Οι νταβατζήδες απέτυχαν να επιβάλουν αρχηγό της αρεσκείας τους
Το καθαρό προβάδισμα (11,3 μονάδες) που πέτυχε ο πρώτος στις εκλογές της περασμένης Κυριακής τον καθιστά ως το αδιαμφισβήτητο φαβορί, χωρίς αυτό να σημαίνει ωστόσο ότι ο δρόμος προς τη νίκη θα είναι ορθάνοιχτος και σπαρμένος με ροδοπέταλα. Άλλωστε, η πολιτική (και όχι μόνον) ιστορία βρίθει από παραδείγματα όπου τα outsiders ανέτρεψαν τα προγνωστικά κι έκοψαν πρώτα το νήμα του τερματισμού.
Η σύγκρουση θα είναι σκληρή, θα εξελιχθεί σε όλα τα πεδία και με όλα τα όπλα, θεμιτά ενδεχομένως και αθέμιτα σε ορισμένες περιπτώσεις. Στον περιορισμένο χρόνο που απομένει μέχρι τις 10 Ιανουαρίου, οι ημέρες των εορτών θεωρούνται πολιτικά «νεκρές», οι δύο διεκδικητές θα πρέπει να ξεδιπλώσουν τη στρατηγική τους και να αναπτύξουν τις συμμαχίες, δημόσιες και μη, ούτως ώστε να μπουν από πλεονεκτική θέση στην αφετηρία της τελικής κούρσας. Αν και οι επαναληπτικές εκλογές θα διεξαχθούν σε διαφορετική βάση από ότι οι πρώτες, οι κ. Μεϊμαράκης και Μητσοτάκης δεν έχουν μεγάλα περιθώρια για αλλαγές στη στρατηγική τους. Κατά συνέπεια, το κύριο βάρος της προσπάθειάς τους θα πέσει στην ανάπτυξη συμμαχιών, όχι μόνο σε επίπεδο κορυφής, αλλά περισσότερο κοινωνίας.
Ο Άδ. Γεωργιάδης πάντως τάχθηκε ευθέως υπέρ του Κυρ. Μητσοτάκη, ενώ αναμένεται η επίσημη τοποθέτηση του Απ. Τζιτζικώστα, ο οποίος πάντως δεν πρόκειται να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Β. Μεϊμαράκη. Στο επιτελείο του περιφερειάρχη επικρατούν διαφορετικές απόψεις ως προς τη στάση που πρέπει τηρήσουν, με ορισμένα στελέχη (Βορίδης, Άννα – Μισέλ Ασημακοπούλου κ.ά.) να είναι της άποψης ότι πρέπει να στηριχθεί ο κ. Μητσοτάκης, ενώ άλλα (Ανδρ. Κατσανιώτης κ.ά.) προκρίνουν τη λύση της ψήφου κατά συνείδηση, προκειμένου να μην τροφοδοτήσουν το κλίμα σύγκρουσης. Πιο σημαντικός θα είναι ενδεχομένως ο ρόλος που θα παίξει ο Αντ. Σαμαράς. Αν και το πιθανότερο είναι να μην τοποθετηθεί δημόσια, θεωρείται ωστόσο απίθανο στο παρασκήνιο να στηρίξει τον. Μεϊμαράκη. Είναι σαφώς πιο κοντά στον κ. Μητσοτάκη, με τον οποίο τους συνδέει και η αντιπαλότητα («έχθρα») με τον… Καραμανλισμό!
Ο κ. Μεϊμαράκης έκλεισε τη δήλωσή του για τα αποτελέσματα των εκλογών της περασμένης Κυριακής με μια ευθεία αναφορά στον ιδρυτή της παράταξης, υποδηλώνοντας έτσι την απόφασή του να πορευτεί με «σημαία» τον Καραμανλισμό, που αποτελεί την κυρίαρχη ιδεολογία στο εσωτερικό της παράταξης. Άλλωστε, κατά γενική ομολογία, η στήριξη που του παρείχε η πλευρά του Κ. Καραμανλή έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις πρώτες εκλογές και συνέβαλε τα μέγιστα για να πετύχει το προβάδισμά των 11,3 μονάδων. Ο κ. Μεϊμαράκης θα δώσει έμφαση στον ενωτικό χαρακτήρα της υποψηφιότητάς του, πρεσβεύοντας τη συνέχεια και τη σταθερή πορεία προς την ανάκαμψη της Νέας Δημοκρατίας. Στο επιτελείο του εκτιμούν ότι η συμμετοχή στις εκλογές της 10ης Ιανουαρίου θα είναι μικρότερη, καθώς ένα τμήμα των ψηφοφόρων που στις πρώτες εκλογές είχε στηρίξει έναν εκ των κ. Τζιτζικώστα και Γεωργιάδη δεν θα πάει να ψηφίσει. Αυτό κατά την άποψή τους θα λειτουργήσει προς όφελος του κ. Μεϊμαράκη, με το σκεπτικό ότι η αποχή κατά κανόνα ευνοεί τον πρώτο.
