Οι κατέχοντες πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη…
Να μην… τσοντάρουν για την κάλυψη της «τρύπας» του Ασφαλιστικού, που έχει φτάσει στα 2,5 δισ. ευρώ, με το πρόβλημα βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος να απειλεί όχι μόνο τους σημερινούς συνταξιούχους αλλά και των επόμενων γενιών. Και τι προτείνουν; Το κοινότοπο, το σύνηθες ρεφρέν όλων των φορέων της Αγοράς: «Μην τα ζητάτε από εμάς, πάρτε τα από τους άλλους»!
Στην κοινή ανακοίνωσή τους παραδέχονται βέβαια ότι… υπάρχει ασθενής, και μάλιστα βαριά άρρωστος: «Το θύμα είναι η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς μειώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές λόγω διόγκωσης της ανεργίας και αυξάνονται οι ανασφάλιστοι συμπολίτες μας». Για το φάρμακο, όμως, στέλνουν τον λογαριασμό, ως συνήθως, στους άλλους: «Η κυβέρνηση, αντί να καταφεύγει στη λύση της υπερφορολόγησης των επιχειρήσεων και της νόμιμης απασχόλησης, πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της για τη μείωση της διαφοράς μεταξύ του συνολικού μισθολογικού κόστους της επιχείρησης και του καθαρού εισοδήματος των εργαζομένων».
Αέρας, λόγια, τίποτε το συγκεκριμένο, όταν το… σκυλί του Σόιμπλε, ο λετονός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ντομπρόβσκις, δεν δίνει το ok στην αξιολόγηση αν δεν πάρει ζεστό αίμα. Και αυτό δεν βρίσκεται εύκολα, όπως φάνηκε και μόνο με τη σκέψη της επιβολής 23% ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, που άναψε μεγάλη φωτιά. Κάποιοι, όμως, πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Αρκετά έχουν πληρώσει οι αδύνατοι, πολλοί από τους οποίους έχουν φτάσει στο σημείο να μην έχουν ούτε το καθημερινό φαγητό και να συνωστίζονται στα συσσίτια, που ευτυχώς κάποιοι φροντίζουν να υπάρχουν κάθε μέρα. Και αυτοί που το φροντίζουν είναι η Εκκλησία και πολλοί άλλοι, όχι και τόσο επώνυμοι κύριοι, βιομήχανοι και μεγαλοεπιχειρηματίες…