Άδικη η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Ελλάδας

Ατυχώς, αποτελεί αρνητική εξέλιξη το γεγονός ότι σε πολλές, πλέον, χώρες ο ρόλος των υπουργών Εξωτερικών στην πολιτική ζωή εξασθενεί και αναδεικνύεται -ως συνέπεια της παγκοσμιοποίησης και της επικράτησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος επί της πολιτικής- εκείνος των υπουργών Οικονομικών, οι οποίοι, φύσει και θέσει, δεν έχουν την ίδια σφαιρική γνώση και αντίληψη των διεθνών σχέσεων όπως, κατά τεκμήριο, οι πρώτοι. Στα πλαίσια αυτά και του ρόλου των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή, η πρόσφατη επίσκεψη που πραγματοποίησε στην Αθήνα ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, υπό το φως των γεγονότων που συμβαίνουν στην ευρύτερη γεωγραφική μας περιοχή, προσέλαβε ιδιαίτερη σημασία. Άλλωστε ο κ. Κέρι αποτελεί ξεχωριστή προσωπικότητα. Μέχρι πρόσφατα μάλιστα εφέρετο ως ένας εκ των επικρατέστερων για να λάβει το χρίσμα του υποψηφίου Προέδρου για τις επόμενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Ασφαλώς η επίσκεψη είχε και ανταποδοτικό χαρακτήρα, ως συνέχεια εκείνης που πραγματοποίησε προ μηνών ο έλληνας ομόλογός του στις ΗΠΑ, καθηγητής κ. Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος τυγχάνει εκτίμησης και αναγνώρισης στην υπερατλαντική χώρα για τη σοβαρότητα και τον ρεαλισμό που επιδεικνύει στον χειρισμό των διεθνών σχέσεων, με γνώμονα πάντοτε την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση των εθνικών μας συμφερόντων. Οι συζητήσεις του κ. Κέρι, πρώτα με τον έλληνα πρωθυπουργό και στη συνέχεια με τον κ. Κοτζιά, δεν περιορίσθηκαν μόνο σε θέματα διμερούς ενδιαφέροντος. Από τις κοινές δηλώσεις που ακολούθησαν τις συναντήσεις προέκυψε ότι καλύφθηκαν και θέματα διεθνούς ενδιαφέροντος, όπως το Προσφυγικό – Μεταναστευτικό, το Κυπριακό, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή και η ρωσοτουρκική κρίση. Σημειώνονται, ως ιδιαίτερα θετικό στοιχείο, τα εύσημα που απένειμε ο αμερικανός αξιωματούχος στην Ελλάδα, αφενός για τη συμβολή της στην αντιμετώπιση του Προσφυγικού – Μεταναστευτικού -επισκεφθείς μάλιστα μια ΜΚΟ πλησίον της πλατείας Βικτωρίας, στην οποία ενεργοποιούνται και αμερικανοί εθελοντές- αφετέρου για τις προσπάθειες που καταβάλλει η ελληνική κυβέρνηση για την έξοδο από την οικονομικοκοινωνική κρίση. Τα μηνύματα που εστάλησαν προς τις άλλες κοινοτικές χώρες, και ιδιαίτερα της Βόρειας, Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, είναι σαφή και η αμερικανική διαπίστωση δεν μπορεί εύκολα να αγνοηθεί. Αλλά και η αναφορά του κ. Κέρι στα προβλήματα με την Τουρκία στο Αιγαίο και τα ευχολόγιά του θα ήταν περισσότερο εποικοδομητικά αν προσέθετε ότι οι ΗΠΑ ευνοούν και συνιστούν λύσεις που να στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο και τη διεθνή πρακτική. Ουσιαστική είναι και η αναφορά, από ελληνικού εδάφους, του αμερικανού αξιωματούχου στον ρόλο του καθεστώτος Άσαντ στην αντιμετώπιση του ISIS. Γενικά ο απολογισμός της επίσκεψης Κέρι στην Αθήνα κρίνεται ως θετικός και είθε ο αμερικανός αξιωματούχος να ανταποκριθεί στην πρόσκληση του κ. Κοτζιά να επισκεφθεί την Αλόννησο και τα νησιά του Αιγαίου, τα οποία, εκτός της απαράμιλλης ομορφιάς τους, συνθέτουν και μια μοναδική παγκόσμια πνευματική και καλλιτεχνική κληρονομιά. Οι έλληνες αξιωματούχοι, συνομιλητές του κ. Κέρι, πολύ πιθανό να αντιπαρήλθαν τα σημεία που συνιστούν άδικη συμπεριφορά της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής έναντι της Ελλάδας. Αξίζει, νομίζουμε, μια σύντομη αναφορά σε αυτές, προσπερνώντας τη γενικής παραδοχής αμερικανική υποστήριξη και στήριξη της χούντας των συνταγματαρχών από τις τότε αμερικανικές κυβερνήσεις (Αdministration) που οδήγησε στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ακολούθησε, αρκετά χρόνια μετά, η αναγνώριση, από τη διακυβέρνηση Μπους του νεότερου, του κράτους των Σκοπίων με το συνταγματικό τους όνομα, γνωρίζοντας, ασφαλώς, ότι η αναγνώριση συνιστούσε αμέριστη συμπαράσταση στην ανένδοτη συμπεριφορά των ηγετών της ΠΓΔΜ για εύρεση συναινετικής ονομασίας ενός κράτους που εξυπηρετεί μόνο βραχείας διάρκειας γεωπολιτικές σκοπιμότητες. Άκρως αμφιλεγόμενη είναι και η στάση των ΗΠΑ στο Κυπριακό, η οποία στηρίζεται αποκλειστικά σε γεωπολιτικούς υπολογισμούς στη λογική του «διαίρει και βασίλευε». Αντίστοιχα επιλήψιμη είναι η τοποθέτησή τους στις ελληνοτουρκικές διαφορές. Να ωθούνται οι εκάστοτε αμερικανικές διακυβερνήσεις στις τοποθετήσεις τους σε έλλειψη κατάλληλης ενημέρωσης από την ελληνική πλευρά είτε αντίδρασης που να μεταφράζεται σε πράξεις; Ένα είναι βέβαιο. Όσο επικίνδυνη είναι η αλαζονεία της εξουσίας άλλο τόσο επικίνδυνη είναι η αδυναμία αντίστασης.