Ραντεβού με την Ιστορία
Η προεκλογική περίοδος που προηγήθηκε βύθισε ακόμη περισσότερο τη Νέα Δημοκρατία στην ανυποληψία. Η αδράνεια -σε βαθμό συνενοχής- στα αντιπολιτευτικά της καθήκοντα, που ποτέ δεν άσκησε, και οι θεατρικές εμφανίσεις κάποιων εκ των υποψηφίων τρόμαξαν τον κόσμο της Κεντροδεξιάς, που αναρωτιέται πώς κατάφεραν τόσο λίγοι άνθρωποι να μετατρέψουν ένα κόμμα εξουσίας (με ποσοστό 45%) σε περιφερόμενο πολιτικό μπουλούκι. Το έργο «νεοφιλελεύθεροι κι ωραίοι» το έζησε, το ζει και μάλιστα το έμαθε απ’ έξω κάθε έλληνας πολίτης. Βασισμένο στη διαπλοκή και τη μικρότητα, κέρδισε επάξια το «αγαλματάκι» αποστροφής.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Άδωνης Γεωργιάδης και ο Απόστολος Τζιτζικώστας, αν και ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες ο καθένας, καταλήγουν όλοι στο ίδιο σημείο. Αυτό του άκρατου νεοφιλελευθερισμού. Εκφράζουν ένα πολύ μικρό κομμάτι της Κεντροδεξιάς. Οι απόψεις τους, ακραία νεοφιλελεύθερες, όχι μόνο δεν αντανακλούν στην ιδεολογική ταυτότητα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά τρομάζουν κιόλας τους ψηφοφόρους. Αυτούς που βίωσαν τη βάρβαρη νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά και οι υπουργοί του. Τότε που κορόιδεψαν τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας υποσχόμενοι δράσεις και πολιτικές για τους μικρομεσαίους και τους αδύναμους, αλλά το μόνο που ήθελαν ήταν όχι να τους σώσουν, όπως εκνευριστικά έλεγαν, αλλά να τους αποτελειώσουν. Η πολιτική τους κουλτούρα επιβάλλει την παράδοση του εθνικού πλούτου στα ολιγοπώλια. Αυτή η κουλτούρα πολεμήθηκε σκληρά από τον Κώστα Καραμανλή στην περίοδο της πρωθυπουργίας του, γι’ αυτό και η Νέα Δημοκρατία έφτασε σε ποσοστά περί το 45%. Η εποχή του εφαρμοσμένου ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού είναι ό,τι καλύτερο έχει προσφέρει η παράταξη στην ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό και πολεμήθηκε αισχρά από τη διαπλοκή και το κατεστημένο. Ακούσατε κάποιον από τους νεοφιλελεύθερους υποψηφίους να κοντράρουν τη διαπλοκή ή να υπερασπίζονται την προ Σαμαρά εποχή της παράταξης; Ακούσατε κάποιον να υπενθυμίζει στον ελληνικό λαό τον εμπαιγμό του από τον Γιώργο Παπανδρέου και την κατάληξη της χώρας στη χρεοκοπία;
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είναι στη Νέα Δημοκρατία από τότε που οι άλλοι συνυποψήφιοί του πήγαιναν στο δημοτικό. Γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Κυρίως γνωρίζει για ποιους λόγους η Νέα Δημοκρατία έγινε κόμμα εξουσίας. Ξέρει τους δεσμούς που έχει το κόμμα με την ελληνική κοινωνία και ποιοι ευθύνονται που αυτοί οι δεσμοί κομματιάστηκαν. Γαλουχήθηκε κι αυτός στον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό γι’ αυτό και αποτελεί μονόδρομο στην επιλογή μου. Μια Νέα Δημοκρατία προσαρμοσμένη στις αρχές και στις αξίες που δημιούργησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και καθιέρωσε ο Κώστας Καραμανλής είναι αυτό που χρειάζεται και η παράταξη και η πατρίδα. Η στήριξη που έχει από τον φυσικό ηγέτη του κόμματος δεν είναι τυχαία. Είναι απόλυτα φυσιολογική, αφού η υποψηφιότητά του είναι το μόνο ανάχωμα για τη διάλυση της μεγάλης παράταξης της Νέας Δημοκρατίας.
Σήμερα λοιπόν η παράταξη αναμετράται με τον εαυτό της. Δοκιμάζει τις αντοχές της.
Ή ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ Ή ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟΝΤΟΥΛΑΠΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.