Η άλλη άποψη…

Η κρίση θα κατασπαράξει την έννοια της δημοκρατικής πολιτικής

«Η κυβέρνηση τούτη κατόρθωσε να συγκλονίσει την Ευρώπη, φέρνοντας στην επιφάνεια και στο κέντρο της συζήτησης τα προβλήματα που την ταλανίζουν και την απειλούν με διάλυση. Και τα προβλήματα αυτά πρέπει να τα φέρνει συνεχώς στο προσκήνιο. Αλλά για να το κάνει αυτό, πρέπει να καταγγέλλει το πρόγραμμα που η ίδια εφαρμόζει.

Εκείνο που νομίζω πρέπει να επεξεργαστεί η κυβέρνηση είναι μια στρατηγική απάντησης όχι στην κρίση ως κλειστό παιχνίδι με τους δανειστές, αλλά στην κρίση που δημιουργούν οι μεγάλες μεταβολές της εποχής μας. Τα μέτρα του νέου μνημονίου είναι η απάντηση στις μεταβολές αυτές από την άποψη των προνομιούχων ελίτ της ευρωπαϊκής ηπείρου. Ενίσχυση των ισχυρών και βιώσιμων κοινωνικών ομάδων που μπορούν να επωφεληθούν από τις τεχνολογικές μεταβολές και τις γεωοικονομικές ανακατατάξεις. Απόρριψη και περιθωριοποίηση των άλλων. Δημιουργεί μοντέλα πώς πρέπει να κυβερνώνται οι κοινωνίες και πώς πρέπει να είναι τα άτομα κυβερνήσιμα.

Η δημοκρατική απάντηση στις μεταβολές αυτές ποια μπορεί να είναι; Αυτό είναι το πρόβλημα: πώς με βάση αξίες και αρχές που έχουν ακόμη νόημα για τους πολίτες θα μπορέσει να συγκροτηθεί, στο νέο περιβάλλον, ένα διαφορετικό μοντέλο διακυβέρνησης και κυβερνησιμότητας; Αυτά προφανώς δεν μαθαίνονται από τα πριν, γιατί δεν υπάρχουν προηγούμενα μοντέλα, αλλά στην πράξη. Ασφαλώς με κόστος. Διαφορετικά η παθητικότητα θα γεννήσει τον κυνισμό τού “όλοι ίδιοι είναι”, και της συναίσθησης της αδυναμίας των πολιτών να έχουν τον οποιοδήποτε λόγο σε όσα τους αφορούν. Η κρίση δεν θα κατασπαράξει απλώς πολιτικούς, πολιτικές και κόμματα, όπως έως τώρα, αλλά την ίδια την έννοια της πολιτικής, της δημοκρατικής πολιτικής».

***

Διά χειρός…

… του Κώστα Ιορδανίδη, από το σχόλιό του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Οι “προβληματικοί” της Ευρώπης»:

Καρικατούρα της Ευρώπης ο Σόιμπλε

«Ο κ. Σόιμπλε έχει υπερβεί από καιρού τα εσκαμμένα. Στη διάρκεια της ελληνικής κρίσεως, αντιμετώπισε με αυθάδεια τις παραινέσεις της Ουάσιγκτον για λύση του προβλήματος, οικτίρε την αδυναμία προωθήσεως αλλαγών στη Γαλλία λόγω υπάρξεως του Κοινοβουλίου, εξεπόνησε σχέδιο προσωρινής εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ, και τελικώς εστράφη εναντίον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του προέδρου της Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, διότι μετήλθε “πολιτικών” μεθόδων για να εξευρεθεί λύση στο ελληνικό πρόβλημα. Από “σοφός” πολιτικός της Ευρώπης καθίσταται “καρικατούρα” του ευρωπαϊκού συστήματος».

***

Διά χειρός…

…του Τάσου Παππά, από το άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» με τίτλο «Παχυλή υποκρισία»:

Ταρτούφοι με βούλα…

«Για παράδειγμα: Το ΠΑΣΟΚ επιτίθεται στον πρωθυπουργό και τον καλεί να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό.

