Χωρίς εκπροσώπηση η πλειονότητα της Ροδόπης στη Βουλή
Η Ροδόπη εξέλεξε τρεις μειονοτικούς βουλευτές. Η Νέα Δημοκρατία και ο Ευριπίδης Στυλιανίδης είδαν το «έργο» να επαναλαμβάνεται 19 χρόνια μετά. Διαφοροποιημένοι οι «πρωταγωνιστές», το αποτέλεσμα ωστόσο ίδιο: Η πλειονότητα δεν εκπροσωπείται στην Ελληνική Βουλή.
Τα ποσοστά δείχνουν τις «αδυναμίες», όπως κομψά χαρακτηρίζουν οι ειδήμονες του εκλογικού συστήματος. Η Νέα Δημοκρατία αύξησε τα ποσοστά της κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες (22,67%, έναντι του 20,56% τον Ιανουάριο). Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε 39,51%, παρουσιάζοντας μια πτώση της τάξης των 9 μονάδων (στις εκλογές του Σεπτεμβρίου έλαβε ένα αξιοζήλευτο 48,53%), ενώ το Ποτάμι από το 12,7% τον Ιανουάριο είδε το ποσοστό του να φτάνει στο 16,91%.
Ο «κακός» εκλογικός νόμος, η τεράστια αποχή, κυρίως από το χριστιανικό στοιχείο, η κατευθυνόμενη μειονοτική ψήφος και η άλλη, η πολυδιασπώμενη, οδήγησαν στο αποτέλεσμα αυτό.
Γιατί όμως το αποτέλεσμα είναι κακό για τη Ροδόπη; Γιατί, πολύ απλά, έχει διαταραχθεί η ισορροπία της τοπικής κοινωνίας, με δεδομένο πως το ένα από τα δύο σύνοικα στοιχεία δεν εκπροσωπείται στο εθνικό Κοινοβούλιο.
Το 1996, ο νέος τότε και πολλά υποσχόμενος υποψήφιος βουλευτής με τη ΝΔ Ευριπίδης Στυλιανίδης, αν και συγκέντρωσε πάνω από 14.000 ψήφους, έχασε την έδρα από τον συνυποψήφιό του, τότε, με το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ (και νυν βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ) Μουσταφά Μουσταφά, που έλαβε 8.500 ψήφους. Το θέμα ξέφυγε γρήγορα από τα στενά όρια του προσωπικά πολιτικού, ακόμα και του κομματικού πλαισίου. Ήταν τοπικό, ήταν, όμως, και εθνικό. Οι «προοδευτικές» φωνές μιλούσαν τότε αλλά και στα χρόνια που ακολούθησαν για ακραίο συντηρητισμό έως και μισαλλοδοξία… Και συνέχισαν να «τρολάρουν» το καθ’ όλα πολιτικό επιχείρημα «της δίκαιης και ισόρροπης εκπροσώπησης στον Νομό Ροδόπης» που υιοθέτησε ο Στυλιανίδης στις προεκλογικές του εκστρατείες και το οποίο «περνούσε» στους πολίτες της Ροδόπης. Γιατί; Μα γιατί υπήρχε το 1996…
Άλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια, οι μειονοτικοί υποψήφιοι βουλευτές (πριν και μετά) φρόντιζαν να προαλείφονται, λίγο ως πολύ, ως οι σωτήρες της μειονότητας και πάντα -άλλοτε ακραιφνώς και άλλοτε μετριοπαθώς- υπό τη σκέπη του τουρκικού προξενείου.
Η προεκλογική επιχειρηματολογία ξεκινά και τελειώνει στα «θέματα» της μειονότητας, ενώ τα ελληνικά κόμματα είναι απλώς το μέσο, το όχημα για την επίτευξη του «ιερού στόχου» – άλλη μια πικρή αλήθεια, η οποία έχει χαλαρά ομολογηθεί από τους ίδιους τους υποψηφίους.
Από τη μια λοιπόν ο μουσουλμάνος αναγκάζεται να ψηφίσει τους μειονοτικούς υποψηφίους, που η Άγκυρα μέσω του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή επιβάλει (το σλόγκαν «ο Τούρκος ψηφίζει Τούρκο» δεν είναι και πολύ μακρινό), και από την άλλη ο χριστιανός συμπολίτης του αντιλαμβάνεται -στην καλύτερη των περιπτώσεων- ότι μια ψήφος σε έναν μειονοτικό υποψήφιο δεν είναι… αμαρτία, αλλά είναι είτε απλώς χαμένη είτε, δυστυχώς, επικίνδυνη ψήφος. Όχι ότι δεν έχουν πέσει πολλές χαμένες και επικίνδυνες ψήφοι όλα αυτά τα χρόνια σε όλα τα κόμματα και σε διάφορους υποψήφιους, ανεξαρτήτως φύλου, καταγωγής ή θρησκεύματος…
Αλλά αυτά δεν έχει η Δημοκρατία;
Τα κόμματα, από την άλλη, που κατέρχονται στις εκλογικές διαδικασίες οφείλουν, βεβαίως, να αντιλαμβάνονται τις «ιδιαιτερότητες» της κάθε περιοχής και δη της Θράκης. Επίσης, αν τις αντιλαμβάνονται, θα πρέπει και να τις σέβονται… Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, η δεύτερη θέση στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ στη Ροδόπη δόθηκε σε μειονοτικό υποψήφιο, ώστε να τηρηθεί η αρχή της ισόρροπης εκπροσώπησης στον Νομό Ροδόπης. Στον ΣΥΡΙΖΑ η πολιτική βούληση ήταν άλλη. Αν και θα μπορούσε με τον ίδιο τρόπο να παραχωρηθεί η δεύτερη θέση σε υποψήφιο της πλειοψηφίας, αυτό δεν έγινε. Ακόμα και το Ποτάμι, που αναφέρεται -αρκετά αορίστως είναι η αλήθεια- στο «εθνικό χρέος», προτίμησε να στηριχθεί στο περιφερόμενο «πουλέν» της ελληνικής κομματικής κλίμακας, προσβλέποντας σε κάτι καλύτερο, ρισκάροντας ακόμα και τη μετακίνησή του σε καινούριο ή γνώριμο «στάβλο».
Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Τρεις μειονοτικοί βουλευτές στη Ροδόπη. Τα κεντρικά ΜΜΕ για άλλη μια φορά έχασαν την ψυχραιμία τους. Τα ΜΜΕ στην Τουρκία πανηγύρισαν για τους «τούρκους βουλευτές» που εκλέχτηκαν σε Ροδόπη και Ξάνθη – ας σημειωθεί ότι στον Νομό Ξάνθης τις τρεις θέσεις κατέλαβαν υποψήφιοι του ίδιου κόμματος. Άραγε, και αυτό δεν αποτελεί «πολιτική και κοινωνική αρρυθμία»;
Το σίγουρο πάντως είναι ότι ο δρόμος για την εμπέδωση της Αρχής της Ισονομίας και Ισοπολιτείας, που θεσπίστηκε από τον τότε πρόεδρο της ΝΔ Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, έχει διακοπεί. Λόγω εκτέλεσης έργων ή επ’ αόριστον, είναι ένα ερώτημα το οποίο θα πρέπει να απαντηθεί σαφέστατα όχι μόνο από τη ΝΔ αλλά και από όλο το πολιτικό φάσμα – και γιατί όχι και από τον Επίτιμο…