Με την ευρωλατρεία δεν λύνονται τα προβλήματα

Η εξειδίκευση της οικονομίας μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια επιτυχημένη «σταδιοδρομία» της Ελλάδας στη νομισματική ένωση (Ευρωζώνη). Στον γεωργικό τομέα έχουμε αναφαίρετα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ενώ, αντίθετα, στους βιομηχανικούς κλάδους δεν είμαστε σε θέση να ανταγωνιστούμε τους βιομηχανικά αναπτυγμένους συνεταίρους μας. Άρα μέσα στην Ευρωζώνη είναι αδύνατον να πετύχουμε επαρκή ανταγωνιστικότητα για τα προηγμένης τεχνολογίας βιομηχανικά προϊόντα. Αυτό ανάγκασε τον μεγάλο φίλο της χώρας μας, πρώην πρόεδρο της Γαλλίας κ. Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, να δηλώσει προ μηνός ότι μέσα στην Ευρωζώνη δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να πετύχει βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων της. Προφανώς εννοούσε των βιομηχανικών προϊόντων μας. Αυτό έπρεπε να γίνει κατανοητό από την κυβέρνηση Σημίτη, που τάχα προετοίμαζε την Ελλάδα για την ένταξη στην Ευρωζώνη και δυστυχώς δεν ασχολήθηκε με τη θωράκιση της οικονομίας μας, αλλά με τη «δημιουργική λογιστική», όπως είχαμε σημειώσει τότε. Η «δημιουργική λογιστική» ήταν το «μαγείρεμα» ψεύτικων μακροοικονομικών στοιχείων που θα δικαιολογούσαν την ένταξή μας στην Ευρωζώνη. Ενώ η εξειδίκευση της οικονομίας μας είχε εντελώς ξεχαστεί από τον τότε υπουργό Οικονομίας κ. Χριστοδουλάκη, που ασχολήθηκε με επιτυχία στο «μαγείρεμα» στοιχείων. Αυτό το μαγείρεμα το επιβεβαίωσε και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας και φίλος της χώρας μας κ. Νικολά Σαρκοζί.

Η εξειδίκευση της οικονομίας μας, που δεν έγινε τότε στο προπαρασκευαστικό στάδιο αλλά ούτε και μεταγενέστερα, μπορεί να επιτευχθεί και τώρα, καθώς τα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα είναι αναφαίρετα δώρα της ελληνικής φύσης. Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας έδειξε ότι είναι λάτρης της Ευρωζώνης (και του ευρώ φυσικά), κάτι αφύσικο σε αριστερή κυβέρνηση. Και νομίζουμε ότι δεν δέχεται να θυσιάσει τον ελληνικό λαό στη σταθερότητα της Ευρωζώνης. Αν θέλει να δικαιωθεί κάπως για την ευρωλατρεία του, θα πρέπει να ξεφύγει από το δόγμα «ευρώ και ξερό ψωμί», όπως μας έσυραν οι προηγούμενοι τυφλωμένοι που άσκησαν την εξουσία στη χώρα μας. Η τωρινή κυβέρνησή μας θα πρέπει να ασχοληθεί με την εξειδίκευση της οικονομίας για να παύσει η Ελλάδα να είναι ο φτωχός επαίτης μέσα στην Ευρωζώνη και να μας βρίζει ακόμη και η… Μάλτα!

Έχουμε τη γνώμη ότι η εξειδίκευση της οικονομίας μας μπορεί να γίνει πραγματικότητα εάν ενισχυθούν πραγματικά ο τουρισμός και η γεωργική παραγωγή. Είναι δύο κλάδοι στους οποίους διαθέτουμε ασυναγώνιστα πλεονεκτήματα (μαζί με την Ιταλία), κατά πολύ ισχυρότερα αυτών των βορείων χωρών-μελών της Ευρωζώνης, που ασφαλώς διαθέτουν υψηλό τεχνολογικό επίπεδο στον κλάδο της βιομηχανικής παραγωγής.

