Συμφωνία και εκλογές
Πέραν όμως των εκβιασμών και των πιέσεων που προέρχονται από το «εξωτερικό μέτωπο», η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός καλούνται να αντιμετωπίσουν έναν, ιδιαίτερου χαρακτήρα, έμμεσο εκβιασμό, που προέρχεται από την παγιωμένη διαφοροποίηση -που εξελίσσεται πλέον σε άτυπη πολιτική ρήξη- της Αριστερής Πλατφόρμας και των διαφωνούντων στον ΣΥΡΙΖΑ. Ασφαλώς πολύ διαφορετικά θα εξελίσσονταν οι διαπραγματεύσεις με το «εξωτερικό μέτωπο» εάν η κυβέρνηση διέθετε τη συμπαγή πλειοψηφία των 162 βουλευτών, παράλληλα με όλη την, δικαίως, αυστηρή κριτική που μπορούσε -και όφειλε- να ασκηθεί για τους χειρισμούς που οδήγησαν στην υπογραφή μιας όντως επαχθούς συμφωνίας.
Οριστική η ρήξη με την Αριστερή Πλατφόρμα
Όμως τώρα οι εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη δρομολογηθεί και η ρήξη είναι αναπόφευκτη. Έχει ήδη ξεκινήσει μάλιστα από την απόφαση της ΚΕ για τη διενέργεια έκτακτου συνεδρίου τον Σεπτέμβριο. Η απόρριψη της πρότασης του Π. Λαφαζάνη, που ζήτησε την αποτροπή κατάληξης της συμφωνίας μέσω ενός διαρκούς συνεδρίου -στο οποίο θα μπορούσε πιθανώς να εκμαιευθεί μια απόφαση σύμφωνη με την πρόταση της Αριστερής Πλατφόρμας-, αποτέλεσε σε πολιτικό επίπεδο την προαναγγελία της ρήξης. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, για έναν προσεκτικό παρατηρητή, το γεγονός ότι η Αριστερή Πλατφόρμα δεν ζήτησε καν να τεθεί η πρότασή της σε ψηφοφορία… Από εδώ και πέρα προέχει ο πολιτικός χειρισμός της ρήξης, αφού κάθε πλευρά θα προσπαθήσει, μέσω των «καταλληλότερων» χειρισμών, να αποφύγει το πολιτικό και κομματικό «κόστος» της ρήξης και της διάσπασης. Εάν η συμφωνία με το «κουαρτέτο» των «θεσμών» ολοκληρωθεί έγκαιρα, τότε το βασικό πολιτικοϊδεολογικό επιχείρημα της Αριστερής Πλατφόρμας και των διαφωνούντων ακυρώνεται στην πράξη. Το έκτακτο συνέδριο του Σεπτεμβρίου θα πρέπει να εκπονήσει μια νέα στρατηγική που θα αφορά τη σύνδεση -και υπέρβαση- των όρων της συμφωνίας με ένα «αντίρροπο» πρόγραμμα, που θα έχει ως πυρήνα τη ρήξη με τη διαπλοκή, τη μεγάλη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο και ταυτόχρονα την αξιοποίηση των πόρων σε συγκεκριμένες αναπτυξιακές δραστηριότητες. Αναπόφευκτα αυτή η νέα στρατηγική απαιτεί σοβαρούς κομματικούς μετασχηματισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, θεσμικές λειτουργίες συλλογικής απόφασης και δράσης. Ό,τι δεν πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ στο τελευταίο του συνέδριο, παραμένοντας μια συμπαρουσία «συνιστωσών» και προσωπικών ακόμα απόψεων (που διεκδικούν μάλιστα να επιβάλλουν την αντίληψη τους σε κεντρικό – κυβερνητικό επίπεδο), θα πρέπει τώρα να το καταστήσει πραγματικότητα.
Να εξελιχθεί δηλαδή σε ένα σύγχρονο αριστερό κόμμα, που χωρίς να απορρίψει ή να αλλοιώσει τις βασικές πολιτικοϊδεολογικές του αρχές, θα μπορεί να απευθυνθεί πειστικά στην κοινωνική του βάση και να εκφράσει τις ανάγκες της ευρύτερης πλειοψηφίας που στήριξε και στηρίζει την ελληνική κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες που κατέβαλε και καταβάλλει μέσα σε ένα εχθρικό – πολεμικό περιβάλλον. Ήδη η Αριστερή Πλατφόρμα διαμορφώνει τη δική της πολιτική και εκλογική στρατηγική. Το έκτακτο συνέδριο δεν έχει πλέον γι’ αυτήν πολιτικό περιεχόμενο ούτε μπορεί τελικώς να χρησιμοποιηθεί ως πολιτικοϊδεολογικός χώρος «ζύμωσης»… Εάν μάλιστα η προκήρυξη εκλογών αποφασισθεί για τις επόμενες εβδομάδες, τότε η Αριστερή Πλατφόρμα και οι διαφωνούντες θα βρεθούν, κυριολεκτικά, σε πολιτικό κενό…
Γι’ αυτό και τα ηγετικά στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας ξεκίνησαν ήδη την άτυπη προεκλογική τους εκστρατεία, προσπαθώντας να διαμορφώσουν -και σε πολιτικό και σε κοινωνικό επίπεδο- τις προϋποθέσεις συγκρότησης μιας κίνησης, είτε σε επίπεδο κόμματος είτε σε μορφή «μετωπικού σχήματος», προκειμένου να κατέλθουν στις εκλογές.
