενδοτικότητα. Μίλησε πάλι για «κοινό όραμα» με τον Ακιντζί, την ίδια ώρα που ο τελευταίος επανέλαβε, σε δηλώσεις του στα κατεχόμενα, όλες τις γνωστές και αδιάλλακτες θέσεις της Άγκυρας. Εν όψει της αναχωρήσεώς του μάλιστα για το Νταβός, εξέφρασε τη μεγάλη του χαρά για το γεγονός ότι για πρώτη φορά καλείται στο Νταβός ο «Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου».
Ενώπιον όμως του σάλου που ξέσπασε και της δύσκολης θέσεως στην οποία βρέθηκε ο Νίκος Αναστασιάδης, «διευκρινίσθηκε» χαμηλόφωνα ότι ο Μουσταφά Ακιντζί προσεκλήθη στο Νταβός ως ηγέτης των Τουρκοκυπρίων. Ποιος άλλος ηγέτης κοινότητας προσεκλήθη σε μια τέτοια διεθνή συνάντηση;
Στη συνέντευξή του στο Ρόιτερ, ο Νίκος Αναστασιάδης δεν έμεινε μόνο στο «κοινό όραμα». «Η Κύπρος», είπε, απευθυνόμενος προς την Άγκυρα, «θα γίνει, μετά τη λύση, ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της Τουρκικής εντάξεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Δεν θα χρειαζόταν όμως την υπόσχεση και τη βοήθειά του η Άγκυρα μετά τη «λύση», εάν, προς δυστυχία των Ελλήνων της Κύπρου και ολόκληρου του Ελληνισμού, αυτή επιβαλλόταν και για την οποία βυσσοδομεί στο παρασκήνιο ο ξένος παράγων, σε αγαστή συνεργασία με την Άγκυρα αλλά και με τη δική του σύμπραξη, όπως και εκείνη του ΑΚΕΛ.
Η δήθεν «Ενωμένη Ομοσπονδιακή, διζωνική Κύπρος, με πολιτική ισότητα», θα ήταν ένα υποτελές μόρφωμα, υπό τον γεωπολιτικό έλεγχο της Άγκυρας. Τίποτε δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της.
Στην ίδια συνέντευξη, ο Νίκος Αναστασιάδης αναφέρθηκε και στο φυσικό αέριο της Κύπρου, ένα στρατηγικό χαρτί, που έσπευσε αυτός και ο προκάτοχός του Δημήτρης Χριστόφιας κυριολεκτικά να κάψουν. «Πιστεύω», είπε, «ότι οι ανακαλυφθέντες υδρογονάνθρακες αποτελούν ένα άλλο κίνητρο, που έχουμε και έναν λόγο, για τον οποίο η Τουρκία θα έπρεπε να μας βοηθήσει στην εξεύρεση λύσης»!
Οι υδρογονάνθρακες της Κύπρου έγιναν «κίνητρο» για την Τουρκία. Τι υπονοείται με αυτό; Προφανώς ότι με τη «λύση» θα έχει συμμετοχή σ’ αυτούς και η Τουρκία.
Εάν επρόκειτο για μια στοιχειωδώς δίκαιη και ισορροπημένη λύση, που θα διεσφάλιζε τον Ελληνισμό της Κύπρου, το κακό θα ήταν μικρό και υποφερτό. Να προσφέρεται όμως στην Άγκυρα, μαζί με τη λεόντεια συμμετοχή της στους υδρογονάνθρακες της Κύπρου, και μια Τουρκική «λύση», που θα έθετε ολόκληρη την Κύπρο υπό τον στρατηγικό της έλεγχο, είναι ανήκουστο κατάντημα και εθνικό όνειδος.
Η Αθήνα δεν αρκεί να διατηρεί διακριτική απόσταση. Εάν η Άγκυρα κατορθώσει να θέσει υπό τον έλεγχό της ολόκληρη την Κύπρο, με την ψευδαπάτη για δήθεν «λύση», θα είναι μια εθνική καταστροφή για ολόκληρο τον Ελληνισμό.