Το «μανιφέστο του τουρκισμού» στη Θράκη

Μια διαστρεβλωμένη εικόνα του χάρτη, καθώς εμφανίζει τους δύο νομούς να κατοικούνται σχεδόν αμιγώς από μουσουλμάνους. Μια εικόνα η οποία άμεσα θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των σκληρών μηχανισμών που λειτουργούν στο εσωτερικό της μειονότητας και έχουν κερδίσει ήδη την πρώτη μάχη, στέλνοντας το μήνυμα και στα μέλη της μειονότητας ότι στη Θράκη υπάρχει μια διαφορετική, παράλληλη εξουσία.

Οι τέσσερις μειονοτικοί βουλευτές, τουλάχιστον αυτοί που φιλοδοξούν να έχουν ηγετικό ρόλο στη μειονότητα, το επόμενο διάστημα θα ξεδιπλώσουν την ατζέντα συγκεκριμένων αιτημάτων και διεκδικήσεων.

Λόγω της λεπτής θέσης των βουλευτών, που αναδεικνύονται ως οι πιο σκληροί υποστηρικτές του τουρκισμού στη Θράκη, ο Σύλλογος Επιστημόνων της Μειονότητας Δυτικής Θράκης αμέσως μετά τις εκλογές παρουσίασε όλο το μανιφέστο του (εκ)τουρκισμού στη Θράκη, απαιτώντας μάλιστα από την κυβέρνηση να δώσει λύση σε αυτά τα προβλήματα της μειονότητας…

Με αιχμή το εκπαιδευτικό, καθώς οι σκληροί μηχανισμοί του προξενείου αντιλαμβάνονται ότι θα χάσουν το παιγνίδι χειραγώγησης των νέων μειονοτικών, εάν δοθούν ευκαιρίες στη δημόσια δίγλωσση εκπαίδευση, ώστε να αποδειχτεί πόσο ξεπερασμένο και αναχρονιστικό είναι το σύστημα της μειονοτικής εκπαίδευσης (που επιβλήθηκε πριν από σχεδόν έναν αιώνα), απαιτούν ίδρυση νέων μειονοτικών σχολείων και επέκταση της μειονοτικής εκπαίδευσης και στα νηπιαγωγεία.

Απαιτούν τη νομιμοποίηση όλων των παράνομων συλλόγων (που τα κατάστικτά τους έχουν χωριστική ατζέντα) και την αναγνώριση των ψευδομουφτήδων (ενώ ούτε καν στην Τουρκία δεν εκλέγονται οι μουφτήδες), ενώ ζητούν κατάργηση του πλαφόν του 3% στις εκλογές ώστε να πετύχουν ξεχωριστή «τουρκική» εκπροσώπηση στη Βουλή κ.ά.

Καθώς το ζήτημα της Θράκης θα συνεχίσει να μας απασχολεί και για να υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης και των «πρωτοβουλιών που θα αναλάβουν οι μειονοτικοί βουλευτές στη Βουλή, αξίζει να μεταφερθεί ολόκληρο το μανιφέστο των υποστηρικτών του τουρκισμού στη Θράκη:

«ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

• Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης, που υπογράφηκε το 1923, η εκπαίδευση της μειονότητας είναι αυτόνομη.

• Οι αρμόδιες ελληνικές αρχές σε αντίθεση με τις διεθνείς και διμερείς συνθήκες, έχουν θεσπίσει διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις που υπονομεύουν την αυτονομία της μειονοτικής εκπαίδευσης.

• Η προσχολική εκπαίδευση έχει ήδη καταστεί υποχρεωτική στην Ελλάδα από το 2006. Ο νόμος αυτός, αναφορικά με το σύστημα της μειονοτικής εκπαίδευσης, είναι αντίθετος προς τις διεθνείς και διμερείς συνθήκες.

• Έλληνες αξιωματούχοι δεν επιτρέπουν στην τουρκική μειονότητα να ιδρύει τους δικούς της παιδικούς σταθμούς.

