Παραμονεύουν τα τσακάλια να αρπάξουν τα σπίτια μας
Και ενώ η κυβέρνηση έχει αρχίσει να υλοποιεί τις δεσμεύσεις που προβλέπει η συμφωνία, ώστε να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να εκταμιευθεί η δόση των 2 δισ. ευρώ, οι εκπρόσωποι των δανειστών ξαφνικά απαιτούν να βάλουν στο χέρι το σπιτάκι του φτωχού Έλληνα, τη μικρομεσαία επιχείρηση, τον κάθε Έλληνα που για να κάνει μια δουλειά πήρε ένα δάνειο, με άλλες συνθήκες, που του επέτρεπαν να είναι συνεπής στην εξυπηρέτησή του. Αλλά με το ξέσπασμα της κρίσης τα πάντα ανατράπηκαν και από κει και πέρα όλα είναι στον αέρα, χωρίς να φταίει ο ίδιος.
Όπως αποκάλυψε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξη που έδωσε μαζί με τον γάλλο Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, οι δανειστές ζητούν η προστασία της πρώτης κατοικίας να ισχύει για αντικειμενική αξία μέχρι 120.000 ευρώ, ενώ η κυβέρνηση έχει βάλει όριο τα 300.000 ευρώ.
Στην επιμονή των εκπροσώπων των δανειστών η απάντηση του πρωθυπουργού ήταν: Δεν θα γίνει η Ελλάδα αρένα κατασχέσεων.
Για να μη φθάσουμε, όμως, εκεί που θέλουν, κύριε Τσίπρα, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση τα δάνεια -στεγαστικά, καταναλωτικά και επιχειρηματικά- να πουληθούν στα γνωστά τσακάλια – αρπακτικά, τα αποκαλούμενα funds, και μάλιστα έναντι πινακίου φακής. Δεν πρέπει να παραδώσετε τους δανειολήπτες στο στόμα του λύκου. Η κάθε τράπεζα πρέπει να καλέσει όλους αυτούς που έχουν πάρει δάνειο για να κάνουν μια ρύθμιση ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση και, φυσικά, στην τιμή που θέλουν να «αγοράσουν» τα δάνεια τα τσακάλια – funds. Αν δεν γίνει αυτό, όλη η χώρα θα πάρει φωτιά.
Τι έγινε στην Αμερική
Αξίζει να θυμηθούμε από πού ξεκίνησε ο κύκλος της οικονομικής κατάρρευσης στην οποία βρισκόμαστε σήμερα:
Επτά χρόνια πριν, κερδοσκοπικά funds δημιούργησαν στην Aμερική την τεράστια φούσκα των «subprimes», η οποία είχε αποτέλεσμα την κατάρρευση της Lehman Brothers.
Τι ήταν η φούσκα αυτή; Εκατοντάδες χιλιάδες στεγαστικά δάνεια τα οποία δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν διότι είχαν δοθεί με μη επαρκή έλεγχο, προκειμένου τραπεζικά στελέχη να παίρνουν bonus.
Ήταν, δηλαδή, κόκκινα δάνεια, που αγοράζονταν από funds, πακετάρονταν και έπαιρναν από κάθε fund έναν καλύτερο βαθμό αξιολόγησης. Ο καλύτερος βαθμός αξιολόγησης στηριζόταν στη θεώρηση ότι, εφόσον το fund αγόραζε τα δάνεια φθηνότερα, δεν μπορεί, θα έβρισκε να τα πουλήσει σε κάποιον σε καλύτερη τιμή από την πραγματική.
