Το γεωπολιτικό σκηνικό στην Ανατολική Μεσόγειο αλλάζει: Όχι σπουδή για καταστροφική λύση στην Κύπρο
Πού αποδίδει ο Χένρι Κίσινγκερ την εξέλιξη αυτή; Στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ έπαιξαν με τον ISIS και έχασαν. Ο πρώην Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών καταλήγει στο άρθρο του στο αυτονόητο που δεν θέλουν να δουν οι σημερινοί ιθύνοντες της Αμερικανικής πολιτικής, στους οποίους ασκεί δριμεία κριτική: «Η καταστροφή του ISIS είναι πιο επείγουσα ανάγκη από την ανατροπή του Μπασάρ Αλ Άσαντ», υπογραμμίζει.
Η Ρωσική παρέμβαση ήρθε ως απάντηση σε μια κυνική και αδίστακτη στρατηγική που επένδυσε στον ακραίο Ισλαμισμό, για να τον χρησιμοποιήσει ως γεωπολιτικό όπλο κατά της Ρωσίας. Η πολιτική αυτή έγινε μπούμερανγκ.
Η Μέση Ανατολή και η Ανατολική Μεσόγειος δεν θα είναι πια η ίδια μετά τη Ρωσική παρέμβαση. Η Ρωσία αποκτά πρώτη θέση επιρροής στην περιοχή και κατοχυρώνει την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι σχεδιασμοί των αντιπάλων της για ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, εκδίωξη της Ρωσίας από τη Συρία και εγκλωβισμό της στη Μαύρη Θάλασσα, έπεσαν στο κενό.
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τους σχεδιασμούς της Άγκυρας, τα όνειρά της έγιναν εφιάλτες. Ο Ταγίπ Ερντογάν πίστευε ότι η τελευταία συμφωνία που είχε κάνει με τους Αμερικανούς για την επιβολή Ζώνης Απαγορεύσεως Πτήσεων πάνω από Συριακό Έδαφος και τη δημιουργία Ζώνης Ασφαλείας από την Τουρκία στη Βόρεια Συρία, θα ήταν η τελευταία αναγκαία ώθηση για την ανατροπή του Άσαντ. Η πραγματοποίηση αυτών των σχεδίων θα ενίσχυσε καταλυτικά τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή και τη γεωπολιτική της θέση. Ο έλεγχος της Συρίας θα συνεπαγόταν και τον έλεγχο του Λιβάνου και της ΑΟΖ των δύο χωρών. Η Άγκυρα θα κατακτούσε δεσπόζουσα θέση στη βόρεια Ανατολική Μεσόγειο και στα ενεργειακά αποθέματά της, σε συνδυασμό με την παρουσία της στην κατεχόμενη Κύπρο.
Η Ρωσική παρέμβαση αποτελεί από την άποψη αυτή δεινό πλήγμα στην Άγκυρα. Η αναμενόμενη Αμερικανική αντίδραση παγιδεύθηκε από την υπόγεια ταύτιση των ΗΠΑ με τους ακραίους Ισλαμιστές. Θα ήταν πραγματικά παράδοξο και εντυπωσιακό να εκστρατεύσουν οι ΗΠΑ στη Συρία και να διακινδυνεύσουν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο για να σώσουν τον ISIS και να συμπολεμήσουν με την Αλ Κάιντα.
Για τον Ταγίπ Ερντογάν, η αποτυχία δεν αφορά μόνο τη ματαίωση των σχεδίων του για τη Συρία, με ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Αφορά ειδικότερα και την ενίσχυση των Κούρδων της Συρίας. Οι Αμερικανοί δεν έχουν άλλους πολιτικά αξιόπιστους συμμάχους, με σημαντικές χερσαίες δυνάμεις στην περιοχή, εκτός από τους Κούρδους. Έχουν ανάγκη από τις δυνάμεις αυτές για να διατηρήσουν μια ελάχιστη παρουσία στη Συρία και στο διπλωματικό παιχνίδι για τη μεταπολεμική Συρία. Οι Κούρδοι είναι έτοιμοι επίσης να συνεργασθούν με τους Ρώσους για να αντιμετωπίσουν τις απειλές από την πλευρά της Άγκυρας, που τους καταγγέλλει ως τρομοκράτες.
Είναι πολύ σημαντική εξέλιξη το γεγονός ότι τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ρώσοι αρνούνται να θεωρήσουν το PYD, τον πολιτικό φορέα των Κούρδων της Συρίας, και την ένοπλή του πτέρυγα ως τρομοκράτες. Το γεγονός αυτό προεικονίζει εξελίξεις στο Κουρδικό. Δεν αποκλείεται καθόλου να υπάρξει προσέγγιση και συνεννόηση των ΗΠΑ και της Ρωσίας πάνω στο θέμα αυτό, στο πλαίσιο γενικότερων διευθετήσεων και συμφωνιών για την περιοχή.
Με συντελούμενες τις μεγάλες αυτές γεωπολιτικές και στρατηγικές αλλαγές, η Ελληνική πλευρά δεν έχει κανέναν λόγο να επισπεύδει στην Κύπρο για την επιβολή καταστροφικής «λύσεως» με παραπλανητική σημαία τη δήθεν «επανένωση». Οι τελευταίες αποκαλυπτικές δηλώσεις τόσο της Τουρκοκυπριακής ηγεσίας όσο και του ίδιου του Ταγίπ Ερντογάν δείχνουν καθαρά τι «λύση» εννοούν και δεν επιτρέπεται καμία αυταπάτη.