Ούτε λέξη για την ταμπακέρα!
Αντί απάντησης στα επίμαχα σημεία του ρεπορτάζ, ο κ. Ρουσόπουλος επέλεξε να στείλει… εξώδικο μέσω δικαστικού επιμελητή, όπου απειλεί με μηνύσεις και απαιτεί δημόσια συγνώμη από τη διεύθυνση της εφημερίδας μας! Γεγονός που αν μη τι άλλο προκαλεί δυσμενή εντύπωση, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι υπήρξε για χρόνια δημοσιογράφος και υπερασπίστηκε την ελευθερία του λόγου και της κριτικής, ενώ διατέλεσε και υπουργός Τύπου.
Στο εξώδικό του ο κ. Ρουσόπουλος δεν απαντάει στην ουσία του άρθρου, ότι, δηλαδή, οι έπαινοι που απέδωσε προ ημερών στον Αλ. Τσίπρα ήταν προάγγελος της προσχώρησής του στον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που όπως ήταν φυσικό προκάλεσε τη δυσφορία των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και την ενόχληση, όπως φάνηκε, του Κ. Καραμανλή. Στο εξώδικό του αποφεύγει να διαψεύσει ότι ήταν εκείνος που μετέφερε στον Κ. Καραμανλή την πρόταση του Αλ. Τσίπρα για την Προεδρία της Δημοκρατίας, γιατί ξέρει ότι είναι αληθές.
Η αντίδρασή του ήταν σε ένα δευτερεύον σημείο του δημοσιεύματος και στις φράσεις «συνδέθηκε με τον Κ. Καραμανλή, εκμεταλλεύθηκε τις ευκαιρίες, απέκτησε δόξα και φήμη, ενδεχομένως και πολύ περισσότερα». Στο εξώδικό του υποστηρίζει ότι εφόσον στο δημοσίευμα δεν κατονομάζονται ακριβώς τα «πολύ περισσότερα», το δημοσίευμα «έχει απαξιωτικό χαρακτήρα σε βάρος του» και «πλήττει την τιμή και την υπόληψή του».
Επισημαίνει ότι «παρόμοια υπαινικτικά δημοσιεύματα με αόριστο περιεχόμενο έχουν χαρακτηρισθεί ότι στοιχειοθετούν συκοφαντική δυσφήμιση και συνιστούν προσβολή της προσωπικότητας». Προς τι τόση οργή; Δεν γνωρίζουμε πού ακριβώς πήγε ο νους του κ. Ρουσόπουλου, αλλά λέγοντας ότι απέκτησε «πολύ περισσότερα» εννοούσαμε μια σειρά προνόμια που αποκτάει κανείς όταν γίνεται βουλευτής και υπουργός. Εν προκειμένω, εκείνος απέκτησε γνωριμίες και διασυνδέσεις με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα εντός Ελλάδας, που λόγω αρμοδιοτήτων συναναστράφηκε. Απέκτησε ακόμη διασυνδέσεις με πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες του εξωτερικού λόγω του ότι ήταν το «δεξί χέρι» του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή.
Επιπλέον, ως στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, κυρίως δε ως υπουργός, είχε και διάφορα οφέλη της… καθημερινότητας: Καλύτερη εξυπηρέτηση στα ξενοδοχεία που επισκέπτεται, καλύτερο τραπέζι στα εστιατόρια κ.λπ. Αν ο κ. Ρουσόπουλος θεωρεί τα παραπάνω… απαξιωτικά και συκοφαντικά, εμείς δεν έχουμε καμιά δυσκολία να του ζητήσουμε συγνώμη.
Υ.Γ.: Η πρακτική των εξωδίκων, των απειλών και της απαίτησης για… δημόσια συγνώμη παραπέμπει σε «σκοτεινές μέρες» της δεκαετίας του ’50, τότε με τις δηλώσεις μετανοίας.