Στερεύει το Ποτάμι…
Η αλλαγή πλεύσης -μέχρι πρότινος ακολουθούσε τακτική χαμηλών τόνων με το βλέμμα στραμμένο στις μετεκλογικές συνεργασίες- κρίθηκε αναγκαία, καθώς όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν «τάσεις φυγής» ψηφοφόρων που στις εκλογές του Ιανουαρίου είχαν ψηφίσει το Ποτάμι. Οι μετακινήσεις μάλιστα είναι τέτοιες που μπορούν να ανακόψουν τη δυναμική που είχε μέχρι πρόσφατα το κόμμα και να θέσουν σε κίνδυνο το βασικό στόχο του κ. Θεοδωράκη για τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου. Να είναι τρίτο κόμμα ούτως ώστε να είναι εκείνος ο ρυθμιστής των εξελίξεων και κρίσιμος εταίρος για την κυβέρνηση συνεργασίας που αναπόφευκτα θα σχηματιστεί.
Στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι ψηφοφόροι που φεύγουν προέρχονταν από τη Νέα Δημοκρατία και είχαν επιλέξει το Ποτάμι λόγω του ότι δεν συμφωνούσαν με την πολιτική (στρατηγική) που ακολουθούσε ο Αντ. Σαμαράς. Με την αλλαγή ηγεσίας ωστόσο, και κυρίως την παρουσία του Β. Μεϊμαράκη, επιστρέφουν σταδιακά στη βάση τους. Ανασταλτικά στην ανοδική πορεία του κόμματος επέδρασε σύμφωνα με τους δημοσκόπους η κατηγορηματική δήλωση του Αλ. Τσίπρα ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί μετεκλογικά με το Ποτάμι, πόσω μάλλον που το ταύτισε κιόλας με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα οι καλές εποχές, που ο κ. Θεοδωράκης έκανε εθιμοτυπικές επισκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου και αντάλλασε φιλοφρονήσεις με τον κ. Τσίπρα, να αποτελούν παρελθόν.
Τώρα οι δύο πλευρές ανταλλάσουν αιχμές και βαρύτατες κατηγορίες, σε τέτοιο βαθμό που να καθιστούν απαγορευτική μια μετεκλογική συνεργασία. Η τελευταία σφοδρή αντιπαράθεση είχε ως θέμα τη «διαπλοκή», με τον κ. Θεοδωράκη αρχικά να κατηγορεί την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι «παζαρεύει» με τα συμφέροντα το πολιτικό μέλλον της. Παράλληλα «φωτογράφισε» τους Ν. Παππά και Π. Σκουρλέτη ως «συνομιλητές της διαπλοκής». Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν οξύτατη, σημείωσε δε ότι συνιστά πρόκληση να… παριστάνει τον πολέμιο της διαπλοκής «ο πρόεδρος του κόμματος που φτιάχτηκε κατ’ εντολήν συγκεκριμένων συμφερόντων».
Μεταξύ των στελεχών του Ποταμιού επικρατεί έντονος προβληματισμός, διότι αντί το κόμμα να επωφελείται από τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ, χάνει δυνάμεις, με συνέπεια να τίθεται εν αμφιβόλω η επίτευξη της τρίτης θέσης. Πόσω μάλλον το διψήφιο ποσοστό που έθεσε πρόσφατα ως στόχο ο κ. Θεοδωράκης. Η αναιμική δυναμική που καταγράφει το Ποτάμι αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό και στο θολό στίγμα που εκπέμπει. Δεν έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα, οι θέσεις του, όταν συμβαδίζουν με τις επιταγές των δανειστών, είναι ασαφείς, ενώ ο ίδιος ο κ. Θεοδωράκης δίνει μονίμως την εικόνα ότι βασική του προτεραιότητα είναι η συμμετοχή του στην άσκηση της εξουσίας. Από την άλλη, το Ποτάμι δεν έχει ούτε τις δομές ούτε τη λειτουργία ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κόμματος, θυμίζει περισσότερο Μη Κυβερνητική Οργάνωση! Τα όργανα δεν συνεδριάζουν ποτέ, η Κοινοβουλευτική Ομάδα σπανίως καλείται να χαράξει γραμμή, ενώ όλες οι αποφάσεις για τα σημαντικά ζητήματα λαμβάνονται από τον κ. Θεοδωράκη και μια μικρή ομάδα βουλευτών κα στενών συνεργατών του.
Ενδεικτικό των δυσκολιών που αντιμετωπίζει ο κ. Θεοδωράκης είναι και το γεγονός ότι περιέλαβε στα ψηφοδέλτια του κόμματος είτε «σταρ» (Παταβούκας, Βαγιάνη, Ιωάννου), ελπίζοντας ότι θα λειτουργήσουν ως πόλος έλξης για τους ψηφοφόρους, είτε πρόσωπα που έχουν «περιοδεύσει» όλα σχεδόν τα κόμματα, με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του Θ. Σκυλακάκη, ο οποίος ξεκίνησε από την «αυλή του Κ. Μητσοτάκη», έγινε ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, έφυγε χωρίς να παραιτηθεί από ευρωβουλευτής, ακολούθησε την Ντ. Μπακογιάννη στη Δημοκρατική Συμμαχία και μετά μετακόμισε στη Δράση.