Μπήκαμε στο γήπεδο και χάσαμε… Τουλάχιστον παίξαμε…
// Τον χειμώνα παίζατε στην παράσταση «Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές», ένα έργο αφιερωμένο στον Τόμας Μορ, τον καγκελάριο της Αγγλίας, που αποκεφαλίστηκε από τον Βασιλιά Εδουάρδο επειδή δεν συναινούσε στο διαζύγιό του. Ο Τόμας Μορ πίστευε στην τήρηση των νόμων. Στην Ελλάδα υπάρχει πολιτικός που να έχει μείνει πιστός στις απόψεις του και στο Σύνταγμα;
Μου συγκρίνετε την Ελλάδα με την Αγγλία; Μα η Μεγάλη Βρετανία έχει βαθιά παράδοση στον κοινοβουλευτισμό και στη δικαιοσύνη. Το θέλουμε δεν το θέλουμε, η Ελλάδα έχασε την Αναγέννηση αλλά και την αστική επανάσταση. Τώρα στα δικά μας, με όσα είδαμε τα τελευταία χρόνια του Μνημονίου, δεν νομίζω ότι στην Ελλάδα υπάρχει σήμερα «Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές», ένας πολιτικός που έμεινε πιστός σ’ ό,τι υποσχέθηκε, έτσι ώστε να λειτουργούν οι νόμοι και το Σύνταγμα. Σήμερα, οι άνθρωποι που έχουν παιδεία φεύγουν από τη χώρα, μεταναστεύουν. Ζούμε παγκοσμίως στην εποχή της μετανάστευσης. Έχουμε γίνει σαν τα αρχαία μεταναστευτικά φύλα, σαν τους Δωριείς. Θέλω να δω σε πενήντα χρόνια από σήμερα ποια φυλή θα κυριαρχήσει στη Γερμανία. Μιλάμε πλέον για ολόκληρες μετακινήσεις πληθυσμών που αναζητούν έναν παράδεισο. Στην Αγγλία, στη Σουηδία ζουν γιατροί από το Ιράκ, προγραμματιστές από την Ινδία. Ο κόσμος μας αλλάζει.
// Πώς σας φαίνεται το κόμμα Λαφαζάνη, οι συνεχείς εκλογές, τα δημοψηφίσματα, τα Μνημόνια;
Συνυφασμένα με τον σουρεαλισμό που επικρατεί στη χώρα μας. Αριστοφανικά. Ευτυχώς που ο Έλληνας έχει στο DNA του το χιούμορ και το κωμικό στοιχείο, γιατί αλλιώς, με όλα αυτά που συμβαίνουν στην καθημερινότητά του, θα είχε σαλτάρει.
// Από τον Τσίπρα εντυπωσιαστήκατε θετικά ή αρνητικά;
Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο μόνος που σήκωσε κεφάλι, συγκρούστηκε με την Ευρώπη, πήγε κόντρα ως αριστερός. Τη ρήξη την έκανε. Ας μη βλέπουμε μόνο τα δικά μας, ας δούμε τον λόγο του Τσίπρα και το πώς αρθρώθηκε προς τα έξω.
Δημιούργησε μεγάλο προβληματισμό. Δεν του δίνω συγχωροχάρτι, γιατί υποσχέθηκε πολλά, χωρίς να ξέρει σε τι σημείο βρίσκεται η χώρα. Απλά τον δικαιολογώ.
Ο άνθρωπος έπαιξε και έχασε. Αυτό έγινε. Παιδιά, μπήκαμε στο γήπεδο και χάσαμε. Πανηγυρικά νίκησαν οι Γερμανοί. Αλλά τουλάχιστον παίξαμε. Μόνο όποιος παίζει κερδίζει ή χάνει. Όποιος δεν κάνει τίποτα, απλώς δεν του καταλογίζεται ούτε έργο ούτε λάθη, αλλά απραξία. Ήρθε η πραγματικότητα λοιπόν και μας προσγείωσε.
