Όπλο τουρκικής προπαγάνδας έκαναν πομακικό πανηγύρι στα Χίλια!
Από τότε (με κάποιες παρασπονδίες, εννοείται) το «εμπάργκο» κρατήθηκε, αν και η προηγούμενη διοίκηση της Περιφέρειας υπέκυπτε στον πειρασμό, που εκπορευόταν από το… βάσανο της κάλπης. Το ίδιο συμβαίνει και με τη νέα διοίκηση. Ο νέος αντιπεριφερειάρχης Ροδόπης Χρήστος Μέτιος δίνει πάντα το παρών σε αυτή και σε άλλες τουρκογιορτές – άλλωστε δεν καταλαβαίνει τουρκικά…
Το πανηγύρι στα Χίλια, όπου διοργανώνονται αγώνες πάλης με λάδι, αναβιώνει στη Θράκη σχεδόν μια 25ετία. Οι εκπρόσωποι της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής στην περιοχή μας πήραν μια πομακική γιορτή και την κατέστησαν, με την ανοχή της Ελληνικής Πολιτείας, όπλο προπαγάνδας και υπερεθνικισμού εντός των ελληνικών συνόρων.
Το τι έχει περάσει από κει δεν είναι δύσκολο να περιγραφεί: Εκπρόσωποι των Γκρίζων Λύκων, υπερεθνικιστές, «αξιωματούχοι» που θα συλλαμβάνονταν αν όσα εξέφρασαν όλα αυτά τα χρόνια εντός της ελληνικής επικράτειας τα εξέφραζαν σε κάποιο άλλο (ευρωπαϊκό) κράτος.
Όχι όμως στην Ελλάδα. Το πανηγύρι στα Χίλια προωθείται ως «πατροπαράδοτοι αγώνες πάλης με λάδι, εδώ και 700 χρόνια», συμβάλλοντας και αυτό στη συνεχή και επικεντρωμένη προσπάθεια των γειτόνων να αποδείξουν την τουρκική παρουσία στη «Δ. Θράκη» ανά τους αιώνες…
Το πεδίο είναι ελεύθερο. Κανείς δεν ασχολείται, ούτε προβληματίζεται εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα για το τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΞ συνεχίζουν να δίνουν όλα αυτά τα χρόνια την άδεια για να περνά όλο αυτό το «μπουλούκι» των τούρκων αξιωματούχων (δημάρχων και νομαρχών) αλλά και ιμάμηδων με… γραμμένο σενάριο και στόχο, πάντα καλυπτόμενο από μουσικούς και αθλητές – απαραίτητα αξεσουάρ για την επικάλυψη της προπαγανδιστικής αυτής εκδήλωσης σε… πολιτιστικό γεγονός. «Εκδηλώσεις όπως αυτή είναι πολύ σημαντικές γιατί κρατούν ζωντανά έθιμα και παραδόσεις του τόπου σας», είπε ο Μέτιος στον χαιρετισμό του και σίγουρα χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να καταλάβει κανείς τι θέλει να πει ο «ποιητής». Διότι τα ερωτήματα που δημιουργούνται από αυτή και μόνο τη φράση είναι αρκετά (ευτυχώς, μίλησε μόλις ένα λεπτό, αναλώνοντάς το σε ευχές για τους διοργανωτές και ευχαριστήρια στους διοργανωτές, επίσης, που τον προσκάλεσαν). Ποια έθιμα, ποιες παραδόσεις, ποιων και ποιου τόπου, είναι πραγματικά μερικές από τις… αποσαφηνίσεις που υποχρεούται να κάνει βάσει του θεσμού που εκπροσωπεί…
Κατά τα άλλα, τα περί «τουρκικής μειονότητας, τουρκικών παραδόσεων και εθίμων», που ακούστηκαν στο πανηγύρι, δεν τον ενόχλησαν διόλου. Αλλά, όπως προαναφέρθηκε, δεν μιλά και τουρκικά…