Μανία αυτό το κόμμα με τις συγγνώμες! Των άλλων όμως. Για τις συγγνώμες που οφείλει το ίδιο στον ελληνικό λαό, ούτε λέξη.

Ακόμη περιμένουμε τις εξηγήσεις όσων πέρασαν από ηγετικές θέσεις, γιατί ένα κόμμα που πάντοτε ήταν αντιδεξιό και ποτέ αντιαριστερό, κατάντησε θλιβερός κομπάρσος της συντηρητικής παράταξης.

Το να υποδύεσαι τον επιτήδεια ουδέτερο ή ακόμη χειρότερα τον εξοργισμένο με την κυβέρνηση της Αριστεράς, όπως ορισμένοι μοιραίοι τύποι που έδρασαν με εγκληματικά ανεύθυνο τρόπο την περίοδο 2009-2012, είναι μια βολική στάση, αλλά σήμερα ουδείς τσιμπάει το τυράκι.

Με την κυβέρνηση τα βάζουν η δεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας (πλάκα τα γαλόνια οι εκπρόσωποί της στην εφαρμογή των Μνημονίων), ορισμένοι δημοσιολόγοι που κατηγορούσαν τον Τσίπρα πως σπρώχνει τη χώρα στα βράχια και ότι έχει κρυφή ατζέντα, για να μας πάει στη δραχμή, παραβιάζοντας τη λαϊκή εντολή, αλλά και διάφορες συνδικαλιστικές συλλογικότητες, μερικές εκ των οποίων έδωσαν σκληρή μάχη για να κατισχύσει το “ναι” στο δημοψήφισμα και είχαν λάμψει διά της απουσίας τους την περίοδο που τα Μνημόνια ξεθεμελίωναν τα εργασιακά δικαιώματα, προκαλούσαν μαζική ανεργία και αφάνιζαν τη μεσαία τάξη.

Τώρα όλοι μαζί σπεύδουν να παίξουν τους αγανακτισμένους, πιστεύοντας ότι οι κάτοικοι αυτής της χώρας έχουν προσβληθεί από αμνησία και δεν θα τους εγκαλέσουν για παχυλή υποκρισία. Ταρτούφοι με τη βούλα».

***

Διά χειρός…

…του Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου, από τις «Διαφωνίες» στο «Έθνος»:

Πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες

«Επί πέντε χρόνια όχι μόνο δεν ήταν μονόδρομος η Ευρώπη, αλλά ούτε καν ήταν ελεύθερη επιλογή μας, έστω και εσφαλμένη, όπως ισχύει για κάθε ελεύθερο πολίτη σε κάθε δημοκρατική κοινωνία. Μας την επέβαλλαν τα μεγάλα συμφέροντα, οι ολιγάρχες, η Μέρκελ και ο Σόιμπλε. Ξεπουλούσαμε την Ελλάδα, μας υπαγόρευαν τρίτοι τι θα πούμε και τι θα γράψουμε, κινδυνολογούσαμε ασύστολα όταν υποστηρίζαμε ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ μας οδηγεί κατευθείαν στη χρεοκοπία, μετείχαμε σε αντεθνικά παιχνίδια υπακούοντας σε ντόπια και αλλοδαπά “αφεντικά” (ενδεχομένως να ήμασταν και για άλλα υπόλογοι, αλλά αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν).

Και να που ήρθε η ώρα της αλήθειας. Οι μάσκες έπεσαν και οι “επαναστάτες του γλυκού νερού” ομολογούν, ποιούμενοι την ανάγκην φιλοτιμίαν, πως ηττήθηκαν, συμβιβάστηκαν, εκβιάστηκαν, υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους. Με δυο λόγια πως όλα αυτά τα χρόνια εμείς είχαμε δίκιο, εμείς πασχίζαμε για το καλό του τόπου κι αυτοί ήταν που πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες σ’ έναν λαό που, αφού τον εξαπάτησαν για να πάρουν την εξουσία, τώρα τον στέλνουν και στο ταμείο για να πληρώσει και τα σπασμένα τους».