Μάχη Τσίπρα σε 3 μέτωπα
Στόχος, η ολοκλήρωση του πρώτου μέρους ενός ιδιαίτερα σκληρού προγράμματος καθώς και η πρώτη αξιολόγηση που ακολουθεί χωρίς σοβαρά απρόοπτα, τα οποία θα έβαζαν και τις δύο πλευρές σε περιπέτειες, ιδιαίτερα ανεπιθύμητες αυτήν την περίοδο. Έτσι, στη συνέχεια θα μπορεί να ξεκινήσει σε κλίμα συναίνεσης και κατανόησης η συζήτηση για το χρέος.
Αυτός ο σχεδιασμός περνάει όμως από δύο κρίσιμα σταυροδρόμια. Πρώτον, η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός έχουν πάρει απόφαση να αποχωρήσει το ΔΝΤ από το πρόγραμμα. Όπως υποστήριξε και σε συνέντευξή του στους «Financial Times», ο Αλ. Τσίπρας εκφράζει ευθέως την επιθυμία του καθώς τον προβληματίζει «η μη εποικοδομητική στάση του Ταμείου σε δημοσιονομικά και οικονομικά ζητήματα». Δεύτερον, η κατάληξη των διαπραγματεύσεων για το Ασφαλιστικό (αν και τόσο το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που κατατίθεται επίσης στα μέσα Ιανουαρίου και το Αγροτικό θα αποτελέσουν πρόσθετες δοκιμασίες) θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τη συνοχή της πλειοψηφίας και τη μακροημέρευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Τι συζήτησε με Μέρκελ, Ολάντ…
Έχοντας κάνει ήδη έναν πρώτο κύκλο συνομιλιών τόσο με τη γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ όσο και με τον γάλλο Πρόεδρο Φρ. Ολάντ, ο πρωθυπουργός δεν προχώρησε τυχαία σε αυτή τη δήλωση για έξοδο του ΔΝΤ από το πρόγραμμα, παρότι γνωρίζει ότι προς το παρόν το Βερολίνο δεν σκέφτεται να επανεξετάσει τη στάση του.
Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός κατανοούν ότι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, όπως θα επιθυμούσαν οι ίδιοι αλλά και το ΔΝΤ, δεν είναι στο τραπέζι του διαλόγου εξαιτίας της άρνησης της Ευρώπης να τη συζητήσει. Έτσι, δεν έχει νόημα να πηγαίνει κόντρα σε όλους. Αντιθέτως, οι Ευρωπαίοι έχουν δεχτεί να κουβεντιάσουν την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και τη μείωση των επιτοκίων. Έτσι, για την κυβέρνηση το ΔΝΤ όχι μόνο δεν είναι χρήσιμο αλλά η παραμονή του κρίνεται πλέον ασύμφορη, αφού οι θέσεις του για τις αλλαγές που πρέπει να δρομολογηθούν στο Ασφαλιστικό και στα εργασιακά είναι ακραία νεοφιλελεύθερες, στον αντίποδα των επιδιώξεων της ελληνικής κυβέρνησης, ενώ απέχουν και από το λεγόμενο ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Επιπλέον, το Ασφαλιστικό και τα εργασιακά είναι η έσχατη γραμμή άμυνας, την οποία δεν μπορεί να παραβιάσει η κυβέρνηση και να έρθει σε πλήρη ρήξη με τους ψηφοφόρους της! Με άλλα λόγια, ο… πρώην σύμμαχος για το χρέος, από την ώρα που δεν γίνεται αποδεκτή η διαγραφή του, αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη απειλή για την κυβέρνηση και τη συνοχή της!
Έξοδος από την κρίση και την εποπτεία!
Η νέα (διαπραγματευτική) γραμμή Τσίπρα σε αυτά τα κρίσιμα μέτωπα αποτυπώθηκε και στην τελευταία ομιλία του πρωθυπουργού στο Υπουργικό Συμβούλιο την περασμένη Τετάρτη. Η «κόκκινη γραμμή» στο Ασφαλιστικό, η προστασία των αδύναμων, η έξοδος από την κρίση με ταυτόχρονη, σταδιακή, είσοδο της ελληνικής οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από τα μέσα του 2016 συνθέτουν το πρόγραμμα του επόμενου εξαμήνου για την κυβέρνηση. Με αυτά τα δεδομένα κατά νου, ο πρωθυπουργός έθεσε ως πρώτο στόχο της κυβέρνησης την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης «το συντομότερο δυνατό», κρατώντας, όμως, παράλληλα «σταθερές τις γραμμές προστασίας των αδυνάτων, για να μην πληγούν περαιτέρω οι κοινωνικές κατηγορίες που έχουν πληρώσει και με το παραπάνω το μάρμαρο της κρίσης, όπως, για παράδειγμα, οι συνταξιούχοι».
Όπως ακόμα υποστήριξε, πολύ σημαντική είναι «η έναρξη της συζήτησης για την απομείωση του χρέους και η τελική ρύθμισή του, σε συνδυασμό με την αναπτυξιακή στροφή της οικονομίας στο τέλος του δεύτερου τριμήνου του 2016, όπου περνάμε πια σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ο συνδυασμός αυτός μπορεί και πρέπει να δημιουργήσει ένα διαφορετικό τοπίο για τη χώρα. Ένα τοπίο όπου θα οδηγήσει με σταθερά, πια, βήματα σε αυτό που εμείς ονομάζουμε ”έξοδο από την κρίση”, στην πραγματικότητα, στη δυνατότητα της χώρας να αποκαταστήσει την πρόσβαση στις αγορές και, άρα, στη δυνατότητα της χώρας να ξεφύγει απ’ αυτή την πενταετή και πλέον σκληρή επιτροπεία από τους δανειστές»…