Καθαρές λύσεις, Αλέξη
Και έξι μήνες τώρα συνεχίζει να τον στηρίζει, ως πρωθυπουργό πλέον, αν και τα πράγματα, με πρώτη την καθημερινότητα, έχουν πάει χειρότερα και γύρω μας πυκνώνουν απειλητικά μαύρα σύννεφα. Οι πολίτες πιστώνουν στον Τσίπρα αυτό που δεν έβλεπαν σε εκείνους που μας έβαλαν στον τροχό των Μνημονίων, που δεν είχαν πει έστω και ένα «όχι», για τα μάτια του κόσμου, στις απάνθρωπες απαιτήσεις των… φίλων δανειστών μας. Από τον Γενάρη και μετά, δεν υπάρχει πολίτης, ακόμη και κακόπιστος, που να μπορεί να πει ότι ο Τσίπρας δεν πάλεψε για να αποτρέψει τον Αρμαγεδδώνα που θέλουν να φέρουν στον ελληνικό λαό. Αλλά, δυστυχώς, ο πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να αποφύγει νέα δυσβάστακτα μέτρα, κάτω από τον ωμό εκβιασμό της εξόδου από το ευρώ.
Αυτή η εξέλιξη ήταν το σπίρτο που περίμενε η εσωκομματική αντιπολίτευση και η φωτιά άναψε διά χειρός Λαφαζάνη. Με αποτέλεσμα, με διασπασμένη την κυβερνητική πλειοψηφία, ο Τσίπρας να μην μπορεί να κυβερνήσει. Κάτι που διαπιστώθηκε όταν τα κρίσιμα νομοσχέδια, τα οποία αποτελούσαν προϋπόθεση για την υπογραφή της συμφωνίας, ώστε να ανοίξει η στρόφιγγα της ρευστότητας στην Αγορά, που έχει κυριολεκτικά στεγνώσει, ψηφίσθηκαν με τις ψήφους της αντιπολίτευσης, καθώς 39 βουλευτές της Αριστερής Πλατφόρμας, επικεφαλής της οποίας είναι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, καταψήφισαν.
Η ρήξη επιβεβαιώθηκε στην προχθεσινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, όπου η ψηφοφορία ανέδειξε μεν κυρίαρχο τον Τσίπρα αλλά και με σημαντική δύναμη τον Λαφαζάνη. Και η τελική σφραγίδα της διάσπασης θα μπει στο Συνέδριο, που έχει αναγγελθεί για τον Σεπτέμβριο.
Η πραγματικότητα είναι πλέον δεδομένη. Είναι αδύνατη η κοινή πορεία. Περισσότερο για τον ίδιο τον Τσίπρα, γιατί η κυβέρνηση δεν μπορεί να παίρνει αποφάσεις και να τις ψηφίζει αν προηγουμένως δεν έχει πάρει το ok του Λαφαζάνη. Μια τέτοια κατάσταση θα επιτάχυνε τραγικές εξελίξεις και θα ήταν βούτυρο στο ψωμί των δανειστών. Μέχρι και τον Σόιμπλε μπορεί να έκανε να σηκωθεί από το αναπηρικό καροτσάκι του…
Είναι η ώρα, Αλέξη Τσίπρα, για καθαρές κουβέντες, για καθαρές λύσεις. Δεν χωρούν ερμαφρόδιτες καταστάσεις και παιδικές ασθένειες όταν απέναντι είναι η χώρα και ο λαός. Ούτε ανεφάρμοστες αντιλήψεις για ένα ιδεατό κράτος, είδος του οποίου δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Και όταν υπήρξαν τέτοιοι πολιτικοί σχηματισμοί, κατέρρευσαν, με χαμένους τους πολίτες τους.
Δικαίωμα του Λαφαζάνη, και του κάθε Λαφαζάνη, είναι να φαντάζεται ανύπαρκτους παραδείσους και να τάζει τον ουρανό με τ’ άστρα. Αλλά όταν έχεις άδεια Ταμεία, όταν οι τράπεζες καταρρέουν, οι άνεργοι αυξάνονται, τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται, οι ουρές στα συσσίτια μεγαλώνουν και η φτώχεια εξαπλώνεται, όταν όλα τα δημόσια έργα έχουν σταματήσει και τα φουγάρα των εργοστασίων δεν βγάζουν καπνό, εσύ, Παναγιώτη, έξι μήνες τώρα, ως υπουργός του πιο κρίσιμου υπουργείου, από το οποίο εξαρτάται αν θα δουλέψει η χώρα, δεν μπορείς να μην έχεις κάνει απολύτως τίποτα. Ούτε είδαμε εκείνα τα 5 δισ. ευρώ που θα έφερνες από τη Μόσχα ως προκαταβολή για τον αγωγό που ΘΑ κατασκευασθεί σε συνεργασία με τη Ρωσία. Δεν μπορείς επί έξι μήνες να αρνείσαι να κλείσεις ραντεβού στο προεδρείο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, για να σε ενημερώσουν για τα προβλήματα του χώρου τους, όπου απασχολούνται χιλιάδες εργαζόμενοι.
Αν, Αλέξη, μέσα στο ίδιο σπίτι, στην οικογένεια του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορείτε να τα βρείτε και έχετε γίνει βούκινο στη… γειτονιά από τις γκρίνιες σας, σαν τα κακομαθημένα παιδιά που ξαφνικά νόμισαν ότι όλα τα παιγνίδια είναι δικά τους, αν κάθε στιγμή… πλακωνόσαστε και την πληρώνει η… Ψωροκώσταινα, το διαζύγιο είναι η λύτρωση και για τις δύο πλευρές. Πρωτίστως, όμως, για τη χώρα.
Είναι, πάντως, γεγονός αδιαμφισβήτητο, Αλέξη Τσίπρα, ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Υπονομεύει την πορεία της χώρας και το αύριο του ελληνικού λαού.
Εσένα εμπιστεύθηκε ο ελληνικός λαός, όχι μόνο στις 25 Γενάρη αλλά και στο δημοψήφισμα, όπως και σε όλες τις δημοσκοπήσεις, που σε φέρνουν πρώτο, μακράν όλων των άλλων.
Ολάκερες, επομένως, και οι ευθύνες για την πορεία που θα οδηγήσει την Ελλάδα μακριά από τα βράχια.