«Κούρεψαν» τα ομόλογα των Ταμείων και των ιδιωτών, γιατί δεν «κουρεύουν» και τα «κόκκινα δάνεια»;

Κι όμως, αν θέλουμε να είμαστε έντιμοι και σωστοί πολίτες και όχι από εκείνους που λένε «τα δικά μου, δικά μου και τα δικά σου, δικά μου», για να θυμηθούμε τον φίλο των παιδικών μας χρόνων, τον Καραγκιόζη, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε πώς έχεις την απαίτηση εσύ, κύριε Κράτος, να παίρνεις το ψαλίδι και να «κουρεύεις» τα ομόλογα των ιδιωτών, που πίστεψαν τις δημόσιες δηλώσεις των κρατικών αξιωματούχων και τοποθέτησαν τις οικονομίες τους ή το εφάπαξ τους στα κρατικά ομόλογα, τη σίγουρη και με ικανοποιητική απόδοση επένδυση… Και το ίδιο έγινε και στα διάφορα Ταμεία, ασφαλιστικά και άλλα, με το Δημόσιο να σφυρίζει αδιάφορα.

Στα επιχειρηματικά, στα στεγαστικά και στα καταναλωτικά δάνεια, όμως, υπάρχει και μια άλλη πλευρά, που δείχνει ότι δεν φταίει ο λήπτης του δανείου για το ότι σήμερα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει με τη σύμβαση που υπέγραψε. Με την οικονομική κρίση, ο επιχειρηματίας δεν μπορεί πλέον να πληρώσει τη δόση γιατί κατέρρευσε ο τζίρος της επιχείρησής του, άλλος έχασε τη δουλειά του και είναι άνεργος και στον συνταξιούχο έχουν κόψει τη μισή από τη σύνταξη που έπαιρνε και, αν πληρώσει τη δόση, δεν θα έχουν φαγητό τα παιδιά του. Υπάρχει, όμως, και ένα ακόμη δεδομένο για εκείνους που πήραν στεγαστικό δάνειο, το οποίο κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ούτε να αμφισβητήσει. Η αξία του σπιτιού που αγοράστηκε με δάνειο έχει πέσει σήμερα στο μισό και αν πάει κάποιος να το πουλήσει πολύ δύσκολα θα βρει αγοραστή. Κι αν βρει, θα πουλήσει το σπίτι και θα χρωστάει κι από πάνω στην τράπεζα.

Με αυτά τα δεδομένα, γιατί να μην «κουρευτούν» τα δάνεια αυτών των κατηγοριών; Δίκαιο δεν είναι;