Το συνεχές πακετάρισμα των δανείων αυτών είχε αποτέλεσμα να θολώνει η πραγματική εικόνα και όλοι τζόγαραν πάνω σε πακέτα δανείων αξίας δισεκατομμυρίων, αγνοώντας ότι δεν υπήρχαν αρκετοί καταναλωτές να αγοράσουν αυτά τα σπίτια / στεγαστικά δάνεια στην τιμή που τα funds παρουσίαζαν ως «μειωμένη». Και η κατάρρευση αυτή προκάλεσε ένα ντόμινο, το οποίο ύστερα από λίγο καιρό έφτασε να ακουμπήσει τα Βαλκάνια και την Ελλάδα. Παρένθεση: Προφανώς, η ελληνική κρίση έχει τις ρίζες της στην υπέρμετρη σπατάλη του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία στηριζόταν σε συνεχή δανεισμό, όμως η αφορμή της κατάρρευσης ήταν η Lehman Brothers. Επτά χρόνια αργότερα, οι ξένοι κερδοσκόποι, εκπροσωπούμενοι από την «τρόικα» / «κουαρτέτο», φαίνεται να νομίζουν ότι μιλούν σε ηλίθιους, θεωρώντας ότι η λύση στο πρόβλημα των τραπεζών και των κόκκινων δανείων είναι να δημιουργηθεί μία ακόμα φούσκα τύπου subprime.
Και εξηγούμαστε: Ύστερα από έξι χρόνια κρίσης, οι αριθμοί και τα δεδομένα στην Ελλάδα είναι πολύ συγκεκριμένα.
Δεν υπάρχουν κάπου κρυμμένοι σε αυτήν τη χώρα καταναλωτές / πολίτες τους οποίους θα ανακαλύψουν τα τσακάλια του hedge fund ώστε να τους πουλήσουν τα σπίτια / δάνεια που θα αγοράσουν.
Οι μόνοι που υπάρχουν και ενδιαφέρονται για αυτό είναι οι ίδιοι οι ταλαιπωρημένοι πολίτες και δανειολήπτες αυτής της χώρας.
Τι πιο λογικό, λοιπόν, από το να δώσουν τη δυνατότητα στις ίδιες τις τράπεζες να αναγνωρίσουν την κατάσταση που επικρατεί και να έρθουν σε συνεννόηση με τους δανειολήπτες ώστε να τους κάνουν εκείνη τη μείωση – «κούρεμα» – ρύθμιση την οποία τα hedge funds θα παρουσιάσουν στα business plans τους ότι θα κάνουν;
Τι καλύτερο μπορούν να κάνουν οι κερδοσκόποι – καιροσκόποι από τους 50.000 έλληνες τραπεζοϋπαλλήλους, οι οποίοι ζουν στη χώρα και βιώνουν από πρώτο χέρι τα προβλήματα και τις δυσκολίες;
Γιατί, ενώ συμφωνούμε με τους ξένους στη συνταγή (ότι χρειάζεται «κούρεμα»-ρύθμιση των κόκκινων δανείων), οι ξένοι επιμένουν ότι πρέπει να μας την προσφέρει κάποιος μεσάζοντας και όχι οι ίδιες οι τράπεζες, όπου πλέον το Δημόσιο έχει κεντρικό ρόλο;
Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, δεν γίνεται να αγνοούν τι συνέβη πριν από μερικά χρόνια στο εξωτερικό. Το ότι πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση να αποδεχθεί τη «λύση» ενός hedge fund μπορεί να υποκρύπτει μόνο άλλους στόχους. Αν η κυβέρνηση υποκύψει, θα την πληρώσουν πάλι οι έλληνες πολίτες.
Διότι πολύ σύντομα το hedge fund θα εμφανιστεί και θα ενημερώσει τους επενδυτές του ότι διαψεύστηκαν οι προβλέψεις του για τη βελτίωση της ελληνικής οικονομίας και τελικά δεν θα μπορέσει να πουλήσει τα δάνεια στις τιμές που υπολόγιζε.
Και ως εκ τούτου, προκειμένου να μη βρεθούν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες στους δρόμους, κάποιο ελληνικό δημόσιο ταμείο θα καταλήξει να επαναγοράσει τα δάνεια. Με το αζημίωτο, φυσικά, για το hedge fund.