Τι μας στοιχίζει λιγότερο!
Δηλαδή των ασφαλισμένων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), που εποπτεύονται (πολύ ορθώς) από την εκτελεστική εξουσία. Και των οποίων την ειδικότερη στενή εποπτεία και καθοδήγηση ασκούν τα υπουργεία Εργασίας και Υγείας (τ. έ. ΙΚΑ, ΟΑΕΕ -που περιλαμβάνει το πρώην ΤΕΒΕ, το πρώην ΤΑΕ κ.λπ.-, το ΕΤΑΑ -που περιλαμβάνει το ΤΑΝ, το ΤΕΑΔ, το ΤΠΔΑ, το ΤΣΑΥ-, το Ταμείο των συμβολαιογράφων και έτερα επί μέρους Ταμεία των ανεξάρτητων επαγγελματιών κ.λπ.) Έχει, λοιπόν, ο υπογράφων αρκετή σχετική πείρα ώστε να μπορεί να αρθρώσει και αυτός δύο κουβέντες πάνω στο δυσπερίγραπτο δράμα της πορείας του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας, υπό το καθεστώς της -κακή τη μοίρα- μαρτυρικής εξαπλώσεως της Ελλάδος στο απίθανο, απολύτως προκρούστειο, κρεβάτι της εξαρθρωτικής μονομανίας που έχει καταλάβει τους βορειοδυτικούς δημίους του Νέου Ελληνισμού…
Κατ’ αρχάς, ναι, είναι αλήθεια -όπως εναβρύνεται να μας κατηγορεί με χαριέστατη γεροντική μονοτονία, έως κακία, η υπόδικη στη χώρα της κ. Κριστίν Λαγκάρντ- το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκεια του μεταπολεμικού χρονικού διαστήματος «γενναιόδωρο» στους Έλληνες… Τι κατηγορία, όμως, κατά του νεοελληνικού κράτους είναι αυτή; Δεν αισχύνεται η υπόδικος κυρία να επαναλαμβάνει σε μοτίβο επωδού τέτοια… μομφή; Αν, επιτέλους, εννοούσε με αυτό αποκλειστικώς τις (υπαρκτές και κυριολεκτικές) γενναιοδωρίες του συστήματός μας σε δικαστές, εισαγγελείς, στρατιωτικούς, πολιτικούς, και, εν γένει, στους συνταξιοδοτούμενους επί μακρά σειρά ετών αξιωματούχους έως και απλούς υπαλλήλους του στενού νεοελληνικού Δημοσίου, ευχαρίστως να το κουβεντιάσω… Αλλά, ακόμη και ως προς αυτό, η εν λόγω κυρία (καθώς και όλη η συνομοταξία των αγελαίων λύκων της διεθνούς κηδεμονίας που μας έχουν καθίσει όχι απλά στον σβέρκο αλλά κυριολεκτικώς στον λαιμό) παραθεωρεί ένα πολύ σοβαρό δεδομένο: Το νεοελληνικό κράτος, που εφημογείτο στον διεθνή περίγυρο μονότονα ως «μικρό» και «φτωχό», δεν αφέθηκε εντούτοις ποτέ ελεύθερο από κορυφαία γεωπολιτικά συμφέροντα να εκμεταλλευθεί αυτεξουσίως και κυριαρχικώς τον τεράστιο ενεργειακό και ευρύτερο φυσικό του πλούτο, που θα μπορούσε να καλύψει όντως «γενναιόδωρα» τις ανάγκες όχι μόνο στελεχών και αξιωματούχων του αλλά ακόμη και απλών εργατών της γης και της θάλασσάς του. Θα θυμίσω στον αναγνώστη, απλώς και μόνο, πόσο πλουσιοπάροχες> ήσαν κάποτε οι συντάξεις των σταφιδεργατών του κορινθιακού κάμπου, των καπνεργατών της Μεσσηνίας, της Αιτωλοακαρνανίας και της Μακεδονίας, των υπαλλήλων της κλωστοϋφαντουργίας (Πειραϊκή Πατραϊκή κ.λπ.), της ελαιουργίας, της οινοπαραγωγής (με κορυφαία την Αχάϊα Κλάους αλλά και άλλες συναφείς επιχειρήσεις, που σήμερα δεν υπάρχουν…) της παραγωγής υποδημάτων και επίπλων… Αφήνω την -απολύτως δικαιολογημένη- συνταξιοδοτική φροντίδα του ΝΑΤ για τους διεθνώς θαλασσοδαρμένους πρέσβεις μας, τους ναυτικούς μας… Πώς έχουν, έτσι, το θράσος η υπόδικη κυρία και οι λοιποί διεθνείς αγελαίοι λύκοι να εγκαλούν το νεολληνικό Δημόσιο ότι έδινε, αίφνης, «πλούσιες συντάξεις» στους στρατιωτικούς και τους δικαστές του, όταν μόνο και μόνο στους σταφιδεργάτες, στους καπνεργάτες και στους ναυτικούς του πρόσφερε εξίσου γενναιόδωρες παροχές προς όσα έπαιρναν οι αξιωματούχοι του; Τόσο, λοιπόν, παρίες και τριτοκοσμικούς μας θεωρούν οι λύκοι του διεθνούς συστήματος;
Η αισχύνη, βεβαίως, δεν ήταν ποτέ χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς των βορειοδυτικών πειρατών της Μεσογείου Θαλάσσης…
Να δεχθώ, όμως, για λόγους οικονομίας της συζήτησης, ότι, όντως, μετά τη Μεταπολίτευση η χώρα μας δανειζόταν ευρέως από τις διεθνείς αγορές, χωρίς να δίνει σημασία στο γεγονός ότι η> πρωτογενής παραγωγή της Ελλάδος συρρικνωνόταν… Το πράγμα έχει πολλές πλευρές… Θα θυμίσω, πάντως, εδώ ότι ο «εθνάρχης», που ονομαζόταν και… «θεός», (!) Κων. Καραμανλής ο θείος -ο Θεός να τον σχωράει τον απερίγραπτο!- όταν του εισηγήθηκαν κάποτε δικοί του σύμβουλοι να αξιοποιήσει η Ελλάδα τον ορυκτό της πλούτο, είχε απαντήσει… βαθυστόχαστα: «Τι λέτε, βρε; Περισσότερο θα μας στοίχιζε αυτό από όσο μας στοιχίζει να το αγοράζουμε»! Με άλλα λόγια, ο σημερινός βορειοδυτικός Προκρούστης μας στοιχίζει… λιγότερο! Στοχασμοί μεγάλων πολιτικών ανδρών της αποκρουστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης!