Ολυμπιακός, Κόρμπιν, Τσίπρας

Η Ελλάδα, στη δεινή κατάσταση που βρίσκεται, έχει κάθε λόγο να κομπορρημονεί για μια τέτοια σπουδαιότατη νίκη. Ιδιαίτερα, αφού μάλλον αποτελεί έμμεσα ήττα για αρκετούς από τους ευρωπαίους δυνάστες της. Ακόμα και μικρότερες επιτυχίες στον τομέα του αθλητισμού ενισχύουν τα πατριωτικά αισθήματα των Ελλήνων. Αυτό ισχύει οφθαλμοφανέστατα για κάθε αξιοσήμαντη έκφανση δραστηριοτήτων συμπατριωτών μας στις τέχνες –ζωγραφική, γλυπτική, ποίηση, μυθιστόρημα–, στις επιστήμες, στον πολιτισμό, στη φιλοσοφία και στην ανθρωποκεντρική διανόηση. Εκεί, δηλαδή, που υστερούν οι προσδεδεμένοι στην κεφαλαιοκρατική οικονομία πάτρωνές μας.

Ο αδιάλλακτος εχθρός της λιτότητας, Τζέρεμι Κόρμπιν, είναι φίλος μας, αδελφοποιτός φίλος μας. Πολύ περισσότερο, αφού γνωρίζει τα μυστικά του καπιταλισμού. Μυστικά που πλήττουν όλες τις χώρες και όλους τους λαούς του κόσμου, χωρίς να εξαιρείται ούτε η δική του χώρα ούτε ο δικός του λαός. Τα στυγνά συμφέροντα οργιάζουν παντού. Το ίδιο και οι δίδυμες αδερφές, διαφθορά και διαπλοκή.

Η γραφική παραθαλάσσια πόλη Μπράιτον φιλοξενεί από την περασμένη Κυριακή το Συνέδριο του Εργατικού Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας. Η επίκουρη καθηγήτρια πολιτικής και πολιτικών επικοινωνιών στο Πανεπιστήμιο Ανατολικής Αγγλίας (University of East Anglia) και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Λονδίνου, Μαρίνα Πρεντούλη, μίλησε για την ανάγκη συνεργασίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Σε μη παραγγελθείσα, εικάζω, ανταπόκρισή της με τίτλο «Συνέδριο με… άρωμα Ελλάδας» –ανταπόκριση που δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» την Τετάρτη– τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι «από την Κυριακή χιλιάδες μέλη, όπως και σύσσωμα τα βρετανικά ΜΜΕ, έχουν κατακλύσει την παραλιακή λεωφόρο». Κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά «έπειτα από τριάντα και πλέον χρόνια». Επισημαίνει, επίσης, ότι ο Κόρμπιν, με τον οποίο συναντιέται συχνά, «φιλοδοξεί να μετασχηματίσει το εργατικό κόμμα σε κόμμα-κίνημα». Η κυρία Πρεντούλη σημειώνει ότι εγγράφονται σωρηδόν νέα μέλη, ειρωνεύεται τους κουστουμαρισμένους κυρίους που εκλέχθηκαν «προτού ο Κόρμπιν κερδίσει το χρίσμα». Και προσθέτει, πράγμα άκρως τιμητικό για Έλληνες, τα ακόλουθα:

«Στην κατάμεστη αίθουσα, Δευτέρα απόγευμα, ΜΜΕ και κοινό περίμεναν την ομιλία του Τζον Μακντόνελ (του νέου υπουργού Οικονομικών της σκιώδους κυβέρνησης), της Νταϊάν Άμποτ (σκιώδους γενικής γραμματέως σε ζητήματα Διεθνούς Ανάπτυξης) και άλλων γνωστών προσωπικοτήτων της Εργατικής Αριστεράς, που ακόμη μια φορά χαιρέτισαν με συγκίνηση τον αγώνα του ελληνικού λαού». Αγώνα, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που τον επικροτούν, όπως γνωρίζουμε, όλες οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις των χωρών της Νότιας Ευρώπης, κυρίως, αλλά και σημαίνουσες προσωπικότητες του παγκόσμιου πολιτικού φάσματος.

Έπειτα από τις πολλές και πολυσήμαντες συναντήσεις του στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, το Βερολίνο και οι ευρωπαϊκές χώρες που ακολουθούν τυφλά την αδιέξοδη πολιτική του έχουν σκυλιάσει. Ο Τσίπρας είναι παίκτης ολκής και η Ελλάδα χώρα – κλειδί πρωτίστως λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Γεγονότα αναμφισβήτητα, που ευνοούν τα αμερικανικά συμφέροντα και τις αμερικανικές επιδιώξεις. Επιδιώξεις –βλέπε το ιλιγγιώδες σκάνδαλο του κρυφίως ρυπογόνου Volkswagen που επεκτείνεται και σε άλλα γερμανικά αυτοκίνητα– οι οποίες στρέφονται πλέον ευθέως εναντίον της Γερμανίας.

Γι’ αυτό το Βερολίνο και, το υποπόδιό του, οι Βρυξέλλες επιδίδονται σε εκβιαστικές απαιτήσεις από την Ελλάδα. Πρόκειται για τα… ευγενώς αποκαλούμενα «προαπαιτούμενα». Στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες προστίθεται τώρα και ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, που μιλάει για «φοροκαταιγίδα». Λες και αγνοούσε τα προαναγγελθέντα σκληρότατα μέτρα, λες –προσθέτω– ότι δεν είναι Έλληνας, αλλά ΜΟΝΟ πολιτικός αντίπαλος!

Θα κλείσω το σημερινό άρθρο –άσχετα με τον τίτλο του– με κάτι το εξωφρενικό και κατάπτυστο για τη χώρα μας και τους αρμόδιους φορείς της. Από τον Σεπτέμβριο του 2014, επί κυβέρνησης Σαμαρά και Βενιζέλου, κυκλοφορεί βιβλίο Ιστορίας Γενικής Παιδείας Γ’ Λυκείου που εμφανίζει χάρτη των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία». Ερώτημα: Ποιοι συνέγραψαν αυτό το βιβλίο και ποιοι τους ανέθεσαν τη συγγραφή του; Απαιτείται η ανεύρευση και των μεν και των δε ώστε να τιμωρηθούν, μαζί με την ταυτόχρονη απόσυρση του επαίσχυντου βιβλίου.

ΥΓ.: Από μνήμης έγραψα την περασμένη Κυριακή τη φοβερή συμβουλή του Γκρέκο στον Καζαντζάκη: «Παιδί μου, ΦΤΑΣΕ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ». Δεν τόνισα ότι το μυθιστόρημα

«Αναφορά στον Γκρέκο» είναι αυτοβιογραφικό και δεν περιέλαβα τις προτασσόμενες «τρεις ψυχές, τρεις προσευκές» (όχι προσευχές): «Αʼ Δοξάρι είμαι στα χέρια σου, Κύριε. τέντωσέ με, αλλιώς θα σαπίσω. Βʼ Μη με παρατεντώσεις, Κύριε. θα σπάσω. Γʼ Παρατέντωσέ με, Κύριε, κι ας σπάσω!». (Υποθέτω ότι οι «τρεις ψυχές, τρεις προσευκές» προτάχθηκαν εκ των υστέρων.)