Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι η καλύτερη θυρίδα στην «τράπεζα του βίου μας»!

Η Κατερίνα Γερονικολού, που υποδύεται τη δυναμική Ρωξάνη που παντρεύτηκε τον πρώτο έρωτα της ζωής της, και ο Δημήτρης Κυρατσούδης, που ενσαρκώνει τον ευχάριστο και καλό Ρίκο, κλέβουν τις εντυπώσεις, αφού θα μπορούσαν να ήταν τα παιδιά κάθε ελληνικής οικογένειας. Και οι δύο τους μιλάνε στο «Παρόν» για τις ανθρώπινες σχέσεις, που είναι η καλύτερη θυρίδα στην «τράπεζα του βίου μας» τη στιγμή που όλα καταρρέουν γύρω μας, ενώ θεωρούν ότι οι Έλληνες θα πρέπει να πάρουν το Νόμπελ Ειρήνης. Η φιλευσπλαχνία του λαού μας, ο οποίος δίνει χέρι βοήθειας στον συνάνθρωπο μέσα στην οικονομική κρίση, δείχνει και το μεγαλείο της ψυχής του, τον πολιτισμό του και την ιστορία του.

// Πώς σας έγινε η πρόταση από το κανάλι για μια σειρά που εξυμνεί την ελληνική οικογένεια;

Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι στην Αντίπαρο, όπου έκανα τις διακοπές μου. Με πήραν τηλέφωνο από την παραγωγή και μου είπαν να δω κάποια επεισόδια από τη γαλλική σειρά «En Famille», γιατί θα ήθελαν να πάρω μέρος στην ελληνική βερσιόν του σίριαλ. Ευτυχώς που ήξερα γαλλικά και αμέσως μπήκα στο κλίμα. Ενθουσιάστηκα. Αμέσως έδωσα το «πράσινο φως», γιατί όσα απασχολούσαν τους γάλλους ήρωες προβληματίζουν και τις ελληνικές οικογένειες.

// Έχουμε κοινά με τους Γάλλους;

Με την οικονομική κρίση συνειδητοποιήσαμε, κυρίως οι λαοί του Νότου αλλά και οι Γάλλοι, ότι η οικογένεια είναι για τη ζωή η πιο σημαντική επένδυση. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι η καλύτερη θυρίδα στην «τράπεζα του βίου μας» και όχι τα χρήματα. Είμαστε πλούσιοι όταν έχουμε δοτικούς συγγενείς και ευχάριστους φίλους. Όταν πάω στα γυρίσματα και κρατάω στην αγκαλιά μου τα διδυμάκια, που είναι τόσο γλυκά, χαμογελαστά και παιχνιδιάρικα, παίρνω τεράστια ενέργεια σαν να είναι δικά μου στην πραγματικότητα. Είναι έξι μηνών και είναι τέλειοι ηθοποιοί. Μα, δεν κλαίνε ποτέ. Το ίδιο καταπληκτικός είναι και ο Φάτσας. Αν και δεν μεγάλωσα με σκυλιά, τα πάω τόσο καλά μαζί του στο γύρισμα γιατί αυτό το σκυλί είναι η προσωποποίηση της ηρεμίας. Είναι λιχούδης, γλύκας και οι τηλεθεατές έχουν τρελαθεί μαζί του.

// Πόσα χρόνια είστε ηθοποιός;

Τελείωσα τη Δραματική Σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου και εδώ και οκτώ χρόνια εργάζομαι τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση. Η τελευταία μου τηλεοπτική δουλειά ήταν στα «Κλεμμένα όνειρα», μέσα από το οποία έμαθα τι σημαίνει καθημερινό γύρισμα. Χαίρομαι πραγματικά που παίζω στην «Τρελή Οικογένεια». Είναι μια σειρά ανάλαφρη, με χιούμορ, με θαλπωρή, που βάζει στο επίκεντρο την ελληνική οικογένεια, με τις ευχάριστες και τις δυσάρεστες στιγμές της.

// Ποιο είναι το μυστικό για μια καλή σχέση;

Πιστεύω ότι τα ζευγάρια δεν πρέπει να είναι ανταγωνιστικά μεταξύ τους, γιατί κατά βάση είναι ένα. Δεν υπάρχει για μένα η φράση «έμεινα πίσω για χάρη της οικογένειας». Δεν χωρά εγωισμός. Η οικογένεια προχωρά μαζί ως ομάδα. Και τώρα στην κρίση έχουμε επιστρέψει όλοι στον καθρέφτη μας, που είναι η οικογένειά μας. Γιατί δεν ήμασταν ποτέ τόσο ανεξάρτητοι ή τόσο πλούσιοι, ώστε να μπορούμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Ζούσαμε σε μια επίπλαστη πραγματικότητα του εγώ.