Καταλάβαμε και εμείς πλέον ποιος έχει το πάνω χέρι στην Ευρώπη και πως η χώρα δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της τα επόμενα χρόνια χωρίς βοήθεια. Αν θέλουμε να είμαστε αυτάρκεις και ανεξάρτητοι ας δουλέψουμε και ας αναπτύξουμε την παραγωγή μας. Με δανεικά επαναστάσεις δεν γίνονται.
// Η Αριστερή Πλατφόρμα πιστεύει ότι μπορούμε να ζήσουμε με δραχμή;
Αλήθεια; Ας μας το αποδείξουν τότε. Η Αριστερά είναι γεμάτη ουτοπία και ιδεοληψίες, αλλά οι λαοί έχουν μνήμη. Επανάσταση του προλεταριάτου χωρίς εργοστάσια; Τη χάσαμε την αστική επανάσταση. Η Ελλάδα είναι ένα μωρό που δεν μπορεί να περπατήσει καλά καλά και εμείς το θέλουμε να χορεύει.
Θα είχε ενδιαφέρον να δίναμε στον κ. Λαφαζάνη την εξουσία. Να δούμε τι θα έκανε για την Ελλάδα.
// Μπορούμε να αντέξουμε και άλλα Μνημόνια;
Όσο βγαίνει ο ήλιος στην Ελλάδα, πολλά μπορούμε να αντέξουμε. Θα χαλαρώσουν και οι απέξω όταν θα δουν να γίνονται μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο. Με τον Αλέξη Τσίπρα άλλαξε η αισθητική της πολιτικής στην Ευρώπη. Γιατί μεμψιμοιρούμε τόσο;
Θα ξαναδούν το θέμα καπιταλισμός. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε η κρίση είναι παγκόσμια. Δεν είναι μόνο ελληνική. Λεφτά δεν υπάρχουν γενικώς. Έχουν συσσωρευτεί σε λίγα χέρια. Ακόμη και ο αυστηρός Σόιμπλε πολιτικός είναι, καταλαβαίνει ότι ο καπιταλισμός αρχίζει πλέον να τρώει από τις σάρκες του.
// Το πρόβλημα για την Ελλάδα είναι η Ευρώπη;
Πλάκα κάνετε; Αν η Ελλάδα ήταν τράπεζα, θα είχε σωθεί από την Ευρώπη και θα είχε τελειώσει η ιστορία. Απλώς είναι χώρα και χρειάζεται να τηρηθούν οι ισορροπίες.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα παγκοσμίως λέγεται μετανάστευση και δεν ξέρουν πώς να το χειριστούν. Η δύση πήγε στη Μέση Ανατολή τον πόλεμο με τον μανδύα της Δημοκρατίας. Αν ήθελαν αυτοί οι λαοί ένα δημοκρατικό πολίτευμα, θα είχαν παλέψει για αυτό. Τα πετρέλαιά τους ήθελαν οι Δυτικοί. Τα πήραν και μετά τους άφησαν να σφάζονται. Τώρα η Ευρώπη θα ζήσει το δράμα των προσφύγων.
// Πώς αντιμετωπίζετε την καθημερινότητα;
Είμαι ηθοποιός και πρέπει να κάνω αυτό που ξέρω καλά. Να δώσω στον κόσμο τροφή για την ψυχή του. Αυτή είναι η δουλειά μου. Έχω μια οικογένεια να ζήσω και αυτό σημαίνει ευθύνη. Ανεβάζουμε λοιπόν στις 2 Οκτωβρίου στο θέατρο «Βεάκη» με τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου την παράσταση « Η Επιστροφή της γηραιάς κυρίας». Η παράσταση πραγματεύεται πώς μια γυναίκα γυρίζει στη γενέτειρά της και τους εξαγοράζει όλους μέσω των δανείων. Τους δίνει χρήματα για να αναπτυχθούν, αλλά ουσιαστικά τους σκλαβώνει.
