Η νέα τακτική της Άγκυρας στο Αιγαίο
Με τον τρόπο αυτό, η Άγκυρα επιδεικνύει προκλητικά την παρουσία της και προβάλλει την εντύπωση ότι έχει «δικαιώματα» να κινείται σ’ ολόκληρο το Αιγαίο. Παραβιάζει επίσης τον Ελληνικό εθνικό χώρο και το FIR, αμφισβητώντας αφενός τα δέκα μίλια του Ελληνικού εθνικού χώρου και το Ελληνικό FIR και προβάλλοντας αφετέρου τον γνωστό ισχυρισμό της ότι δεν υπάρχουν δήθεν καθορισμένα όρια μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Τις αμφισβητήσεις επίσης περί γκρίζων ζωνών.
Στο πνεύμα αυτό, επανέρχεται στην ίδια τακτική που δοκίμασε και πριν από μερικούς μήνες, όταν εξέδωσε ΝΟΤΑΜ με την οποία εδέσμευε, για έναν σχεδόν χρόνο, ολόκληρο το κεντρικό Αιγαίο μέχρι τη Σκύρο. Αναγκάσθηκε να αποσύρει αυτή τη ΝΟΤΑΜ μετά τις έντονες Ελληνικές αντιδράσεις αλλά και αντιδράσεις άλλων δυνάμεων που χρησιμοποιούν το Αιγαίο στη διεθνή ναυσιπλοΐα και αεροπλοΐα.
Τη φορά αυτή επέλεξε το βόρειο και το νοτιοανατολικό Αιγαίο, δύο περιοχές που συνδέονται κατά κρίσιμο τρόπο με την Ελληνική ΑΟΖ και τα πιθανολογούμενα ενεργειακά κοιτάσματα. Με κύριους άξονες τις δύο αυτές περιοχές, η Άγκυρα επιδίδεται σ’ ένα όργιο παραβιάσεων και προκλήσεων. Την ίδια στιγμή εντείνει τις πιέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση για αναγνώριση στην Άγκυρα ρόλου συνδιαχειριστή στο Αιγαίο, ως προϋπόθεση για Τουρκική συνεργασία στον έλεγχο των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών μέσω Τουρκίας.
Έχει παρέλθει ήδη αρκετός χρόνος από τη Σύνοδο Κορυφής, κατά την οποία η Άγκυρα έδωσε υποσχέσεις συνεργασίας. Συνεχίζεται όμως η ίδια κατάσταση εν μέσω χειμώνος. Αναλογίζεται κανείς τι θα γίνει την άνοιξη και το καλοκαίρι, εάν δεν επιτευχθεί μέχρι τότε μια ουσιαστική συμφωνία και εάν παραμείνει σε ισχύ η ίδια Ευρωπαϊκή πολιτική των ανοικτών συνόρων σε ό,τι αφορά, τουλάχιστον, τα σύνορα στο Αιγαίο.
Η Άγκυρα επενδύει ακριβώς και υπολογίζει σ’ αυτόν τον φόβο και σ’ αυτήν την αγωνία των Ευρωπαίων για να τους προσεταιρισθεί στις πιέσεις κατά της Ελλάδος. Για «να δείξει, ειδικότερα, κατανόηση» στην ανάγκη να αναγνωρισθεί στην Άγκυρα ένας «ισότιμος» ρόλος στο Αιγαίο, σε βάρος ασφαλώς της Ελλάδος και των δικαιωμάτων της στο Αιγαίο.
Στις επικρίσεις ότι η Άγκυρα αφήνει ανεξέλεγκτες τις ροές προσφύγων και λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα, παρά τις υποσχέσεις που έδωσε και τις δεσμεύσεις που ανέλαβε, η Άγκυρα απαντά ότι αναμένει προηγουμένως την εκπλήρωση των όρων και των προϋποθέσεων που έθεσε.
Είναι γνωστή η Τουρκική στρεψοδικία. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Νταβούτογλου έφτασε στο σημείο, μετά την τζιχαντιστική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη, να ισχυρισθεί ότι η Ρωσία υποστηρίζει τον ISIS και να υπαινιχθεί συνωμοσία κατά της Τουρκίας με όργανο τον ISIS!
Δεν αναμένεται επομένως καμιά ουσιαστική συνεργασία με την Άγκυρα για την ανακοπή των ροών, όταν η Άγκυρα χρησιμοποιεί ακριβώς τους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες για να πιέσει και να εκβιάσει την Ευρώπη. Για να αποσπάσει ειδικότερα, όχι μόνο οικονομικά αλλά επίσης στρατηγικά και διπλωματικά ανταλλάγματα, τα τελευταία σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου.
Τα ανταλλάγματα που διεκδικεί σε βάρος της Κύπρου είναι το άνοιγμα των πέντε ενταξιακών κεφαλαίων, που πάγωσε η Κύπρος, συνδέοντας το άνοιγμά τους με την εφαρμογή εκ μέρους της Άγκυρας των λεγομένων Κυπρογενών υποχρεώσεών της. Η Άγκυρα ζητά επίσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση να πιέσει την Κύπρο για «λύση» του Κυπριακού, για την οποία συνεργάζεται παρασκηνιακά με τον Άγγλο-Αμερικανικό παράγοντα και τον ειδικό αντιπρόσωπο για το Κυπριακό του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ Έσπεν Μπαρθ Άιντα.
Ο τελευταίος συμπλέει πλήρως με τον Άγγλο-Αμερικανικό παράγοντα και συμπεριφέρεται απροκάλυπτα ως συνήγορος των Τουρκικών θέσεων. Καταβάλλει παρασκηνιακές προσπάθειες τώρα να επιτύχει άτυπη πενταμερή διάσκεψη για το Κυπριακό στο περιθώριο του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, στο οποίο έχει προσκαλέσει και τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί. Στο πλαίσιο αυτό, κορυφώνονται οι πιέσεις για «λύση» του Κυπριακού και δεν είναι άσχετη με τις προσπάθειες αυτές η επίσκεψη στην Αθήνα του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών.
Η ένταση που δημιουργεί σκοπίμως η Άγκυρα στο Αιγαίο, καταφεύγοντας στη νέα τακτική της δεσμεύσεως επί μήνες για ασκήσεις μεγάλων περιοχών του Αιγαίου, συνδέεται άμεσα με τη διπλωματική εκστρατεία της να ενισχύσει τους δεσμούς της με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ ως αντίβαρο στο φιάσκο, στο οποίο κατέληξε η μεγαλεπήβολη πολιτική της στη Μέση Ανατολή.
Η πολιτική όμως αυτή στρέφεται κατά της Ελλάδος και της Κύπρου, γιατί συνδέεται με «ανταλλάγματα» που ζητά η Άγκυρα σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου. Είναι μια παράμετρος που δεν πρέπει ούτε να αγνοείται ούτε να υποτιμάται.