Βάλντις Ντομπρόβσκις

Μακριά από μένα οι εθνοκαπηλίες και οι πατριδοκομπασμοί. Όμως –το δήλωσε πρόσφατα (και μάλιστα πριν να έρθει στην Αθήνα) ο Πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ–, ο ευρωπαϊκός πολιτισμός εδράζεται στους έλληνες φιλοσόφους της αρχαιότητας. Ακόμα και το ηλιοκεντρικό σύστημα είχαν ανακαλύψει τότε εκείνοι, προσθέτει η αφεντιά μου, αντιφάσκοντας αγανακτήσεως ένεκεν.

Ο άρτι αναδειχθείς αντιπρόεδρος της Κομισιόν μας ζήτησε, ούτε λίγο ούτε πολύ, τον ουρανό με τ’ άστρα, τη γη με τα λουλούδια και τη θάλασσα με τα ψάρια. Βαυκαλίζεται με τέτοιες αξιώσεις; Ας βαυκαλίζεται. Μόνο όσοι χρωστάνε της Μιχαλούς τον ακούνε ατάραχοι. Όλοι οι άλλοι, πλην κεφαλαιοκρατών, προετοιμάζουν μεθοδικά τον βίαιο ξεσηκωμό.

Η λογική αδυνατεί να αντιμετωπίσει τον παραλογισμό και ειδικότερα ανθρώπους που εκπροσωπούν με πρωτοφανή θέρμη τον παραλογισμό. «Στον σεμνό αντίλογο ”μα, αυτά τα κάνουμε επί έξι χρόνια, αλλά προκοπή δεν είδαμε”, η απάντησή του –περί Ντομπρόβσκις και εδώ ο λόγος– ήταν αποστομωτική: ”Δεν τα κάνατε σωστά και στην έκταση που απαιτούσαν οι κρίσιμες περιστάσεις. Δείτε πώς τα κατάφεραν οι υπόλοιπες χώρες”!». (Τάσος Παππάς, στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της Πέμπτης.)

Ο εκβιασμός οργιάζει. Οι τοκογλύφοι δανειστές που, οφείλουμε να το καταλάβουμε όλοι, είναι οι μεγάλοι αυθέντες της Ένωσης και οι τράπεζές τους, εκστασιάζονται ασκώντας εξακολουθητικά τον αστείρευτο σαδισμό τους. Στο… θεάρεστο έργο τους πρωτοστατούν ως αρωγοί και διάφοροι δικοί μας. Με το αζημίωτο φυσικά. Αυτοί οι τελευταίοι λειτουργούν με όπλο τις απειλές, τον εκφοβισμό και την τρομοκρατία.

Η περιλάλητη αξιολόγηση καθυστερεί. Πρέπει να προηγηθούν με απόλυτη αρτιότητα και τελειότητα τα δυσβάστακτα προαπαιτούμενα. Προστίθεται ως… σάλτσα για να αποκρυβεί το μνημονιακό όργιο και η κατευναστική διατύπωση… με έντιμο συμβιβασμό!

Ο Βάλντις Ντομπρόβσκις μου έχει καθίσει στο στομάχι. Το εγωπαθέστατο αυτό άτομο είναι κυριολεκτικά και μεταφορικά ΑΧΩΝΕΥΤΟ. Μιλάει ακατάσχετα για τόλμη, για επιχειρηματικό κλίμα και για εποικοδομητικό προσανατολισμό. Ο δαιμόνιος στις αναλύσεις του Θανάσης Καρτερός έγραψε στην «Αυγή» ανήμερα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου –επέτειο που δηλοί πολλά υπέρ των Νεοελλήνων και εις βάρος των προστατών του στο Βερολίνο– τα ακόλουθα συντριπτικά και άκρως κατάπτυστα για το νεόκοπο φυντάνι που βδελυσσόμαστε:

«Είπε όμως μεταξύ των πολλών και το κορυφαίο. Ότι ένα από τα προαπαιτούμενα είναι ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ. Που πάει να πει, στη μνημονιακή γλώσσα, ότι μπορεί να δεχθήκαμε με το στανιό μια σειρά από μέτρα. Αλλά τώρα πρέπει να τα υιοθετήσουμε ασμένως και εθνικώς. Να τα καταστήσουμε εθνική ιδιοκτησία. Να αναφωνήσουμε όπως ο Άδωνις: Δεν είναι των δανειστών, καλέ. Είναι δικά μας».

Και συνεχίζει απτόητος ως εξής: «Και δεν του ξέφυγε φυσικά η φρασούλα. Αυτή εκφράζει με τον πιο σαφή τρόπο τη σκληρή ευρωπαϊκή γραμμή. Η οποία απαιτεί ιδιοκτησία, πώς το λένε. Κάν’ το όπως η Λετονία, που όταν βρέθηκε σε κρίση, η κυβέρνηση Ντομπρόβσκις ανέλαβε την ιδιοκτησία του προγράμματος-σοκ, εισαγωγής ΔΝΤ. Και σήμερα η χώρα έχει από τα πιο γρήγορα internet στον κόσμο. Και την πιο γρήγορη μετανάστευση βεβαίως: Με το ιδιόκτητο Μνημόνιο αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν 330.000 Λετονοί. Σε σύνολο δύο εκατομμυρίων!».

Περατώνω την αναφορά στα γραφόμενα του Θανάση Καρτερού με τις ακόλουθες φράσεις του: «Η ιδιοκτησία αυτής της επιτυχίας έκανε τους Γερμανούς να προωθήσουν τον Ντομπρόβσκις στην αντιπροεδρία της Κομισιόν. Και να τον στείλουν στην Ελλάδα, για να μας μάθει πώς να αποκτήσουμε αίσθηση εθνικής κυριότητας των Μνημονίων».

Το ανθρώπινο κτήνος βρυχάται στον εσωτερικό κόσμο του εκλαμπρότατου κυρίου Ντομπρόβσκις. Δεν το ακούει καν, όμως. Τα ευήκοα ώτα του ακούνε μόνο τους επαίνους των ανωτέρων του που έχουν τσαλαπατήσει τις αρχές και τις αξίες της δήθεν πεφωτισμένης Ευρώπης.

ΥΓ.: Η παρέλαση της Τετάρτης υπήρξε μακράν η καλύτερη που έχω παρακολουθήσει από την τηλεόραση. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, δεν κάθισε ούτε στιγμή στην πολυθρόνα του. Οι δηλώσεις του ήταν ουσιαστικές και κατανοητές από όσους τις άκουσαν. Φρονώ ότι πρέπει να είμαστε ευτυχείς που διαθέτουμε την κρίσιμη αυτή περίοδο για τον τόπο μας έναν τέτοιον Ανώτατο Άρχοντα.