Ο ψύχραιμος και καίριος δίπλα στον εκνευρισμένο και προσβλητικό
Ο πρώτος ήταν ψύχραιμος, άνετος, ειλικρινής στην αποδοχή των λαθών του -ομολόγησε, μεταξύ άλλων, την απειρία του- και είχε στραμμένο το βλέμμα στο άμεσο και μεσοπρόθεσμο μέλλον της χώρας μας. Ο δεύτερος μονίμως εκνευρισμένος, επιθετικός και προσβλητικός, προσπαθούσε απεγνωσμένα να αποδομήσει τον πρώτο, αντιφάσκοντας με μεγάλη ευκολία. Ενώ υπεραμυνόταν της συνεργασίας τους, «αφού είμαστε πλέον και οι δύο μνημονιακοί», δεν δίστασε να πει έξω από τα δόντια ότι δεν θέλει τον Τσίπρα «ούτε για πρωθυπουργό ούτε για αντιπρόεδρο» του μετεκλογικού κυβερνητικού σχήματος!
Ο κύβος ερρίφθη, επομένως, για τους αναποφάσιστους. Όσοι από τους αναποφάσιστους είδαν και άκουσαν τους μονομάχους τη Δευτέρα –όλοι τους είδαν και τους άκουσαν εικάζω μετά βεβαιότητος–, έβγαλαν ευκολότατα τα συμπεράσματά τους.
Ο Μεϊμαράκης υπερασπίζεται με μανία το παλιό, το σάπιο, το δυσώδες και το παράνομο. Υπερασπίζεται αυτό «που θεμελιώθηκε πάνω στον σκληρό ιστό της ρουσφετολογίας, της ατιμωρησίας, των προνομίων και της αδικίας». Τα κάνει, όμως, γαργάρα όλα αυτά, όταν τα υπενθύμιζαν στον προκάτοχό του και στον ίδιο, και ομνύει στη σταθερότητα και την ομαλότητα που… ακτινοβολεί!
Λυτοί και δεμένοι, το τρίγωνο της αμαρτίας δηλαδή, με επικεφαλής τις γερμανοευρωπαϊκές και ελληνικές ελίτ, τον στηρίζουν προκλητικότατα. Το ίδιο και οι, πλην Καμμένου, αρχηγοί των μικρών κομμάτων. Παρά ταύτα, ο Αλέξης Τσίπρας θα τερματίσει άνετα πρώτος. Ο ελληνικός λαός δεν τρώει κουτόχορτο. Γνωρίζει άριστα ποιο κόμμα του άλλαξε τον αδόξαστο, οδηγώντας τον ταχύτατα στον οικονομικό μαρασμό και τον κοινωνικό εξανδραποδισμό. Προηγήθηκε, άλλωστε, η καταστροφική συγκυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων, που έθεσε τις στέρεες βάσεις για τον διασυρμό της πατρίδας μας. Ο Μεϊμαράκης τη συνεπικουρούσε τότε, διακριτικά ομολογώ, ως πρόεδρος της Βουλής.
Σήμερα έχει ξεσαλώσει ως δυνάμει πρωθυπουργός, γελοιοποιούμενος με τα ασύστολα ψεύδη του, την επιθετικότητά του αλλά και την αγένειά του. (Η αγένεια, σε σύγκριση με τα προαναφερθέντα, είναι παρωνυχίδα. Ενοχλεί, όμως, κάθε καλοαναθρεμμένη ομοϊδεάτισσά του.)
Ανεξάρτητα, όμως, από τα καμώματα του κ. Μεϊμαράκη, σημαντικός αρωγός του Αλέξη Τσίπρα είναι ο κ. Ερβέ Φαλτσιάνι, πρώην υπάλληλος της HSBC, ο οποίος αποκάλυψε το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ. Σε αποκλειστική συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», την Τετάρτη, τονίζει, μεταξύ πολλών άλλων, ως εξπέρ της πληροφορικής που είναι, ότι «θεωρώ χρήσιμη τη συνεργασία μου με τους έλληνες εισαγγελείς που συνάντησα πριν από λίγες ημέρες στο Παρίσι», μιλώντας για τον αγώνα του κατά της φοροδιαφυγής. Σε ερώτηση «αν ήσασταν έλληνας πολίτης, στις εκλογές της Κυριακής θα ψηφίζατε ΣΥΡΙΖΑ;», απάντησε ως εξής: «Ναι, σαφώς. Θα ήταν μια ρεαλιστική, πραγματιστική επιλογή, όχι ιδεολογική». (Αν θυμηθούμε τι είχε κάνει ο… ανεπίληπτος Βενιζέλος με το περιβόητο στικάκι της λίστας Λαγκάρντ, που το κρατούσε επί μήνες στο σπίτι του, θα εξαγριωθούμε εκ νέου από την αγανάκτησή μας. Ο άνθρωπος αυτός, εάν λειτουργούσε φυσιολογικά το κράτος μας, θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον υπόδικος. Με την ευκαιρία αυτής της παρένθεσης θυμίζω ότι τα συναφή με τοποθέτηση χρημάτων σε ξένες τράπεζες αδικήματα ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ μετά την 31η Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους.)
Ας αναρωτηθούμε τώρα τον λόγο για τον οποίο έχουν κυριολεκτικά σκυλιάσει οι περιλάλητοι «θεσμοί» με την αναμενόμενη εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία της χώρας μας. Εκλογή που για τον εκ διαμέτρου αντίθετο λόγο την επιθυμεί και ο ίδιος: Επειδή, προδήλως, θα διενεργηθούν εκλογές πριν εκπνεύσει η χρονιά στην Πορτογαλία και την Ισπανία. Γεγονότα αμφότερα ύψιστης σημασίας για τους λαούς των χωρών αυτών, που υποφέρουν αφάνταστα, όπως κι εμείς, από την αφόρητη, την εξουθενωτική λιτότητα.
Γι’ αυτό θα καταψηφίσουν με πάθος και οργή τις υφιστάμενες κυβερνήσεις τους. Κυβερνήσεις ανδρεικέλων και ανδραπόδων, οι οποίες υπακούουν τυφλά τα κελεύσματα των πατρώνων τους.
Θα τελειώσω αυτό το κρίσιμο άρθρο –κρίσιμο επειδή ψηφίζουμε ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ αύριο– με δύο ερωτήματα. Ερώτημα πρώτον: Είναι κομμουνιστικό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως διατείνονται οι πάτρωνές μας; Απάντηση: Όχι. Διότι οι ακραιφνείς κομμουνιστές τον εγκατέλειψαν και δημιούργησαν δικό τους κόμμα, τη Λαϊκή Ενότητα. Ερώτημα δεύτερον: Το ΚΚΕ είναι κομμουνιστικό κόμμα; Απάντηση: Ναι. Συμπληρωματικό ερώτημα: Γιατί δεν ενοχλεί τότε τους… μεγάλους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Συμπληρωματική απάντηση: Διότι, ασκώντας τη δική του πολιτική, τους βολεύει ταυτόχρονα. Και τους βολεύει ταυτόχρονα, επειδή επιτίθεται σφοδρά και αδιάκοπα στον ΣΥΡΙΖΑ.