Παντρειά Ρέμου – Νικολόπουλου

// Στο επί είκοσι χρόνια σπίτι σας, στο «Διογένης Studio» του Γιάννη και της Νίκης Παπαθεοχάρη, καλείτε φέτος τον σπουδαίο συνθέτη του «Υπάρχω», Χρήστο Νικολόπουλο, και την αξιόλογη ερμηνεύτρια Φωτεινή Δάρρα, ισορροπώντας ανάμεσα στο παλαιό λαϊκό τραγούδι, το σύγχρονο αλλά και το έντεχνο. Έχετε κάποιους ενδοιασμούς;

Κανέναν. Ο Χρήστος Νικολόπουλος γιορτάζει φέτος τα πενήντα του χρόνια στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι και μου δίνει την ευκαιρία να ερμηνεύσω πασίγνωστα, αγαπημένα, κορυφαία τουλάχιστον για μένα τραγούδια του. Όταν φτιάχναμε τον καμβά του προγράμματος καταρτίζοντας το ρεπερτόριο του έλεγα: «Βρε Νικολόπουλε, και αυτό δικό σου είναι;». Είχα μείνει και εγώ άναυδος. Η συνεργασία μου με τον Νίκο Νικολόπουλο θα ηχογραφηθεί σε δισκογραφικό άλμπουμ. Είναι υποχρέωσή μου να συστήσω τη δουλειά του στη νέα γενιά. Τον ευχαριστώ που μ’ εμπιστεύεται και χαίρομαι με τη χαρά του.

// Θέλετε να συστήνετε στις νέες γενιές τον πλούτο του λαϊκού μας τραγουδιού. Τι σας ωθεί;

Τα τραγούδια μας είναι η πολιτισμική μας κληρονομιά. Δουλεύοντας με τον κλασσικό για εμένα Χρήστο Νικολόπουλο, όσο και αν κοκκινίζει και ντρέπεται όταν του λέω ότι είναι εφάμιλλος -ή κοντά στις παρυφές- και έχει διαδεχθεί επάξια τους μεγάλους συνθέτες του παρελθόντος, τον Τσιτσάνη, τον Πάνου, τον Καλδάρα, τον Ζαμπέτα, διαπιστώνω μια αλήθεια. Θεωρώ ότι με το πάθος και την αγάπη που με χαρακτηρίζει για το λαϊκό τραγούδι πρέπει να διασταυρώνω τις γενιές και να τους πληροφορώ μουσικά για τις ρίζες τους. Για αυτό και συνεργάστηκα και με τον Μίμη Πλέσσα και με τον Γιάννη Σπανό και με τον Κώστα Χατζή.

// Σας φοβίζει η οικονομική κρίση; Πιστεύετε ότι ο κόσμος έχει χρήματα για να πάει να διασκεδάσει σε μια νυχτερινή πίστα;

Σ’ αυτές τις δύσκολες για όλους μας οικονομικές εποχές και αυτό σημειώστε ότι αφορά και εμένα και τον Χρήστο και τη Φωτεινή και τους μουσικούς μας, έχουμε τιμές για όλα τα βαλάντια. Μπορεί να ‘ρθει να μας ακούσει ένας θαυμαστής μας και να διασκεδάσει πίνοντας το ποτό του με δέκα ευρώ καθήμενος στο μπαρ αλλά και να ψυχαγωγηθεί στο δικό του τραπέζι με την παρέα του δίνοντας 15 ευρώ για το ποτό του. Βέβαια υπάρχουν και τραπέζια, τα πρώτα που λέμε, για αυτούς που έχουν χρήματα, με τη φιάλη το ουίσκι να κοστίζει 70 ή και 120 ευρώ. Πέρσι γέλαγα με τον Γιάννη Ζουγανέλη που έλεγε σ’ αυτούς που κάθονταν στα πρώτα τραπέζια: «Ρε, πόσο σας ζηλεύω. Μακάρι να μπορούσα και εγώ. Δεν ερχόσαστε εσείς στην πίστα να κάτσω εγώ πρώτο τραπέζι;». Στη ζωή μου δεν ήμουν ποτέ κομπλεξικός. Και στο γήπεδο υπάρχουν καλύτερες θέσεις και στο θέατρο. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

// Τους αξίζει η πρώτη θέση;

