Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς… Άδωνης;

Κατά τη γνώμη του γράφοντος, νέος αρχηγός της ΝΔ θα εκλεγεί ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και γιατί το δικαιούται και γιατί πρόδηλα το αξίζει, ως επιστέγασμα της μακράς και πολυσχιδούς προσφοράς του στο κόμμα και στην ευρύτερη παράταξη.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πέρα κι έξω από συμπάθειες ή αντιπάθειες προς την οικογένεια, αποτελεί μια σταθερά, είναι πρόδηλα ικανός και άξιος, πλην -στην παρούσα φάση- δεν του… προκύπτει!

Για τον Απόστολο Τζιτζικώστα αρκεί να καταγραφεί η παντελώς αστήρικτη, προπετής και αυτοκαταστροφική δήλωσή του ότι… εκπροσωπεί την όλη παράταξη (και μη… χειρότερα), ενώ οι λοιποί συνυποψήφιοί του… τμήμα ή μέρος αυτής!

Έσχατος (στην παρούσα καταγραφή) και (ίσως κυριολεκτικά) καταϊδρωμένος ο Άδωνης Γεωργιάδης, με αφορμή τον οποίο και γράφονται αυτές οι γραμμές.

Λιγότερο ή περισσότερο φανερά (κάποιοι το σκέπτονται, κάποιοι δεν θέλουν να το… παραδεχτούν), το όνομά του συζητείται όλο και περισσότερο.

Σε πολύ μεγάλο βαθμό, όχι μόνο έχει να επιδείξει εντυπωσιακή τιθάσευση του παρορμητικού (έως και εκρηκτικού) χαρακτήρα του, αλλά και αξιοσημείωτα δείγματα προσωπικής αυτοκριτικής και προσδιορισμού της παρουσίας του στο εσωκομματικό και παραταξιακό σκηνικό.

Ουδείς καλόπιστος θα μπορούσε βάσιμα να αμφισβητήσει την ευρυμάθειά του περί τα πολιτικά ζητήματα, όπως και την άριστη γνώση των ζητημάτων επί των οποίων, κατά τις περιστάσεις, αναφέρεται κατά την εκφορά του δημόσιου λόγου του και τούτο ανεξάρτητα και από τα θετικά πεπραγμένα που συνοδεύουν τη θητεία του στις θέσεις ευθύνης που του ανατέθηκαν, για να μην αναφερθούμε και στην αγωνιστικότητα που τον διακρίνει.

Μόλις πρόσφατα, μάλιστα, ήταν εκείνος που -μάλλον μόνος- πάσχιζε να αναδείξει το ξεπούλημα του τραπεζικού μας συστήματος μέρες πριν και από τη δημόσια θέση που πήρε η ΝΔ.

Όχι, ας μη σπεύσει ο αναγνώστης να θεωρήσει ότι επιχειρείται ωραιοποίηση του ανδρός ή και απενεχοποίησή του για όσα στραβά θα μπορούσαν να του καταλογισθούν, μέχρι και τον χρόνο ένταξής του (επανένταξης, ακριβέστερα) στη ΝΔ, αφού η παρουσία του στον ΛΑΟΣ ήταν εμβόλιμη.

Ο Άδωνης Γεωργιάδης δεν είναι ο αρχηγός που -στην παρούσα συγκυρία- θα μπορούσε να ηγηθεί της ΝΔ.

Και ο γράφων, άλλωστε, «στράβωσε» όταν δημοσιοποιήθηκε η υποψηφιότητά του.

Είναι ο ίδιος, όμως, που… φρόντισε να δικαιώσει την παρουσία του στην κούρσα της διαδοχής, χωρίς πρόδηλα να πιθανολογεί και ο ίδιος την εκλογή του.

Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, αποτελεί κεφάλαιο για τη ΝΔ και την παράταξη.

Μπορεί ποτέ να μη γίνει αρχηγός (το μέλλον, βέβαια, άδηλο), αλλά αλλοίμονο και για τον ίδιο αν αυτή η επιδίωξη συνιστούσε αυτοσκοπό.

Το μόνο βέβαιο -και όσοι το αμφισβητούν δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους- είναι ότι από την πρώτη στιγμή που πέρασε το κατώφλι της Λ. Συγγρού βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης , υπεραμυνόμενος του κόμματος και της παράταξης.

Ίσως και καθ’ υπερβολή, σε αντίθεση με όσους περιορίζονται στην εκ του ασφαλούς υψηλή κριτική.

Σε κάθε περίπτωση, στο δικό του χέρι είναι να κεφαλαιοποιήσει τα θετικά και βεβαίως να μην επαναλάβει στο μέλλον όσα (προφανώς και ο ίδιος, αλλά και η κατά το δυνατόν αντικειμενική κρίση) εκτιμάται ότι δεν είχαν και δεν πρέπει, στο μέλλον, να έχουν θέση.

Σ.