α) Ο τουρισμός: Έχουμε όλα τα προσόντα και τις υποδομές για την τουριστική μας ανάπτυξη. Ήλιος – θάλασσα – νησιά – εύκρατο κλίμα – πολιτιστική κληρονομιά – αρχαία μνημεία παγκόσμιας εμβέλειας (Ακρόπολη – Βεργίνα – Κνωσός κ.λπ.), στολίζουν την Ελλάδα και προσελκύουν το ενδιαφέρον των ξένων επισκεπτών. Η προσφορά υπηρεσιών προς τους τουρίστες είναι υψηλής στάθμης και μαζί με την πατροπαράδοτη φιλόξενη διάθεση των Ελλήνων είναι φυσικό να ικανοποιούν πλήρως τις απαιτήσεις των ξένων επισκεπτών μας. Γι’ αυτό πολλοί αλλοδαποί προτιμούν ακόμη και ο γάμος τους να γίνει στην Ελλάδα, με όλη την τελετουργία και τα ελληνικά έθιμα. Το κράτος πρέπει να διαφημίσει τις ελληνικές ωραιότητες, την ομαλή λειτουργία των μουσείων μας, την καθαριότητα κάθε παραλίας και το αμόλυντο των ελληνικών θαλασσών, για να βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο την προτίμηση των ξένων που μας επισκέπτονται. Τώρα, με την κρίση που μαστίζει τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, με τα συνεχή κουρέματα των εισοδημάτων και την υψηλή ανεργία, έχουμε δραστικό περιορισμό του εσωτερικού τουρισμού. Ας κοιτάξουμε λοιπόν να τονώσουμε την προσέλκυση ξένων τουριστών. Και δεν πρέπει η κυβέρνηση να ξεχνάει ότι ο τουρισμός είναι πράξη εξομοιούμενη με εξαγωγές. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται και όχι ως αντικείμενο υπερφορολόγησης, όπως έγινε πρόσφατα, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των δανειστών – εταίρων μας. Ας χαίρεται η κυβέρνηση Τσίπρα την ευρωλατρεία της.

β) Γεωργική παραγωγή: Η προϊούσα τεχνολογική ανάπτυξη των χωρών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης και η συρρίκνωση της γεωργικής παραγωγής τους γρήγορα θα δημιουργήσει πρόβλημα επάρκειας γεωργικών και μεταποιημένων γεωργικών προϊόντων. «Πριν τραφούν οι μηχανές πρέπει να τραφούν οι άνθρωποι», έλεγαν οι παλαιοί οικονομολόγοι. Και είχαν δίκιο. Η χώρα μας μπορεί και πρέπει να εξειδικευτεί στη γεωργική παραγωγή και στα μεταποιημένα γεωργικά προϊόντα. Είναι ανάγκη να γίνουν επενδύσεις για την ίδρυση και λειτουργία βιοτεχνιών και βιομηχανιών μεταποίησης γεωργικών προϊόντων. Είναι αδιανόητο να εξάγουμε ελιές στην Ιταλία για να φτιάξουν οι Ιταλοί λάδι και όχι εμείς. Εξάγουμε μήλα για να κατασκευάζουν οι Ευρωπαίοι (κυρίως οι Γερμανοί) ποτά και άλλα προϊόντα από τα δικά μας μήλα. Γιατί να μην αξιοποιούμε εμείς στο έπακρο τη γεωργική μας παραγωγή; Η κρίση έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη της γεωργίας μας. Οι εξαγωγές γεωργικών προϊόντων, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2008 έφτασαν στα 3,9 δισ. ευρώ, το 2010 αυξήθηκαν στα 4,6 δισ. ευρώ και το 2013 στα 5,4 δισ. ευρώ. Και σήμερα ο αγροτικός κλάδος απασχολεί το 13% του εργατικού δυναμικού. Ενώ το ΑΕΠ, λόγω ύφεσης, συνεχώς μειώνεται, η αξία των γεωργικών προϊόντων αυξάνεται, γεγονός που σημαίνει ότι οι επενδύσεις στον γεωργικό κλάδο είναι θετικές σε απόδοση. Έχουμε τη γνώμη ότι μπορούμε να στηρίξουμε την εξειδίκευση της παραγωγικής μας μηχανής στον κλάδο της γεωργίας.

Το συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι η εξειδίκευση της οικονομίας μας μπορεί βασικά να στηριχθεί στον τουρισμό και τη γεωργία. Έτσι, μετά τον προσεχή Οκτώβριο, που οι δανειστές μας υποσχέθηκαν διευθετήσεις για το χρέος προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο και να αποκτήσει η χώρα μας κάποια ευχέρεια στην εξόφληση των δανειακών της υποχρεώσεων, η κυβέρνηση πρέπει να στραφεί στην εξειδίκευση της οικονομίας ώστε και αυτή να καταστεί βιώσιμη μέσα στην Ευρωζώνη. Με την ευρωλατρεία, κύριε Τσίπρα, δεν λύνονται τα προβλήματα, μάλλον περιπλέκονται.