Θανατηφόρα τα Μνημόνια
Και δεν είναι μόνον αυτό, η κρίση και τα Μνημόνια και η υπογεννητικότητα (ως φυσικό επακόλουθο και της κρίσης) οδηγούν στη γήρανση του ελληνικού λαού. Έτσι, οι προοπτικές συρρίκνωσης του ελληνικού πληθυσμού που κατοικεί την Ελλάδα είναι βέβαιη. Οι αρμόδιοι επιστήμονες που ασχολούνται με δημογραφικά θέματα προβλέπουν ότι ο ελληνικός πληθυσμός, που σύμφωνα με τη γενική απογραφή του 2011 ήταν 11 εκατ., θα μειώνεται συνεχώς και μέχρι το 2060 θα έχει φτάσει στα 8,6 εκατ. Επίσης, το ποσοστό των πολιτών άνω των 65 ετών, που το 2011 βρισκόταν στο 31%, το 2030 θα φτάσει στο 40% και το 2060 στο 60%. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα σε ηλικία επαγγελματικής δραστηριότητας (15-64 ετών) μειώνονται σταδιακά και από τα 7,2 εκατ. το 2011 θα φτάσουν στα 4,6 εκατ. το 2030. Αυτό δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη συνταξιοδότηση αλλά και στο εύρος των παροχών κοινωνικής πρόνοιας σε όλους τους πολίτες. Καθ’ όσον αφορά τις επιπτώσεις από τα δεξιά και αριστερά Μνημόνια, πρέπει να τονίσουμε ότι η πιθανότητα να αυξηθούν τα χρόνια που οι έλληνες πολίτες θα διαβιούν σε κακή κατάσταση είναι ισχυρότατη, για να μην πούμε ότι ήδη είναι και αποφασισμένη. Και στην κατάσταση αυτή μας οδηγούν τα Μνημόνια, η υπερχρέωση της χώρας μας και η ανυπαρξία ανάπτυξης, δηλαδή η καθίζηση της ελληνικής οικονομίας. Για το αποτέλεσμα αυτό συντρέχουν ασφαλώς πολλοί παράγοντες, όχι απαραίτητα όλοι μνημονιακοί. Έχουμε ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες. Και οι κυριότεροι κατά τη γνώμη μας είναι:
α) Η παγκόσμια οικονομική κρίση, κατασκευασμένη από τους μεγιστάνες του χρήματος, για να γίνουν οικονομικά (και πολιτικά ασφαλώς) ισχυρότεροι, συγκεντρώνοντας στα θησαυροφυλάκιά τους αμύθητο πλούτο. Θησαυροφυλάκια – δεξαμενές του ιδρώτα των εργαζομένων. Η οικονομική αυτή κρίση χτύπησε δριμύτατα και την οικονομία μας, κυρίως λόγω υπερχρέωσης και πολλών εγγενών αδυναμιών της. Αυτά επεδίωκε το σύστημα και τα πέτυχε. Βεβαίως, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για πολλά ακόμη κράτη, μικρά και μεγάλα.
β) Τα χρόνια της κακής κατάστασης θα αυξηθούν, καθώς θα συνεχίζονται οι συνεχείς περικοπές των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, που θα αποτελούν μέρος των επιδιώξεων των ασφαλιστικών ταμείων και του κράτους. Η γήρανση του ελληνικού πληθυσμού αυξάνει αλματωδώς τον αριθμό των συνταξιούχων και η «μαύρη» απασχόληση μειώνει τα έσοδα και του κράτους (φοροδιαφυγή από τον φόρο εισοδήματος) και των Ταμείων, που χορηγούν συντάξεις. Αντίδοτο στην κατάσταση αυτή θα είναι η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης και η μείωση των συντάξεων. Άρα, τα χρόνια της κακής κατάστασης λόγω πενιχρών συντάξεων αυξάνονται για όσους θα εισπράττουν κατώτερες συντάξεις. Και αυτοί θα είναι οι περισσότεροι. Γιατί στην κατώτατη σύνταξη θα εντάσσονται όλο και περισσότεροι, μέχρις ότου όλοι σχεδόν οι συνταξιούχοι να φτάσουν στην κατώτατη σύνταξη των 320 ευρώ. Είναι, δε, πιθανόν στο εγγύς μέλλον η κατώτερη σύνταξη να είναι μικρότερη. Η Πολιτεία έχει υποχρέωση να πατάξει την εισφοροδιαφυγή της «μαύρης απασχόλησης».