Σε αρκετούς ναι. Ωστόσο υπάρχουν και τα κακά παραδείγματα που με τις λαμογιές μας έφεραν στην κρίση. Υπάρχουν όμως και σωστοί επιχειρηματίες, άνθρωποι που εργάστηκαν πολύ στη ζωή τους, που δίνουν δουλειά και σ’ άλλους και μπορούν να κάτσουν και στα πρώτα τραπέζια. Ας ευχαριστηθούν οι άνθρωποι. Γιατί τους κρίνουμε; Μην είμαστε κακοπροαίρετοι. Μακάρι να μπορούσαμε να τους μιμηθούμε. Αλλά και αυτός που θα πιει το ποτό του με 15 ευρώ πάλι θα φύγει από το κέντρο ανεβασμένος ψυχικά και αυτό είναι το ζητούμενο. Μόνο και μόνο που θα ψυχαγωγηθεί και θα ακούσει από κοντά έναν από τους μεγαλύτερους εκπρόσωπους του λαϊκού τραγουδιού θα βγει κερδισμένος, καθώς τα τελευταία χρόνια τον Χρήστο τον ακούγαμε μόνο σε συναυλίες. Νομίζω η τελευταία του εμφάνιση ήταν στο Μέγαρο Μουσικής.

// Έχετε και εσείς ανάγκη να ταξιδέψετε σε όμορφες μουσικές
θάλασσες;

Κυρίως εμείς. Νιώθω ευλογημένος και νιώθω έτοιμος για να αντεπεξέλθω σ’ αυτό το μουσικό ταξίδι. Μεγάλη τιμή για μένα η συνεργασία με τον Χρήστο. Ενώνουμε λοιπόν όλοι τις δυνάμεις μας και μέσα από τη διαφορετικότητα εκπροσωπούμε πολύπλευρα είδη μουσικής, αλλά το αισθητικό κριτήριο παραμένει υψηλό. Μαζί μας θα είναι και δύο σπουδαίοι ηθοποιοί της νέας γενιάς, ο Λευτέρης Ελευθερίου και ο Αντώνης Κρόμπας, που θα σατιρίσουν την επικαιρότητα. Προτρέπω τον κόσμο να έρθει γιατί το πρόγραμμα είναι πρώτης τάξεως. Όταν ο Νικολόπουλος έγραφε τα «Σταυροδρόμι», ο Μάνος Λοΐζος, για να τον ανταγωνιστεί, έγραψε το «Μερτικό μου απ’ τη χαρά» και ο Σπανός την «Αλάνα». Αυτές οι εποχές έδωσαν μεγάλη έμπνευση στους συνθέτες και μας άφησαν τραγούδια όπως το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου».

// Τι άλλο σε συνδέει με τον Χρήστο;

Α, εσείς ξέρετε τα μυστικά μας. Η κοινή μας αγάπη μας για τη θάλασσα. Ψαρεύουμε και μαζί. Εγώ τον λέω καθηγητή του ψαρέματος. Φοβερός. Δίπλα του είμαι ένας καλός μαθητής. Εκεί στη θάλασσα έγινε και η πρόταση συνεργασίας. Μάλιστα θα σας διηγηθώ και μια ιστορία. Όταν με γνώρισε ο Χρήστος μου είπε: «Είσαι το μέλλον του λαϊκού τραγουδιού». Από τότε μου κόλλησε το παρατσούκλι και μου φωνάζει όταν με βλέπει: «Γεια σου, μέλλον»! Εγώ του κάνω πλάκα και του απαντάω: «Άντε, μέχρι μελοσμακάρονο».

// Μαζί σας στο πρόγραμμα και η Τζωρτζίνα Καραχάλιου, μια κοπέλα με σπουδαία φωνή, που αναδείχθηκε μέσα από τα τηλεοπτικά μουσικά σόου. Τελικά βοηθάνε τους καλλιτέχνες ή είναι βιομηχανία χωρίς αντίκρισμα;

Γιατί το λέτε αυτό; Η Γλυκερία και ο Θέμης Αδαμαντίδης βγήκαν μέσα από το «Να η ευκαιρία» και ο Νίκος Οικονομόπουλος μέσα από talent shows βγήκε και ο Νίνο. Δεν είναι κρεατομηχανή αυτά τα σόου, όπως κακώς λέγεται. Απλά είναι ένα εφαλτήριο για να συστηθείς στο κοινό. Μετά, όταν σβήσουν τα φώτα της τηλεόρασης, χρειάζεται μεγάλη δουλειά. Τα σόου είναι τηλεοπτικά προϊόντα, τίποτα άλλο. Eγώ, που δεν πήρα τον δρόμο των talent shows, αγωνίστηκα πάρα πολύ, τίποτα δεν μου χαρίστηκε. Το τραγούδι θέλει ψύχη. Είναι τέχνη. Και το καλό θέλει κόπο. Φέτος ξέρω ότι δεν θα γίνει το «The voice» και δεν χαίρομαι για αυτό. Σ’ εμένα τουλάχιστον δεν έγινε κάποιο τηλέφωνο ή επίσημη πρόταση. Πάντως το «The voice» είναι έντιμο, έδινε μια ώθηση, έδινε μια ελπίδα στους νέους. Δεν ξεγελάμε τα παιδιά στα μουσικά σόου. Ξέρουν ότι πρόκειται για μια βραχυπρόθεσμη έκθεση. Δεν υπήρχε ίντριγκα, δεν ήταν ριάλιτι. Χαρήκαν μια όμορφη εκπομπή.

