Το φιάσκο των εκλογών στη ΝΔ και η λειτουργία των κομμάτων
Σε αυτόν τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων έχουν συμβάλει, κατ’ αρχάς, η προσωποπαγής – αρχηγοκεντρική δομολειτουργία τους και η… ανάθεση της οργανωτικής λειτουργίας τους σε στελέχη του λεγόμενου κομματικού σωλήνα. Η ανάδειξη των διευθυντικών ομάδων σε αυτά με προκατασκευασμένες διαδικασίες οφείλεται στην ανασφάλεια των ηγετών τους και στην προϊούσα αδιαφορία και άρνηση των πολιτών με γνώση και γνώσεις, με γνώμη και τόλμη, με εμπειρία και κοινωνικοπολιτική αναγνώριση, να εμπλακούν στις κομματικές διαδικασίες.
Η ιστορία της Μεταπολίτευσης -που όλο τελειώνει και όλο συνεχίζεται δριμύτερη (!)- απέδειξε με αναμφίλεκτο τρόπο ότι η λειτουργία των κομμάτων με αντιδημοκρατικό τρόπο ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό και για τη γενικότερη απαξίωση της πολιτικής ως θεσμικής, κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής, πολιτισμικής και διανοητικής λειτουργίας.
Η πεισματική άρνηση -διαχρονικά- των κομματικών ηγεσιών να συμφωνήσουν στην υιοθέτηση και την εφαρμογή κανόνων που να αποτρέπουν την αυθαίρετη και αντιδημοκρατική λειτουργία τους πρέπει να τερματιστεί άμεσα… χθες!
Με την ευκαιρία της διατυμπανιζόμενης νέας αναθεώρησης του Συντάγματος, πρέπει να προβλεφθεί η ίδρυση – συγκρότηση Συνταγματικού Δικαστηρίου, που θα ευθύνεται -μεταξύ των άλλων και εκτός αυτών- και για τον έλεγχο της συνταγματικής και νόμιμης λειτουργίας των κομμάτων. Παράλληλα και ταυτόχρονα απαιτείται η εναρμόνιση της εσωκομματικής δημοκρατικής λειτουργίας τους με την αντίστοιχη της Βουλής. Και, βεβαίως, επιβάλλεται η αντιμετώπιση της οικονομικής λειτουργίας τους με γνώμονα (και ορίζοντα) μόνο το ύψος της κρατικής επιχορήγησης, που δικαιούνται εντός των χρονικών ορίων μια κοινοβουλευτικής περιόδου τεσσάρων ετών και μόνο…
Ας μην ξεχνούμε ότι ο τρόπος που λειτούργησαν και λειτουργούν τα κόμματα μετά τη Μεταπολίτευση συνδέεται ευθύτατα και με την ποιοτική και αριθμητική (πληθυσμιακή) σύνθεση της δημόσιας διοίκησης. Οι πελατειακές σχέσεις κυριάρχησαν και ματαίωσαν κάθε σοβαρή προσπάθεια ανακαίνισης του κράτους και του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας.
Αυτή την οδυνηρή παθογένεια διευκόλυνε και η ισχύς εκλογικών συστημάτων που υπονομεύουν την αναλογικότερη κατανομή των βουλευτικών εδρών και ενισχύουν την αναποτελεσματικότητα των μονοκομματικών κυβερνήσεων ή των κυβερνήσεων «αναπηρικών» συνεργασιών. Η θεσμοθέτηση μόνιμου (συνταγματικής πρόβλεψης) εκλογικού συστήματος αποτελεί -εκ των πραγμάτων- εθνική και δημοκρατική προτεραιότητα.
Το φιάσκο των εκλογών στη ΝΔ αποτελεί -κατά τη γνώμη μας- μια αφορμή και ευκαιρία να αντιμετωπίσουν τα πολιτικά κόμματα τον μοναδικό αντίπαλο που έχουν: Τον κακό εαυτό τους και τα «τοξικά» παράγωγα του κομματικού -κατά περίπτωση- σωλήνα.
Η πολλαπλή κρίση στη χώρα μας και τα πυκνά σύννεφα που σκιάζουν τον ουρανό στην ευρύτερη περιοχή επιβάλλουν -επιτέλους- να επιδείξουν τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου και οι ηγεσίες τους αίσθημα ευθύνης, σοβαρότητα και σεβασμό στο ένστικτο… αυτοσυντήρησής τους.
* Ο Γιάννης Γ. Ζαφειρόπουλος, νομικός και συγγραφέας, διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών, Εθνικής Οικονομίας και Ανάπτυξης (1999-2002) και πρώην βουλευτής ΠΑΣΟΚ σε Β’ Αθήνας και Ν. Ηλείας