Είναι πολλά, πάρα πολλά τα λεφτά…
Καλά, τόσα χρόνια γιατί δεν έκαναν κάτι ανάλογο οι μεγάλοι; Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν τον έφεραν απέξω, με τον «Αττίλα» να έχει εισβάλει στην Κύπρο μας και να καταλαμβάνει ανενόχλητος τη μια περιοχή μετά την άλλη, μπρος σε μια τέτοια εθνική καταστροφή γιατί δεν σχημάτισε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, αλλά αντίθετα ύστερα από δύο μήνες κατέφυγε σε εκλογές;
Αλλά και ο Ανδρέας στη μεγάλη κρίση του Μάρτη του ’87, με την Τουρκία να αμφισβητεί τη νότια θαλάσσια περιοχή του Πρίνου και την πολεμική σύρραξη να αποφεύγεται στο τσακ, γιατί δεν κατέφυγε σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, Κώστα Σκανδαλίδη; Ή το 1994, με τη μεγάλη επίθεση των Αγορών κατά της δραχμής, γιατί δεν αναζήτησε στηρίγματα έξω από το ΠΑΣΟΚ;
Είναι αυτό που και στην αρχή επισημάναμε. Κάποιοι έχουν μείνει ξέμπαρκοι και τους λείπει η εξουσία, χωρίς την οποία ήταν και είναι αέρας κοπανιστός. Και κοιτάνε πώς θα ξαναγίνουν επώνυμοι εξυπηρετώντας με τις… παρεμβάσεις τους τους γνωστούς νταβατζήδες, που βλέπουν ότι η κυβέρνηση δεν υποκλίνεται στη… χάρη τους -τουλάχιστον μέχρι τώρα- και κινδυνεύουν να χάσουν τ’ αυγά και τα πασχάλια. Κοιτάνε πώς θα κυβερνούν πίσω από τις κουίντες, κινώντας τα νήματα, όπως δυστυχώς το έχουμε ζήσει. Όταν ακόμη και οι ισχυροί τούς έκαναν κάποια χατίρια…
Για να μην κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα, αυτή η ξαφνική καταιγίδα που έχει ξεσπάσει από πολλές και διαφορετικές… πηγές, από έξω και από μέσα, δεν είναι καθόλου τυχαία και ασυντόνιστη… Στόχος, ένας και μόνος: Πώς θα σύρουν τον Αλέξη Τσίπρα σε κυβέρνηση με τη Δεξιά και τα… παραποτάμια της, ώστε από εκείνη τη στιγμή και μετά να είναι υπό έλεγχο…
Αυτός είναι ο στόχος και επειδή χρειάζεται… οικουμενική στήριξη, με άρθρα και δηλώσεις υπέρ της παράδοσης, την οποία δικαίως θέλουν τα γνωστά συμφέροντα, που φοβούνται για το αύριό τους, τα λεφτά είναι πολλά… Πάρα πολλά…