Κλειδί το νέο και η εμπιστοσύνη για αλλαγή τον καινούργιο χρόνο!

Σε εποχές «χρεοκοπίας» αξιών, θεσμών, προσώπων, η αναζήτηση του νέου, της αλλαγής, μαζί με την αλλαγή χρόνου, αναπτερώνει ελπίδες.

Η εμπιστοσύνη των κοινωνιών στα λεγόμενα των ιθυνόντων και οι δεσμοί εντός τους είναι ένα από τα θεμελιώδη ζητήματα για τη συστράτευση, την αλληλεγγύη, τη δυναμική της προσπάθειας που απαιτεί η αναστροφή μιας οικονομικής κατάστασης, που ακόμη συνεχίζει την καθοδική τροχιά.

Η ειρήνη, που είναι επικίνδυνα «ναρκοθετημένη» στον κόσμο, και οι προβλέψεις για αύξηση των εμπόλεμων ζωνών, ειδικά στην ευρύτερη περιοχή που περιβάλλει τη χώρα μας, είναι ένα άλλο μείζον ζήτημα που καταδεικνύει την ανάγκη επικράτησης κλίματος εμπιστοσύνης.

Η «λογική» ότι η επικράτηση των «καλών» έναντι των «κακών» αρκεί για να έρθει το καινούριο είναι εξαιρετική, αλλά μόνο για τα χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα παιδικά παιχνίδια και παραμύθια, που η σύγχρονη πραγματικότητα έχει εξοστρακίσει την αγνότητά τους από την αληθινή ζωή.

Οι καιροί απαιτούν βαθιές αλλαγές συστημάτων σε παγκόσμιο, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, από τη διακυβέρνηση έως την οικονομία, αλλιώς είναι θέμα χρόνου οι σημερινές «λύσεις» να είναι το πρόβλημα του αύριο, οι «καλοί», οι αυριανοί «κακοί». Γιατί με τις ίδιες δομές και νοοτροπίες, που δεν στάθηκαν αποτελεσματικές στην πρόληψη, και κυρίως στην αντιμετώπιση της κρίσης, με τα ίδια μυαλά, που λέει ο λαός μας, οι εικόνες και οι σκηνές των ημερών από τα ειρηνοδικεία έως τους πρόσφυγες θα είναι πιο ζοφερές και δεν εξαλείφονται με τη φαντασία, γιατί, απλώς, είναι η ταινία της ζωής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από «σκηνοθέτες» χωρίς αρχές!

Το νέο στις κοινωνίες και τον κόσμο δεν έχει τους όρους, τους κανόνες γέννησης όπως στη φύση.

Η ανάδυσή του θέλει γόνιμο έδαφος, που δημιουργείται -ή όχι- από τις πράξεις ανθρώπων, συστημάτων εξουσίας και διευθέτησης συμφερόντων, ενώ καρποφορεί στην αλήθεια, την ειλικρίνεια, την εμπιστοσύνη.

Οι θρύλοι και τα θαύματα των ημερών είναι «ελιξίριο» ζωής, ελπίδας, ονείρου, που μπορούν -αν σταθούμε με περίσκεψη και ενέργεια την επομένη της αλλαγής χρόνου- να επαναδημιουργήσουν την ατμόσφαιρα για το νέο.

Αρκετοί ισχυρίζονται ότι η εμπέδωση του νέου στις κοινωνίες θέλει μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχουν δίκιο αν η πνευματικότητα είναι «χαμηλή» ή «ανενεργή».

Το νέο δεν είναι στοιχείο ηλικιακό αλλά διανοητικό, ιδεοπαραγωγικό, άνοιγμα σε νέες λύσεις και πορεία.

Η πρόκληση αυτή στις πιο δαιδαλώδεις καταστάσεις απαιτεί μεγαλύτερη δύναμη, ακεραιότητα, πνοή και αναζωογόνηση από το καινούργιο.

Αυτή η ανατολή στη δύση του παλαιού χρόνου και κόσμου, δηλαδή μια νέα επανάσταση πνεύματος, είναι το στοίχημα του 2016, για να είναι του χρόνου τούτες οι μέρες με ξέγνοιαστο χαμόγελο!

*Μάστερ στις Δημόσιες Πολιτικές, Συντονιστής του Ομίλου Πολιτικού και Κοινωνικού Προβληματισμού «Ακτίδα», πρ. Πρόεδρος ΑΔΕΔΥ