Υπάρχει σωτηρία; Εξαρτάται!
Το τελευταίο δεν είναι δική μου διαπίστωση, το πιστεύει η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού. Έχει κουραστεί πλέον ο Έλληνας, παρά τις αλλεπάλληλες προηγηθείσες εκλογικές αναμετρήσεις που ανέδειξαν κυβερνήσεις από διάφορους κομματικούς χώρους.
Ως άτομο εκ φύσεως αισιόδοξο, απαντώ ότι μπορούμε να σωθούμε, ότι από εμάς τους ίδιους εξαρτάται η σωτηρία μας, αρκεί να το πιστέψουμε και να κάνουμε τη σωστή επιλογή. Χωρίς ελπίδα και χωρίς πυξίδα οδεύουμε σε μια εκλογική αναμέτρηση που δεν μπορεί να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα της σωτηρίας του λαού μας, έστω και σε σχετικό βάθος χρόνου. Το διακύβευμα, όπως το εμφάνισαν κυρίως οι αρχηγοί των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, είναι περίπου ποιος θα προκαλέσει το μικρότερο κακό από την εφαρμογή του τελευταίου Μνημονίου. Με άλλα λόγια, ποιος θα το εφαρμόσει πιο ανώδυνα. Γιατί εντελώς ανώδυνα αποκλείεται. Όραμα υπάρχει; Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένα και από κανέναν. Κοινωνία και πολιτικό σύστημα επιχειρούν να επιβιώσουν μέσα στα αποκαΐδια των δύο πρώτων Μνημονίων και ενός δημοψηφίσματος, εν όψει και των δύσκολων που έρχονται. Αυτό δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις που έγιναν από αρμόδιες εταιρείες. Η αυτοδυναμία μοιάζει με ανέκδοτο και φαίνεται ότι όλα θα κριθούν στο πόση δύναμη θα χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, πόση η ΝΔ, πόσο χαμηλή μπορεί να είναι η μεταξύ τους διαφορά, πόσο χαμηλά θα πέσουν οι ΑΝΕΛ και αν θα μπουν στη Βουλή, αν η καθοδική πορεία του Ποταμιού θα συνεχιστεί.
Ο Αλέξης Τσίπρας υπόσχεται επαναδιαπραγμάτευση πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής της συμφωνίας. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης υπόσχεται φοροαπαλλαγές στους αγρότες, ενώ γνωρίζει ότι δεν θα το δεχθεί η «τρόικα». Κανείς δεν τοποθετείται ξεκάθαρα έναντι των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα. Διότι το διακύβευμα δεν συμφέρει κανέναν. Και δεν είναι άλλο από το αν επιτέλους το πολιτικό σύστημα θα σοβαρευτεί και θα αναλάβει τις ευθύνες του για να χτυπήσει τις ρίζες των κακών. Αντ’ αυτού, οδεύουμε σε μια σύγκρουση που τείνει να προσωποποιηθεί. Στη Συγγρού τρίβουν τα χέρια τους με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων, που δείχνουν εικόνα κατάρρευσης του προφίλ του Τσίπρα σε αρκετές κατηγορίες, καθώς και ότι ο απελθών πρωθυπουργός εισπράττει τώρα ως ευθεία αμφισβήτηση στο πρόσωπό του τη διγλωσσία που χαρακτήριζε τον ΣΥΡΙΖΑ όλους τους προηγούμενους μήνες. Στην Κουμουνδούρου, βέβαια, έχουν πίστη στο άστρο και στη φρεσκάδα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Στις θετικές απόψεις ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης υπερισχύει (GPO). Αλλά στην ερώτηση ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τη συμφωνία υπερισχύει ο Τσίπρας. Άβυσσος η ψυχή του ψηφοφόρου. Μένει να φανεί αν θα ψηφίσει με βάση την ιδεολογία, τα πρόσωπα ή απλώς το θυμικό.
Μέχρι τότε, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μπορούν να ερίζουν για το ποιος είχε την πατρότητα του «Πάμε μπροστά». Αν και σε αυτές τις εκλογές θα ταίριαζε περισσότερο το σύνθημα «Πιο χαμηλά». Όπως το έθεσε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, «ο κόσμος θέλει να ακούσει επιχειρήματα». Όσο δεν αρθρώνονται αυτά τα κατανοητά επιχειρήματα για την επόμενη μέρα τόσο γιγαντώνεται το ποσοστό (30%, GPO) των Ελλήνων που πιστεύει ότι κανένας από τους δύο μονομάχους δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Αυτή, όμως, είναι μια θεωρητική διαπίστωση. Νικητής θα βγει οπωσδήποτε ένας από τους δύο: ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Το ποιος από τους δύο, όμως, εξαρτάται από εμάς. Θα είναι η αρχή της σωτηρίας μας. Εμπρός, λοιπόν, και ο Θεός και ο Άγιος Ευστάθιος να είναι μαζί μας και να βάλουν το χέρι τους. Dum spiro spero: Εφόσον αναπνέω, ελπίζω! Ευχαριστώ!
Διονύσιος Γιαννακόπουλος
Αντ/δρος Αρείου Πάγου ε.τ.