Ως προς τη στάση που θα τηρήσουν οι κ. Τζιτζικώστας και Γεωργιάδης, στενοί συνεργάτες του κ. Μεϊμαράκη επισημαίνουν ότι οι ψηφοφόροι τους στη μεγάλη τους πλειονότητα δεν πρόκειται να υπακούσουν στη γραμμή που θα δώσουν. «Οι Νεοδημοκράτες έχουν άποψη, δεν άγονται και φέρονται από κανέναν», τονίζουν. Σημειώνουν δε ότι αρκετοί από εκείνους που ψήφισαν τον κ. Τζιτζικώστα προέρχονται από τη μεγάλη μάζα των Καραμανλικών, που στις πρώτες εκλογές στήριξαν τον περιφερειάρχη για λόγους εντοπιότητας. «Στις 10 Ιανουαρίου θα… επιστρέψουν στη βάση τους», λένε χαρακτηριστικά.
Υποστηρικτές του κ. Μεϊμαράκη θεωρούν ότι η συμπόρευση με τον κ. Γεωργιάδη και τον κ. Βορίδη θα βλάψει τον κ. Μητσοτάκη καθότι δεν έχουν καμιά ιδεολογική συγγένεια, με κίνδυνο η συμμαχία μαζί τους να ερμηνευτεί ως «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», ακόμη κι αν αυτά δεν είναι… άγια. Από την πλευρά του ο Κυρ. Μητσοτάκης φιλοδοξεί να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε την περασμένη Κυριακή. Επιμένει ότι το προβάδισμα του κ. Μεϊμαράκη δεν είναι μη αναστρέψιμο κι ότι ο αντίπαλός του έχει «πιάσει οροφή» και δεν μπορεί να πάει πολύ ψηλότερα. Συνεργάτες του μάλιστα επικαλούνται περιπτώσεις δημοτικών εκλογών όπου υποψήφιοι κατάφεραν στον δεύτερο γύρο να ανατρέψουν μεγάλες διαφορές και να νικήσουν.
Ο κ. Μητσοτάκης θα συνεχίσει να θέτει το δίλημμα μεταξύ της ανανέωσης και της αναγέννησης που πρεσβεύει ο ίδιος και της συνέχειας που προτάσσει ο αντίπαλός του. Ταυτόχρονα θα επιχειρήσει να μεταφέρει την αναμέτρηση σ’ ένα άλλο πεδίο, καλώντας τους Νεοδημοκράτες να επιλέξουν όχι τον καλύτερο για αρχηγό, αλλά τον καταλληλότερο να αναμετρηθεί και να νικήσει τον Αλ. Τσίπρα. «Εγώ μπορώ να τον κερδίσω γιατί είμαι το ακριβώς αντίθετο από τον κ. Τσίπρα», λέει χαρακτηριστικά. Στο επιτελείο του θεωρούν ότι μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων των κ. Τζιτζικώστα και Γεωργιάδη θα ψηφίσουν τον κ. Μητσοτάκη, είτε διότι εκφράζει το νέο και την αλλαγή είτε για να εκφράσουν την αντίθεσή τους με τον κ. Μεϊμαράκη. Αθροίζουν δε τα ποσοστά των τριών υποψηφίων για να συμπεράνουν ότι το 60% των Νεοδημοκρατών τάχθηκε υπέρ της ανανέωσης, άρα κατά του… κ. Μεϊμαράκη. Από την άλλη υποστηρίζουν ότι δεν πρόκειται να λειτουργήσει αρνητικά η συμπόρευση με τον κ. Γεωργιάδη, διότι -όπως λένε- ο κόσμος γνωρίζει τις ιδεολογικές διαφορές που υπάρχουν.
Παραπέμπουν δε στη δήλωση του κ. Μητσοτάκη ότι με τον κ. Γεωργιάδη τους συνδέει (μόνο) «το πάθος για να ξανακάνουμε τη Νέα Δημοκρατία μεγάλη». Τέλος, θεωρούν ότι η επιρροή του Κ. Καραμανλή στην παράταξη, όσο σημαντική κι αν είναι, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να καθορίσει το αποτέλεσμα των εκλογών.