Τα παιδιά μας να αγωνιστούν για ένα καλύτερο μέλλον

// Ηθοποιός του θεάτρου. Έχετε τιμήσει το σανίδι. Γιατί αποφασίσατε να απέχετε από τη σκηνή;

Ύστερα από 35 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο θέατρο, πιστέψτε με, προτίμησα φέτος να χαρώ αυτές τις γιορτές που θα ‘ρθουν με τη σύζυγό μου, τον γιο μου, την κόρη μου, τον γαμπρό μου και τα εγγονάκια μου. Τα Χριστούγεννα θα μας έρθει το δεύτερο αγόρι. Πάντα τις γιορτές έλειπα από το σπίτι. Παράπονο όλης της οικογένειας. Φέτος έκανα τη συνειδητή επιλογή να βάλω για πρώτη φορά πάνω από όλα τη φαμίλια μου. Τα παιδιά έχουν φοβερές κεραίες και όταν τους δίνεις αλήθεια και αγάπη σε αγκαλιάζουν με την καρδιά τους. Πιστεύω ότι έπραξα ώριμα. Δόξα τω Θεώ, το σίριαλ στον Alpha έχει αγαπηθεί πάρα πολύ από τον κόσμο, τα γυρίσματα είναι καθημερινά και δεκάωρα και δουλειά υπάρχει για ζήσουμε αξιοπρεπώς.

// Τι ρόλο παίζει η τηλεόραση στην κοινωνία μας;

Η τηλεόραση, η εικόνα, θα έλεγα γενικότερα, έχει άλλη δυναμική από το θέατρο. Μπαίνει στα σπίτια των ανθρώπων και τους κάνει παρέα. Υπάρχουν συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη από συντροφιά αλλά και από ψυχαγωγία.

Και πολλές φορές η τηλεόραση έχει δώσει σειρές – διαμάντια, που ήταν πιο αξιόλογες από κάποιες ελιτίστικες και κουλτουριάρικες παραστάσεις. Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν συνάδελφό μου που να μην εργάζεται με την ψυχή του στην τηλεόραση. Για να βγάλεις ένα δωδεκάωρο γύρισμα, πάει να πει ότι το κάνεις γιατί το αγαπάς. Το θεωρείς δημιουργία. Και οι καλλιτέχνες ζούμε περισσότερο με τη φαντασία παρά με τον ρεαλισμό.

// Τι σας στεναχωρεί σʼ αυτόν τον κόσμο που ζούμε;

Στεναχωριέμαι με όσα γίνονται στη Συρία αλλά και στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει πιο ανόητο, απεχθές και ανήθικο πράγμα από το μίσος. Δεν ξέρω πλέον σε τι ανθρωπότητα ζούμε. Παρακολουθούμε ανθρώπους να πνίγονται και να βομβαρδίζονται. Αλλά και αυτό που περνά ο Έλληνας εδώ και έξι χρόνια μπορεί να μην είναι πόλεμος με βόμβες, αλλά είναι μια οικονομική εξόντωση. Πρόκειται για την επιβολή του πλούσιου ευρωπαϊκού Βορρά στον φτωχό Νότο. Η εξαθλίωση μπορεί να γίνει και χωρίς όπλα. Ο «αποδεκατισμός» για ένα πολιτισμένο κράτος υφίσταται όταν τα παιδιά του δεν έχουν δασκάλους και βιβλία στα σχολεία τους ή μάλλον όταν τα σχολεία τους είναι κλειστά, όπως είναι τα περισσότερα ολοήμερα ανά την επικράτεια, όπως πληροφορούμαι.

// Πώς σας φαίνεται το γεγονός ότι 7.000 νέοι από την Ελλάδα έχουν βρει δουλειά στο Ντουμπάι;

Αφού δεν έχουν δουλειά εδώ, τι να κάνουν; Να μείνουν άπραγοι, να πάψουν να κάνουν οικογένειες, όνειρα; Οι νέοι μας ξενιτεύονται σ’ άλλες χώρες, όπως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι οικογένειες χωρίζονται. Ο πατέρας δουλεύει στο εξωτερικό για να στείλει στη σύζυγο χρήματα για να ταΐσει τα πιτσιρίκια. Σήμερα, δυστυχώς, η τεχνολογία έχει προχωρήσει, αλλά όχι και ο πολιτισμός και το πνεύμα. Είμαστε σαν ρομπότ, που ενώ έχουμε χιλιάδες έξυπνες συσκευές γύρω μας, δεν έχουμε συναισθηματικό επίπεδο. Στο δράμα των άλλων μένουμε παρατηρητές. Και εδώ έρχεται η τέχνη να ανυψώσει τον άνθρωπο, για να μη μείνει πνευματικά ανάπηρος. Γιατί ένας αναίσθητος άνθρωπος, που δεν συγκινείται, για μένα είναι ένας αλλοτριωμένος άνθρωπος.

