Συνταγή θανάτου…
Γελάτε; Για κλάματα είμαστε με το κουστούμι που μας ράψανε οι… σοφοί της Επιτροπής για το ασφαλιστικό καθεστώς των επόμενων χρόνων, οι οποίοι προτείνουν μείωση 4.000.000 συντάξεων, αύξηση των εισφορών και ένα σωρό άλλα επώδυνα μέτρα.
Για κλάματα είμαστε και για το πάρτι που γινόταν επί πάρα πολλά χρόνια, όπου κάποιες… ευγενείς κατηγορίες εργαζομένων (λόγω όχι μόνο δυνατότητας άσκησης πίεσης αλλά και διασυνδέσεων με τα υψηλά διαμερίσματα της εξουσίας) έπαιρναν σύνταξη ακόμα και μεγαλύτερη από τον μισθό. Π.χ., ανώτατος αξιωματικός έπαιρνε κοντά στα 100.000 ευρώ τον χρόνο, συν τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ εφάπαξ, ενώ το πόπολο έπαιρνε ό,τι περίσσευε. Και τώρα πάμε στην άλλη άκρη.
Ήδη η… πρώτη, σε αυτήν τη φάση, καμπάνα κτύπησε. Είναι η υπουργική απόφαση που διέρρευσε για την υλοποίηση δεσμεύσεων του τρίτου και ταυτόχρονα πρώτου… αριστερού Μνημονίου. Σύμφωνα με αυτήν, σύνταξη θα παίρνει ο εργαζόμενος όταν θα έχει συμπληρώσει τα 67 χρόνια. Και από κει και πέρα οι… νεκροθάφτες έχουν υπολογίσει ότι σύμφωνα με τον… μέσο όρο του προσδόκιμου χρόνου ζωής δεν θα απομένουν περισσότερα από 15 χρόνια. Δηλαδή, κάπου στα 80 θα έχει αποχαιρετίσει τούτο τον κόσμο. Και εδώ που τα λέμε, θα έχει γλιτώσει…
Ποιο θα είναι μέχρι τότε το… φιλοδώρημα; Κάπου 300 ευρώ τον μήνα και ό,τι άλλο έχει ευχαρίστηση το γκουβέρνο. Αν έχουν αφήσει τίποτε οι νταβατζήδες, οι ολιγάρχες και τα αφεντικά μας της ΕΕ… Φυσικά, θα υπάρχουν λεφτά για τους διαμένοντες από την Κηφισιά και πάνω. Το φροντίζουν από τώρα…
Δυστυχώς, εκεί πάμε. Εκεί μας πάνε. «Τόσα έχουμε. Τίποτα παραπάνω». Μόνο που αυτή είναι η λογική των επιχειρήσεων, στόχος των οποίων είναι το κέρδος πάση θυσία, με τον θρίαμβο των αριθμών να είναι το ποθούμενο του επιχειρηματία.
Η χώρα, το κράτος, δεν είναι επιχείρηση.
Ο πολιτικός δεν μπορεί να μένει στους αριθμούς. Αν ήταν έτσι, θα βάζαμε έναν λογιστή και δεν θα χρειαζόμασταν πολιτικούς.
Τους αριθμούς τούς φτιάχνει ο άνθρωπος. Και ο στόχος της κάθε κυβέρνησης, του κάθε πολιτικού, πρέπει να είναι να βρει τον τρόπο να αυξήσει την πίτα για να μπορούν οι πολίτες της χώρας του να ζουν με αξιοπρέπεια, χωρίς να ψάχνουν στα σκουπίδια ή να ζητούν ελεημοσύνη.
Κατάληξη; Ο Αλέξης Τσίπρας, ως πρωθυπουργός της χώρας σήμερα, αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα οφείλουν στα «περήφανα γηρατειά»: Να ζήσουν με ψηλά το κεφάλι.
ΥΓ.: Όποιος είχε τη φαεινή ιδέα να περιμένουν οι συνταξιούχοι στις ουρές των τραπεζών για να παίρνουν σε εβδομαδιαίες δόσεις το 50% της σύνταξής τους το μόνο που του πρέπει είναι να τον διώξουν κλωτσηδόν.