«Εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί…»

«Ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε ως όραμα την Ελλάδα μεγάλη όχι μόνον σ’ έκταση και πληθυσμό, αλλά σε κύρος και δύναμη διεθνούς υποδείγματος. Μιαν Ελλάδα με πολύπλευρη εξωτερική πολιτική, αντάξια της εμβληματικής Ιστορίας της και προορισμένη να διαδραματίσει έναν εξίσου ιστορικό ρόλο για το μέλλον. Μέρος του οράματος -και μάλιστα καταλυτικό- του Ελευθερίου Βενιζέλου ήταν το ότι υπηρέτησε πάντοτε μεγάλα ιδανικά. Και τα υπηρέτησε με φρόνηση, όπως δείχνει το ότι γι’ αυτόν η εξουσία ουδέποτε υπήρξεν αυτοσκοπός, αλλά θεμιτό κατάλληλο μέσο επίτευξης υψιπετών εθνικών βλέψεων», τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

«Δυστυχώς, αναμενόμενο για τα καθ’ ημάς, ο Ελευθέριος Βενιζέλος αγαπήθηκε βεβαίως μετά πάθους απ’ όλους εκείνους -ευτυχώς, κατά καιρούς υπήρξαν πολλοί- που μπόρεσαν να υπερβούν τα όρια της ανθρώπινης μικρότητας και να μοιρασθούν μαζί του το ίδιο όραμα, τα ίδια ιδανικά. Πλην όμως μισήθηκε από όλους εκείνους -που, αλίμονο, υπήρξαν επίσης πολλοί στις κρίσιμες ώρες- οι οποίοι, θύματα ενός εθνοκτόνου φθόνου και μιας διαβρωτικής ιδιοτέλειας, δεν μπόρεσαν να φθάσουν στο ύψος των οραματισμών του», επισήμανε ο κ. Παυλόπουλος και κατέληξε ως εξής:

«Σ’ αυτόν εδώ τον χώρο της κρητικής γης φυλάσσεται, συμβολικώς, η μνήμη του Ελευθερίου Βενιζέλου. Φαίνεται πολύ μικρός για το μέγεθος του μεγάλου Ηγέτη και Πολιτικού. Είναι όμως όσο πρέπει αρκετός για να διδάσκει, πρωτίστως στον Λαό και στο Έθνος μας, τι πρέπει να κάνουμε για να μη μείνουμε αχθοφόροι ενός ιστορικού παρελθόντος, αλλά ν’ αναλάβουμε το δικό μας μερίδιο στη διαμόρφωση μιας Ιστορίας η οποία δεν έχει τελειώσει, αλλά έχει ακόμη να εμφανίσει πολλές λαμπρές σελίδες στην πορεία της».