Ποιο θα είναι όμως σε μια τέτοια περίπτωση το πολιτικό τους «πρόταγμα», το στρατηγικού χαρακτήρα «επιχείρημα»; Αναπόφευκτα θα θεμελιωθεί στην αιτία της ρήξης, δηλαδή στην έξοδο από την Ευρωζώνη και την επάνοδο στο εθνικό νόμισμα. Αυτή άλλωστε τη «λύση» πρότειναν και προτείνουν οι εκπρόσωποι της Αριστερής Πλατφόρμας στον Αλ. Τσίπρα από τη 13η Ιουλίου μέχρι σήμερα… Θα πρέπει πάντως, σε μια τέτοια περίπτωση, να λάβουν υπ’ όψιν τους την τραγική αποτυχία των «κομμάτων της δραχμής» σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις…
Εκλογές τον Σεπτέμβριο
Μια κίνηση ΜΑΤ: Εάν ολοκληρωθεί και ψηφισθεί έγκαιρα η συμφωνία, με δεδομένη την καταψήφισή της από την Αριστερή Πλατφόρμα και τους διαφωνούντες, τότε είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο να προκηρύξει ο Αλ. Τσίπρας εκλογές μέσα στον Σεπτέμβριο. Μια τέτοια αιφνιδιαστική κίνηση θα μπορούσε να ελαχιστοποιήσει τις κομματικές απώλειες και στην περίπτωση της επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστά που προσεγγίζουν το 40% να προσδώσει μια νέα δυναμική στην κυβέρνηση και να «αναβαπτίσει» το πολιτικό και κοινωνικό «κεφάλαιο» του πρωθυπουργού και του ΣΥΡΙΖΑ.
Μια ενισχυμένη και συμπαγής κυβερνητική πλειοψηφία, άλλωστε, θα μπορέσει να αντιμετωπίσει από καλύτερες θέσεις τους εκβιασμούς και τις πιέσεις των δανειστών και να χειρισθεί αποτελεσματικότερα το στρατηγικής σημασίας ζήτημα του χρέους.
Η παράταση, άλλωστε, της σημερινής, νόθας πολιτικοϊδεολογικά, κατάστασης -όπου η κυβερνητική πλειοψηφία τελεί υπό συνεχή αίρεση και εκβιασμό τόσο από τους διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τα μνημονιακά κόμματα της αντιπολίτευσης- θα φθείρει συνεχώς την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό και θα παρατείνει το κλίμα της αστάθειας και της προσωρινότητας.
Η «πρόωρη» προκήρυξη εκλογών μπορεί να αντιμετωπίσει ενδεχόμενα και ένα μείζον πρόβλημα της κυβερνητικής διαχείρισης.
Οι παρατεταμένες «διαπραγματεύσεις» στις οποίες επικεντρώθηκε -και επικεντρώνεται ακόμα- ένα μεγάλο τμήμα της κυβέρνησης και της κρατικής μηχανής δεν έχει επιτρέψει στην κυβέρνηση να αντιμετωπίσει κρίσιμα θέματα της καθημερινής πραγματικότητας, παρεμβάσεις και θεσμικές αλλαγές, οι περισσότερες των οποίων δεν έχουν καν οικονομικό κόστος. Η πάταξη της φοροδιαφυγής, ένα νέο φορολογικό καθεστώς που θα κατανέμει δικαιότερα τα βάρη, το νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ, ο έλεγχος και η εποπτεία του τραπεζικού συστήματος αποτελούν ενδεικτικά μείζονος σημασίας πολιτικές παρεμβάσεις που θα πρέπει να υλοποιηθούν το ταχύτερο.
Παρά τις σκληρές δοκιμασίες που υπεστήκαμε, οι μεγάλες δυσκολίες είναι ακόμα μπροστά μας και το φθινόπωρο θα αποδειχθεί μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδος και για την κυβέρνηση και για τον λαό μας. Μόνο μια ισχυρή και συνεκτική πολιτική εξουσία και μια κοινωνία που θα γνωρίζει και θα στηρίζει συγκεκριμένους στόχους και προοπτικές μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις επιπτώσεις του εθνικού δράματος που βιώνουμε επί πέντε συνεχή χρόνια.