// Οι κριτικοί έχουν γράψει τα καλύτερα για εσάς σχετικά με τη συμμετοχή σας στην παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη» στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος. Το έργο παρακολούθησε και η διεθνής σταρ Βανέσα Ρεντγκρέιβ, η οποία θα συνεργαστεί με τη Μιμή Ντενίση για την τηλεοπτική μεταφορά του στο εξωτερικό, ώστε να δώσουν το δικό τους μήνυμα για την προσφυγιά και τους πρόσφυγες ανά τους αιώνες. Τι σας είπε μετά την παράσταση;

Είχε συγκινηθεί. Με δάκρυα στα μάτια εξήρε τις αρετές του ελληνικού λαού και τη μεγάλη φιλευσπλαχνία του. Κάθε μέρα στο θέατρο αισθάνομαι ότι κάνω φροντιστήριο στην ελληνική ιστορία. Για το έργο αυτό έχει γίνει μεγάλη ιστορική έρευνα και έχει σπουδαία καλλιτεχνική αξία. Οι 150.000 θεατές που έχουν δει την παράσταση μας δικαιώνουν για δύο συνεχείς χρονιές. Μακάρι να ταξιδέψει η παράσταση και στην ομογένεια, γιατί είναι τραγικά επίκαιρη. Δεν μιλά μόνο για τη Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά για την προσφυγιά, τον ξεριζωμό, τον φανατισμό, τον ρόλο των μεγάλων δυνάμεων, για τους λαούς που δεν έχουν να χωρίσουν πολλά και μπορούν να συμβιώσουν ειρηνικά, αλλά τα συμφέροντα και οι εξουσίες δεν τους αφήνουν.

// Πώς είναι να έχετε για τηλεοπτικό πατέρα έναν τόσο αξιόλογο ηθοποιό όπως ο Τάσος Κωστής;

Μεγάλη τιμή και εμπειρία. Τον Τάσο Κωστή τον λατρέψαμε ως καφετζή στο «Ρετιρέ» και ως επιστήθιο φίλο του Ζάχου Δόγγανου στο σίριαλ «Εκείνες κι εγώ». Δίνει απλόχερα αγάπη και χαρά. Εγώ μεγάλωσα μαζί του. Ο Τάσος Κωστής έχει δανείσει τη φωνή του σε δεκάδες κινούμενα σχέδια της Disney, υποδυόμενος από τον Γκούφι μέχρι τον Κάπτεν Χούκ και έχει βραβευτεί από την κινηματογραφική εταιρεία για την προσφορά του. Αν και η μεγάλη του επιτυχία ήρθε με τον «Αστυνόμο Σαΐνη», καθώς η χροιά της φωνής του θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη πολλών γενεών. Άρα, τι να πω εγώ για αυτόν τον άνθρωπο, που έδωσε χαμόγελο στα παιδικά μου χρόνια; Μόνο ένα ευχαριστώ.

***

Σήμερα θα βρει δουλειά εκείνος που αγαπά με αυτοθυσία τη δουλειά του

// Από το θρίλερ του ΑΝΤ1 «Εκδρομή» στην κωμική σειρά του Star «Μια τρελή οικογένεια». Από τον μυστήριο και φοβισμένο ορειβάτη Πάνο στον ευχάριστο και πολυλογά Ρίκο. Πόσο τυχερός αισθάνεστε;

Είμαι 26 χρόνων και κατέβηκα από τη Θεσσαλονίκη γεμάτος όνειρα. Νιώθω ευλογημένος που ζω από τη δουλειά που αγαπώ. Βλέπω την καριέρα μου να πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο και μάλιστα λίγα χρόνια μετά την αποφοίτησή μου από τη Δραματική Σχολή «Βασίλης Διαμαντόπουλος» στη συμπρωτεύουσα.

Έχω μετακομίσει πλέον εδώ και τέσσερις μήνες από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και ακόμη ανακαλύπτω την πόλη. Το μόνο που μου λείπει είναι οι γονείς μου. Η πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά ήταν στην «Εκδρομή» του ΑΝΤ1, που πήγε πολύ καλά σε τηλεθέαση. Αυτή ήταν το διαβατήριό μου. Ωστόσο, για να πάρω τον ρόλο του Ρίκο Ρίτσι στο «Μια τρελή οικογένεια» πέρασα από πολλές οντισιόν.