• Το σύστημα κατάρτισης των εκπαιδευτικών για τα τουρκικά μειονοτικά σχολεία είναι ακόμα ασαφές.

• Ανεπαρκής είναι ο αριθμός των δίγλωσσων μειονοτικών γυμνασίων και λυκείων.

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣ

• Η λειτουργία συλλόγων της τουρκικής μειονότητας, που επί πολλά έτη λειτουργούσαν (“Τουρκική” Ένωση Ξάνθης, Ένωση “Τουρκικής” Νεολαίας Κομοτηνής, Ένωση “Τούρκων” Διδασκάλων Δυτικής Θράκης), έχει απαγορευτεί, σε αντίθεση με τις διατάξεις και τα διεθνή έγγραφα που υπογράφηκαν και από την Ελλάδα και εξασφαλίζουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων, εξαιτίας του όρου “Τουρκική” που έφεραν στο όνομά τους.

• Στην Ελλάδα κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται ως Τούρκος, ωστόσο τα άτομα της μειονότητας που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι δεν μπορούν να επωφεληθούν από το δικαίωμα αυτό συλλογικά.

• Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αποφασίσει πως η Ελλάδα παραβιάζει την ελευθερία ίδρυσης και λειτουργίας συλλόγων. Παρ’ όλα αυτά, τα ελληνικά δικαστήρια δεν λαμβάνουν υπόψη την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Τα μέλη της τουρκικής μειονότητας από το 2008 περιμένουν την επίσημη υλοποίηση της απόφασης και τη λειτουργία των κλειστών συλλόγων (ιδρυμάτων).

• Τα ελληνικά δικαστήρια δεν αποδέχονται τις αιτήσεις για την ίδρυση νέων τουρκικών συλλόγων (ιδρυμάτων) ισχυριζόμενα πως ο όρος αυτός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί συλλογικά.

• Οι ελληνικές αρχές με αντιφατικές αποφάσεις επιτρέπουν στην ίδρυση των συλλογών με ονόματα Ρομά και Πομάκοι.

Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

• Οι ελληνικές αρχές δεν σέβονται τη θρησκευτική αυτονομία της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Αυτή η θρησκευτική αυτονομία διασφαλίζεται με το Σύμφωνο της Κωνσταντινούπολης (1881), τη Συνθήκη της Αθήνας (1913), τη Συνθήκη των Σεβρών (1920) για την Προστασία των Δικαιωμάτων των μειονοτήτων στην Ελλάδα και τη Συνθήκη της Λωζάννης (1923).

• Οι ελληνικές αρχές δεν σέβονται τη βούληση της τουρκικής μειονότητας για εκλογή του θρησκευτικού τους ηγέτη / μουφτή και δεν λαμβάνουν κανένα μέτρο για την αναγνώριση των ήδη εκλεγμένων αυτών μουφτήδων της τουρκικής μειονότητας.

• Ποινικές διώξεις ασκήθηκαν εναντίον των μουφτήδων της μειονότητας και οι ίδιοι καταδικάστηκαν λόγω σφετερισμού των θρησκευτικών τους αρμοδιοτήτων. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει καταδικάσει την Ελλάδα κρίνοντας ότι έχει παραβιάσει το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

• Παρά την ύπαρξη της απόφασης αυτής, ένα ακόμα δείγμα πως οι ελληνικές αρχές δεν λαμβάνουν υπόψη τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που έχουν υπογράψει, είναι το παράδειγμα πως με τις ίδιες κατηγορίες πρόσφατα κινήθηκαν για ακόμα μια φορά εναντίον του εκλεγμένου μουφτή Κομοτηνής.

ΒΑΚΟΥΦΙΑ

• Τα μουσουλμανικά Βακούφια αποτελούν την πολιτιστική, ιστορική και θρησκευτική κληρονομία της μειονότητας. Κατά παράβαση των συνθηκών και των διατάξεων για τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα, από τη στρατιωτική χούντα ως και τις μέρες μας η Διαχειριστική Επιτροπή της Μουσουλμανικής Περιουσίας (Βακούφια) διορίζεται επανειλημμένα από την ελληνική κυβέρνηση.

