Ο φίλος του Βαρουφάκη, ο Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, ήταν υπέρ της εξόδου από το ευρώ!
Όλα τα άλλα που γράφει στο άρθρο του με τίτλο «Γιατί ηττηθήκαμε», στην «Καθημερινή», είναι μνημόσυνα της προσωπικής του πολιτικής, που οδήγησε στο κλείσιμο των τραπεζών, στα capital controls και στο τρίτο Μνημόνιο. Τραγική κατάληξη για τη χώρα και τον λαό. Και σίγουρα όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν εκ των προτέρων είχε μπει κάποιο χρονικό όριο εντός του οποίου θα έπρεπε οι δύο πλευρές να είχαν καταλήξει σε έναν συμβιβασμό που θα μπορούσε να τον αντέξει η ελληνική κοινωνία. Αντ’ αυτού, ο Γιάνης έπαιξε το παιγνίδι των αδίστακτων δανειστών -άλλο που δεν ήθελε ο Σόιμπλε-, τραβώντας σε μάκρος τις διαπραγματεύσεις, μέχρι που δεν έμεινε ευρώ στα κρατικά ταμεία. Και έτσι, με το μαχαίρι στον λαιμό, ο πρωθυπουργός οδηγήθηκε στην υπογραφή του Μνημονίου.
Αν ο κ. Βαρουφάκης ήταν… μάγκας, γιατί δεν έκλεισε τις διαπραγματεύσεις, που τις χειριζόταν ο ίδιος από τις 26 Ιανουαρίου ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης;
Το ποια παιγνίδια παίχθηκαν και ποιων οι πολιτικές εξυπηρετούνταν από την καθυστέρηση στη σύναψη συμφωνίας θα το δείξει η Ιστορία. Όπως και τα επόμενα βήματα του κ. Βαρουφάκη και των ξένων συνεργατών του. Ο πρώην υπουργός δεν μπορεί, όμως, να παριστάνει ότι δεν έχει ευθύνες και να σφυρίζει αδιάφορα. Δεν γίνεται για όλα να του φταίει ο Τσίπρας. Να μην ξεχνάει, άλλωστε, ότι επανειλημμένα δήλωνε άλλοτε ότι σε μια δυο μέρες υπογράφεται η συμφωνία, άλλοτε ότι χάλασε η συμφωνία, και αυτόματα ανέβαιναν ή κατέβαιναν τα spreads και κάποιοι κέρδιζαν μόνιμα… Σιγά σιγά, θα έρθουν πολλά στο φως για το τι έγινε αυτούς τους επτά μήνες, όπως και για τις ευθύνες των διαχειριστών. Ως τότε χρήσιμο είναι να ξέρει ο κόσμος ότι ο στενότατος φίλος του Βαρουφάκη, ο Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, ο οποίος είχε έρθει στην Αθήνα τον Φεβρουάριο, αμέσως μόλις ο Γιάνης ανέλαβε υπουργός Οικονομικών -προφανώς ως καλεσμένος του-, και στη συνέχεια ήταν στην ομάδα των συμβούλων του, συμμετείχε στο Διεθνές Συνέδριο των Δελφών, το οποίο είχε γίνει το Σαββατοκύριακο 20 – 21 Ιουνίου, και εκεί είχε εκφράσει τη θέση του ως προς το ευρώ.
Σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πηγές, σε μια διακοπή των εργασιών του Συνεδρίου για να γευματίσουν οι συμμετέχοντες, στο τραπέζι όπου ήταν και ο αμερικανός οικονομολόγος κάποια στιγμή η κουβέντα έφτασε στο μόνιμο θέμα που κυριαρχούσε την εποχή εκείνη, στο Grexit και στο τι σήμαινε για τη χώρα μας.
Να σημειώσουμε ότι στο ίδιο τραπέζι ήταν και ένας πολύ γνωστός πρώην υπουργός Εθνικής Οικονομίας, που είχε από παλιά πολύ φιλικές σχέσεις με τον Γκαλμπρέιθ, ο οποίος καταγράφεται στην ομάδα των… αριστερών αμερικανών οικονομολόγων, που πάντα φροντίζουν με τις θέσεις τους και τον τρόπο που τις προβάλλουν να στηρίζουν τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, σε όποια περιοχή του κόσμου κι αν χρειασθεί…
Στη συζήτηση αυτή ο αμερικανός οικονομολόγος ήταν θερμότατος υποστηρικτής της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και έλεγε ότι η χώρα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για μια τέτοια κίνηση, επισημαίνοντας από τότε ακόμη ότι, αν κλείσει η συμφωνία, δεν θα είναι ευχάριστη.