γ) Η εξασθένιση του ΕΣΥ αυξάνει την κακή κατάσταση των εργαζομένων και των συνταξιούχων, καθώς οι δαπάνες περίθαλψης και για τους ασφαλισμένους συνεχώς θα ανεβαίνουν, λόγω της αδυναμίας του κράτους για πλήρη επιδότηση της ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης. Τα κρατικά νοσοκομεία από τώρα «ζητιανεύουν» αναλώσιμα υλικά, γιατί δεν διαθέτουν επαρκείς πιστώσεις. Και σε πολλές περιπτώσεις οι ασθενείς αναγκάζονται να αγοράζουν με δικά τους χρήματα τα αναλώσιμα υλικά. Πράξεις ντροπής για ένα κράτος πρόνοιας. Εκεί μας κατάντησαν τα Μνημόνια και η υπερχρέωση. Και πρέπει να σημειώσουμε ότι πολλές φορές καθυστερεί τόσο η περίθαλψη από το ΕΣΥ, που πολλοί ασθενείς αναγκάζονται να καταφεύγουν σε ιδιωτική επί πληρωμή περίθαλψη. Η γήρανση του πληθυσμού έχει πολλαπλασιάσει τις ανάγκες περίθαλψης και τις δαπάνες του ΕΣΥ και γρήγορα το κράτος θα οδηγηθεί στην επίπτωση του βάρους αυτού στους ώμους των ασθενών. Και όλα αυτά γίνονται για να μπορεί το κράτος να πληρώνει τόκους και χρεολύσια ενός υπέρογκου δανεισμού. Και ασφαλώς αυτό το έχουν αντιληφθεί οι δανειστές μας, κυρίως το ΔΝΤ, και ίσως καρποφορήσουν πολύ σύντομα οι προσπάθειες της κυβέρνησης για κάποια ελάφρυνση του χρέους (παράταση προθεσμίας εξόφλησης, μείωση επιτοκίου, μεταβατική περίοδο αναβολής εξυπηρέτησης και ίσως και άλλες διευκολύνσεις) ώστε το χρέος μας να καταστεί βιώσιμο, δηλαδή να μπορούμε να το εξυπηρετούμε. Αυτό φυσικά είναι και προς το συμφέρον των δανειστών μας. Και αυτό είναι ένα ισχυρό επιχείρημα για να σταματήσουν τα Μνημόνια, που είναι θανατηφόρα και για την οικονομία, αλλά προκαλούν και τη γήρανση του πληθυσμού, με τελικό αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού μέσα στην Ελλάδα. Και θα αρχίσει η κυριαρχία των αλλοδαπών μωαμεθανών, που παρουσιάζουν και υψηλή γεννητικότητα.
Το δημογραφικό πρόβλημα είναι αρκετά σοβαρό και πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα από την κυβέρνηση. Η αντιμετώπισή του πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να αρχίσει με μέτρα που θα προκαλέσουν αντιστάθμιση των θανατηφόρων συνεπειών των Μνημονίων. Και τα μέτρα πρέπει να είναι γενναία και ουσιαστικά και να τεθούν σε εφαρμογή σύντομα, παρά τις ενδεχόμενες αντιρρήσεις των δανειστών – εταίρων μας, που ενδιαφέρονται μόνο για το πρωτογενές πλεόνασμα στο οποίο έχουν συμμετοχή και το οποίο είναι «από τα κόκκαλα βγαλμένο των Ελλήνων τα ιερά».
Η υφυπουργός Εργασίας κ. Θ. Φωτίου, που μελετά το θέμα της εφαρμογής αντιμνημονιακών μέτρων, ας προσπαθήσει να ολοκληρώσει γρήγορα τις προτάσεις της, για να προλάβει τις συνέπειες εφαρμογής του 3ου και φαρμακερού Μνημονίου, στην υπογραφή του οποίου σύρθηκε η κυβέρνηση Τσίπρα.