// Υπάρχει μουσικό σύστημα;

Γιατί δεν υπάρχει; Αν δεν πληρώσεις τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, θα παίξουν τα τραγούδια σου; Για αυτό είναι δύσκολα τα πράγματα για τους νέους καλλιτέχνες. Με τι λεφτά να προωθήσουν το cd τους; Δυστυχώς αυτή είναι η ζωή. Μια μάχη και ένας σκληρός ανταγωνισμός. Δεν γίνεσαι Νικολόπουλος με τη μία. Δεν οδηγάς φόρμουλα με το «γεια σας». Η επιτυχία είναι μαραθώνιος. Ζούμε σε άσχημες εποχές. Αλλά όλα θα περάσουν. Είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξος. Και μια και έρχονται οι γιορτές των Χριστουγέννων, μόνο η αγάπη μένει σ’ αυτήν τη ζωή. Ας δώσουμε και ας πάρουμε αγάπη. Μη μένετε στις άσχημες ειδήσεις και εκτιμήσετε τις ωραίες στιγμές που σας χαρίζει ο Θεός, για να σας δίνουν δύναμη στις δύσκολες ώρες.

// Σε έναν πολυχώρο τέχνης, σε μια ροκ συναυλία, σκοτώθηκαν πάνω από 100 νέοι και νέες από τρομοκράτες, φανατικούς, θρησκόληπτους μουσουλμάνους στη Γαλλία. Δεν μπορώ να μη σας ρωτήσω. Φοβάστε;

Ουαί και αλίμονο αν έρθουν τα χειρότερα στην Ελλάδα. Δεν θέλω να δω σκηνές εξόντωσης στη χώρα μου. Δεν σκέφτομαι τον δρόμο του θανάτου αλλά τον δρόμο της ειρήνης, ακόμη και με τις όποιες διαφωνίες, πολιτικές ή θρησκευτικές. Η μόρφωση και η καλλιέργεια δέχονται με σεβασμό το διαφορετικό. Αλλά ναι, δεν θα σας κρύψω ότι φοβάμαι. Η τρομοκρατία δεν έχει χρώμα, τάξη, ιδεολογία, θρησκεία. Κάποιοι πιστεύουν ότι έχουν δύναμη ασκώντας βία. Ήμουν στη Θεσσαλονίκη με την Υβόννη και θα μπαίναμε στο αεροπλάνο για Αθήνα. Η συμβία μου όταν κάθισε στη θέση της με σκουντάει και μου λέει ότι στη διπλανή θέση κάποιος διαβάζει το Κοράνι. Τρελάθηκα. Κοιτούσα κάτω από τη θέση μας, τα παπούτσια του ανθρώπου, το μπουφάν του. Έκανα τον σταυρό μου και λέω μπορεί να ήρθε και η ώρα μας. Είπα μετά από μέσα μου: «Αντώνη, δεν είσαι καλά. Δηλαδή όποιος διαβάζει ένα βιβλίο στα αραβικά είναι τρομοκράτης;» Να που το κατάφεραν να διασπείρουν τον φόβο για το Ισλάμ.

// Φταίει η Δύση για όσα έγιναν στη Μέση Ανατολή;

Το χειρότερο που μας έκαναν αυτοί οι άνθρωποι με αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις τους είναι να βλέπουμε τους άλλους ως εχθρούς, αν δεν έχουν το ίδιο χρώμα μ’ εμάς ή την ίδια θρησκεία. Εγώ δεν θα το κρύψω, είμαι χριστιανός ορθόδοξος, αγαπάω τον λόγο του Χριστού και όλο τον κόσμο. Ας πιστεύει ο καθένας ό,τι θέλει. Δεν τους ενοχλώ, ας μη με ενοχλούν. Γιατί να μου κάνεις κακό; Αν μου κάνεις θα αμυνθώ. Εκτός αν με πρόφαση τη θρησκεία υπάρχουν άλλες σκοπιμότητες και από τους Δυτικούς και από τους Μουσουλμάνους. Σκοπιμότητες και συμφέροντα οικονομικά. Και μ’ αυτόν τον τρόπο απαντάω στην ερώτησή σου. Αν θέλουμε να σωθούμε, πρέπει να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον. Είμαστε διαφορετικοί αλλά μπορούμε να ταιριάξουμε.


Σχολιάστε εδώ