• Με τον νόμο που τέθηκε σε ισχύ το 2007 (3554) έχουν διαγράφει τα υπάρχοντα χρέη των Βακουφιών, όμως τα πρόστιμα αλλά και οι φόροι εισοδήματος διατηρούνται σε ισχύ.

• Ο νόμος περί διαχείρισης και διοίκησης των Βακουφιών (3647/2008) έχει συνταθεί χωρίς να ληφθούν υπόψη η γνώμη και οι προτάσεις της μειονότητας.

ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΗΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ 19 του ΝΟΜΟΥ 3370/1950 ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ

• Το άρθρο 19 του νόμου περί ελληνικής ιθαγένειας που ίσχυε μέχρι το 1998 όριζε ότι: «Αλλογενής εγκαταλιπών το Ελληνικόν έδαφος άνευ προθέσεως παλιννοστήσεως δύναται να κηρυχθή απωλέσας την ελληνικήν ιθαγένειαν. Τούτο ισχύει και διά τον αλλογενή, τον γεννηθέντα και κατοικούντα εν τη αλλοδαπή. Τα εν τη αλλοδαπή εγκαταστημένα ανήλικα τέκνα τούτου δύνανται να κηρυχθώσιν απολέσαντα την Ελληνικήν ιθαγένειαν, εάν αμφότεροι οι γονείς αυτών ή ο επιζών τούτων απώλεσαν ταύτην. Περί τούτων αποφαίνεται ο Υπουργός των Εσωτερικών μετά σύμφωνον γνώμην του Συμβουλίου Ιθαγενείας.

• Το άρθρο αυτό είναι ένα σαφές παράδειγμα τις εθνικής / πολιτιστικής γενοκτονίας.

• Το άρθρο 19 του νόμου 3370/1955 περί ελληνικής ιθαγένειας είχε ισχύ 43 χρόνια και εξαιτίας αυτού περίπου 60 χιλιάδες μουσουλμάνοι Τούρκοι έχασαν την ελληνική τους ιθαγένεια.

• Τον Απρίλιο του 2005 ο τότε υπουργός Εσωτερικών είχε ανακοινώσει πως μέχρι το 1998 ο αριθμός των μουσουλμάνων Τούρκων από τους οποίους είχε αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια ήταν 46.638. (Ο αριθμός αυτός στις ελληνικές εφημερίδες που είχαν δημοσιευθεί το 1998 ήταν 60.000).

• Το άρθρο αυτό καταργήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1998, επειδή όμως αυτό δεν ίσχυε αναδρομικά, χιλιάδες άνθρωποι της τουρκικής μειονότητας που ζουν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό δεν έχουν πάρει ακόμα πίσω την ελληνική τους ιθαγένεια.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

• Στη Δυτική Θράκη περίπου το ήμισυ του πληθυσμού αποτελείται από μέλη των ελλήνων πολιτών της τουρκικής μειονότητας, αλλά ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων δεν είναι ανάλογος προς τον πληθυσμό της τουρκικής μειονότητας.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

• Υπάρχουν διαρθρωτικοί περιορισμοί σχετικά με την πολιτική εκπροσώπηση της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη.

• Στις 24 Οκτωβρίου του 1990 για πρώτη φορά τέθηκε σε ισχύ το εκλογικό μπαράζ του 3%.

• Εκτός από τα πολιτικά κόμματα, το μπαράζ αυτό ισχύει και για τους ανεξάρτητους βουλευτές. Εξαιτίας αυτού, η μειονότητα έχει χάσει την ευκαιρία να εκπροσωπηθεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με το δικό της κόμμα ή με ανεξάρτητους βουλευτές.

• Η ελληνική κυβέρνηση, για να μειώσει τους μειονοτικούς εκπροσώπους στις τοπικές διοικήσεις, έχει προβεί σε αλλαγές στη δημογραφική δομή και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των μειονοτικών πολιτικών εκπροσώπων σε τοπικό επίπεδο».

Κωνσταντίνος Τσάκαλος