// Τι σας λέει ο κόσμος για τον ήρωα που υποδύεστε; Είναι ο πατέρας που θα θέλαμε να είχαμε όλοι μας;

Δεν ξέρετε τι αγάπη έχω εισπράξει μέσα από αυτό το σίριαλ. Στις ελάχιστες διακοπές που πήγα το καλοκαίρι, σε ένα ταβερνάκι που καθόμουν με τη σύζυγό μου, με πλησιάζουν ένα νέο ζευγάρι με τα παιδιά τους και μου λένε «κύριε Ορκόπουλε σας βλέπουμε οικογενειακώς». Πραγματικά θεωρώ ότι ο Μενέλαος, ο ήρωας που υποδύομαι, είναι ένα αρχέτυπο του έλληνα πατέρα. Δίνει στην οικογένεια φροντίδα, στοργή, ασφάλεια, εργάζεται ώρες με αυταπάρνηση, είναι σύμβολο. Με αυτό που μου είπαν αυτά τα παιδιά, ας είναι καλά, ήταν σαν να μου χάριζαν τον κόσμο όλο. Ο πατέρας, όπως και να το κάνουμε, για την ελληνική οικογένεια είναι η κολόνα του σπιτιού.

// Πώς κρατιέται ένα ζευγάρι αγαπημένο μέσα στα χρόνια;

Στη σειρά η Μίρκα Παπακωνσταντίνου στον ρόλο της Αλεξάνδρας είναι καταπληκτική. Άψογη μάνα, καλή σύζυγος και περίεργη πεθερά. Ο Μενέλαος τη λατρεύει. Το μυστικό τους είναι η μεγάλη αγάπη που τρέφει ο ένας για τον άλλον.

Τα παιδιά του γκρινιάζουν για τη μάνα τους, για το πόσο παρεμβατική είναι στη ζωή όλων, αυτός ποτέ δεν παίρνει όμως το μέρος τους. Τη σέβεται. Αυτό συμβουλεύω και τα νέα ζευγάρια.

Αν θέλουν να έχουν ζεστασιά στο σπίτι τους, πρέπει να υπάρχει θαυμασμός, εκτίμηση, υπομονή και αγάπη μεταξύ τους. Έτσι υπάρχει διάρκεια στον γάμο. Και οι γυναίκες να συγχωρούν. Οι άνδρες είναι σαν τα μικρά παιδιά.

// Πιστεύετε ότι όλος αυτός ο αγώνας που κάνουμε ως λαός έχει προοπτική ή είναι μια μάχη χωρίς νίκη;

Η κοινωνία μας πλέον βρίσκεται σε κατάσταση σοκ. Κυριαρχεί η απογοήτευση. Το χειρότερο είναι να πιστέψεις στη ζωή σου ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Πρέπει ο λαός μας να διεκδικήσει.

Τα παιδιά μας να αγωνιστούν για ένα καλύτερο μέλλον, να μην περιμένουν από σωτήρες, αλλά να πάρουν παράδειγμα από τους παππούδες τους. Δεν είναι λύση να ξενιτεύονται από τη χώρα. Θα πρέπει να αλλάξουν τη ροή των πραγμάτων, να αφυπνιστούν. Δεν μπορεί η Ελλάδα να φτωχοποιείται μέρα με την ημέρα. Δεν γίνεται οι οικογένειες να ζουν με τη σύνταξη των γιαγιάδων, που και αυτή κόβεται χρόνο με τον χρόνο. Δεν θέλουμε έναν τέτοιο κόσμο.

// Εσείς οι ηθοποιοί πώς θα μας αφυπνίσετε;

Εμείς οι ηθοποιοί έχουμε έναν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία. Να κάνουμε τον κόσμο να αναθαρρήσει, να γελάσει. Ειδικά η τηλεόραση, που έχει τεράστια δυναμική, πρέπει να δημιουργήσει ψυχαγωγικά προγράμματα. Εκπομπές ποιοτικές για αυτόν τον λαό που αγωνίζεται να κρατηθεί όρθιος.