// Τι έχει ο ρόλος σας και αρέσει στο κοινό;

Ο ήρωας που υποδύομαι έχει ξεχωρίσει γιατί είναι αυτό που λέμε καλό παιδί. Είναι μικροπαντρεμένος, έχει αποκτήσει δίδυμα αγόρια, λατρεύει τη γυναίκα του και είναι ισορροπημένος. Όταν ήμουν πιο μικρός είχα σκεφτεί και εγώ ότι θα ήθελα να παντρευτώ νεαρός για να χαρώ τα παιδιά μου.

Μετά, όταν τελείωσα τη Σχολή και άρχισα να δίνομαι στη δουλειά μου, τα όνειρα περί οικογένειας τα άφησα για πιο μετά, αν και θα ήθελα μέχρι τα 35 να αποκτήσω τη δική μου φαμίλια. Δυστυχώς, τώρα, με την οικονομική κρίση σου περνάνε και δεύτερες σκέψεις. Αλλά αν σου τύχει ένα παιδί στη ζωή σου, σ’ όποια ηλικία και αν είσαι, πρέπει να το καλοδεχτείς, γιατί τα παιδιά είναι χαρά και όχι θυσία. Θεωρώ ότι είναι και ο σκοπός αυτής της ζωής. Τα παιδιά, όταν φέρνει ο Θεός, φέρνουν μεγάλα δώρα στη ζωή των ανθρώπων. Σου δίνουν άλλη δύναμη για να ξυπνήσεις το πρωί, άλλη ενέργεια για να παλέψεις την ημέρα, άλλη αισιοδοξία.

// Στη σειρά ο σκύλος της οικογένειας, ένα μπουλμαστίφ, έχει κλέψει καρδιές. Πώς σου φαίνεται η απόφαση να καταδικάζονται όσοι κακοποιούν ζώα και μάλιστα με βαριές ποινές;

Τα ζωάκια είναι οι πιο πιστοί φίλοι του ανθρώπου. Δίνουν μόνο αγάπη. Προς το παρόν, στο εργένικο σπίτι μου στην Αθήνα μου κάνουν παρέα οι δύο γάτες μου, η Νάλα και ο Περσέας, καθώς είμαι ζωόφιλος. Στο στούντιο βέβαια έχω συντροφιά τον Φάτσα. Πιο ήσυχο σκυλί δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου. Στα γυρίσματα δεν έχει γαβγίσει ούτε μια φορά. Η μόνη του αδυναμία είναι το φαγητό. Πολύ λιχούδικο σκυλί.

Είναι δυνατόν όταν πλάσματα όπως οι γάτες μου και ο Φάτσας οσμίζονται τη στεναχώρια σου και κουρνιάζουν στην αγκαλιά σου να τα κακοποιήσεις. Είμαι υπέρ της προστασίας των ζώων με πολύ αυστηρούς νόμους. Και έχει αποδειχθεί με έρευνα ότι όποιος έχει κάνει κακό σε ζώα, θα προχωρήσει σε βίαιες πράξεις σε παιδιά ή θα χειροδικήσει σε γυναίκες, σε υπάρξεις αδύναμες.

// Γιατί ο κόσμος έχει αγκαλιάσει τη σειρά σας τη στιγμή που άλλες κόβονται;

Γιατί θυμίζει στον κόσμο τη δική του οικογένεια. Η οικογένεια σε βοηθά να μεγαλώσεις, σου δημιουργεί προσωπικότητα, σε φροντίζει σε όποια ηλικία και αν είσαι.

Είμαι ευγνώμων στους γονείς μου που μ’ άφησαν να σπουδάσω στη Δραματική Σχολή και να ακολουθήσω το επάγγελμα του ηθοποιού, κάτι που ήθελα από μικρός. Παρ’ όλες τις δυσκολίες και την ανασφάλεια του επαγγέλματος, δεν με απέτρεψαν. Γνώρισα παιδιά στη σχολή που έκρυβαν από τους γονείς τους ότι σπουδάζουν ηθοποιοί ή θυμάμαι πατεράδες που δεν ερχόντουσαν στις παραστάσεις των παιδιών τους ή τους έλεγαν «τέλειωσε πρώτα το πανεπιστήμιο και μετά πήγαινε σε θεατρική σχολή». Οι γονείς μου δεν είναι από τον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά είναι ανοιχτά μυαλά και δεν με αποθάρρυναν από το να κάνω αυτό που αγαπώ και πιστεύω. Είδαν ότι είχα το μικρόβιο. Αυτό δεν είναι δεδομένο, να σε βοηθούν δηλαδή οι γονείς σου, και μου φαίνεται εξωπραγματικό. Όταν όλα τα επαγγέλματα είναι κορεσμένα, αυτός που θα βρει δουλειά σήμερα είναι εκείνος που αγαπά με αυτοθυσία τη δουλειά του.