Αναγκαίες διευκρινίσεις (μέρος 2ον)

(Σήμερα, από την εγχώρια Αριστερά, όχι.)

2. Η διάλυση γειτονικών μας κρατών από τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό με διάφορα ευτελή προσχήματα, όπως της Λιβύης, του Ιράκ, της Ουκρανίας, της Συρίας σήμερα -όπως και της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας χθες-, δείχνει το μέγεθος της επέμβασης και αναγκαστικής – υποχρεωτικής «ορθότητας» που επιχειρείται να επιβληθεί.

3. Πρωταρχικό παραμένει το καθήκον της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. «Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας δεν μπορεί να συντελεσθεί ανεξάρτητα από τις επιταγές της εξειδίκευσης και τις συνθήκες της διεθνούς αγοράς, όμως δεν πρέπει να νοηθεί ως παθητική προσαρμογή στη λογική του συγκριτικού πλεονεκτήματος. Η ελληνική παραγωγική ανασυγκρότηση έχει ως απαραίτητη διάσταση την ανάδειξη και προώθηση ποιοτικών προϊόντων με ιδιαίτερη ταυτότητα και αναγνώριση στη διεθνή αγορά. Η παραγωγική ανασυγκρότηση είναι αδύνατο να συντελεσθεί χωρίς την ενεργό δράση του τρίτου τομέα της οικονομίας, των εθελοντικών και μη κυβερνητικών οργανώσεων, της λαϊκής πρωτοβουλίας και επιχειρηματικότητας» (Γιάννης Σχίζας).

4. Οι όποιες νέες συλλογικότητες που προκύπτουν από τη σημερινή συγκυρία οφείλουν να υπηρετούν ένα ενιαίο, αντιμνημονιακό, αντιαποικιακό και αντιϊμπεριαλιστικό μέτωπο. Άλλως είναι άχρηστες…

5. Ο αγώνας για εθνική ανεξαρτησία και δημοκρατία στη χώρα μας παραμένει επίκαιρος, όπως πάντα – όσο ποτέ…

e-mail: [email protected]