Όπως και στην κινηματογραφική ταινία που έκανα πρόσφατα, την «Πανδημία», η οποία μιλά για την οικονομική κρίση και τονίζει πως η ευμάρεια των τελευταίων ετών ήταν μια φούσκα με διακοποδάνεια. Δεν είχαμε καμιά παιδεία, καμιά γνώση, πέσαμε μέσα στην παγίδα του εύκολου πλουτισμού και στο lifestyle που μας πουλούσε η τηλεόραση.
// Αλήθεια, θα μπορούσατε να μαντέψετε πώς θα ψηφίσει σ’ αυτές τις εκλογές ο λαός μας;
Θα ήθελα πάρα πολύ να είχα τη μαντική ικανότητα. Πιστεύω ότι θα πρέπει να καταλάβουμε ότι ηττηθήκαμε, ότι έχουμε παραδοθεί, αλλά όχι με τους χειρότερους όρους. Ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε στη χειρότερη θέση. Ήταν ο διαχειριστής της ήττας. Όποιος δεν το βλέπει αυτό, είναι πολιτικά ηλίθιος. Τουλάχιστον ο άνθρωπος πάλεψε δεν έμεινε ουδέτερος. Αλλά πλέον ας επικρατήσει ο ρεαλισμός. Αποτύχαμε γιατί δεν είμαστε αυτάρκεις. Αν θέλουμε να είμαστε στην Ευρώπη, σε μια ισχυρή οικογένεια, τη στιγμή που ο κόσμος φλέγεται, θα αλλάξουν πολλά στη ζωή μας.
// Και, τελικά, αν σε μια οικογένεια δεν υπάρχουν και τρία αυτοκίνητα, τρέχει και κάτι;
Δεν είναι το νόημα της ζωής το αυτοκίνητο. Η χαρά σ’ αυτή τη χώρα προέρχεται από τον ήλιο της. Και μόνο που δεν ζω στο μελαγχολικό Εδιμβούργο είμαι ευλογημένος. Σαν τη φύση της Ελλάδας, πουθενά. Αυτή είναι και η πηγή της αισιοδοξίας μας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε «τον Αύγουστο μη χαλάτε τα μπάνια του λαού». Φέτος πήγαν να μας τα χαλάσουν, αλλά και πάλι ένας μήνας ήταν για την πάρτη μας.
Για αυτή τη γαλάζια θάλασσα και τον ιαματικό ήλιο. Δεν μπορείς να βρεις πουθενά αλλού τέτοιο καλοκαίρι όπως στη χώρα μας. Για μένα τα καλοκαίρια της Ελλάδας, με ουζάκι, παρέα, καρπούζι και μια βουτιά στη θάλασσα είναι το δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Δεν μου λένε τίποτα οι βίλες, τα κότερα και τα πολυτελή αμάξια. Μπορούμε και απλά να ζήσουμε όμορφα.
// Ποιοι είναι οι χαμένοι στην όλη ιστορία των Μνημονίων;
Τα κανάλια, που έπαιξαν το παιχνίδι του φόβου και τελικά τους γύρισε μπούμερανγκ. Θεωρώ ότι οι μεγάλοι ηττημένοι είναι οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών αλλά και οι tv star – δημοσιογράφοι, που, για μένα, αν φορούσαν παντελόνια θα έπρεπε να είχαν σηκωθεί και να είχαν φύγει από τις θέσεις τους. Που δεν είχαν ούτε την ελάχιστη τσίπα πάνω τους να κρατήσουν μια ρανίδα δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Ήθελαν να τορπιλίσουν την απόφαση του λαού πριν από το δημοψήφισμα. Η μεγάλη τους αγωνία έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα, γιατί, όπως είπαμε, ζούμε στη χώρα του σουρεαλισμού.