Δοξάζω τον Θεό που έχω δουλειά…
// Αποφασίσατε να δουλέψετε στην Κύπρο;
Και λέω και δόξα τω Θεώ! Είναι πολύ ευγενικό εκ μέρους των Κυπρίων που δίνουν σ’ αυτές τις βάναυσες εποχές δουλειά στους ελλαδίτες ηθοποιούς, αφού η δική μας τηλεόραση θα γεμίσει ξανά με τούρκικα, και να μου το θυμηθείτε…
Ό,τι τούρκικο δεν έχουν αγοράσει τα ελληνικά κανάλια θα το αγοράσουν τώρα. Το φτηνό κρέας, η εύκολη λύση. Βέβαια, για τον ελληνικό πολιτισμό είναι ολέθρια επιλογή.
// Από τη συναναστροφή σας με τον κυπριακό λαό τι μηνύματα παίρνετε;
Για μένα οι Κύπριοι είναι παράδειγμα θάρρους και αισιοδοξίας, ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο. Πραγματικά τους σέβομαι που υπέμειναν με αξιοπρέπεια και τα capital control για δύο χρόνια αλλά και το «κούρεμα» των καταθέσεών τους. Γιατί στην Κύπρο υπάρχουν σοβαροί επιχειρηματίες. Πάνε πολύ καλά οι επιχειρήσεις τους αλλά και η τηλεοπτική παραγωγή. Για μένα η ελληνική τηλεόραση φέτος θα θυμίσει έντονα το 2011, που η μοναδική σειρά που παιζόταν ήταν τα «Κλεμμένα όνειρα» του Δημήτρη Αρβανίτη. Και αυτό γιατί πλέον έχουν παγώσει όλες οι νέες παραγωγές, ακόμη και τα γυρίσματα, ενώ υπάρχουν συντελεστές σειρών που έχουν μείνει απλήρωτοι.
// Οι αναβολές σε θεατρικές παραστάσεις σάς γεμίζουν ανησυχία για τον θεατρικό χειμώνα που έρχεται;
Η Γερμανία ζητά συνεχώς νέες υποχωρήσεις από την Ελλάδα, που θα φτωχοποιήσουν εντελώς τον ελληνικό λαό. Ακούω για το κόψιμο των πρόωρων συντάξεων, για τη φορολογία των αγροτών, για την κατάργηση των εκατό δόσεων για χρέη προς το Δημόσιο και θεωρώ ότι η Γερμανία και οι δορυφόροι της θέλουν να τορπιλίσουν τη συμφωνία.
Το σχέδιό τους είναι η Ελλάδα να υιοθετήσει τους μισθούς και τις συντάξεις των χωρών του ανατολικού μπλοκ. Αυτό θέλουν οι τραπεζίτες της Γερμανίας. Και ο Σόιμπλε και η Μέρκελ θεωρώ ότι ακολουθούν τις επιταγές του γερμανικού τραπεζικού συστήματος.
Δεν είναι πολιτικοί, είναι φερέφωνα συμφερόντων. Ζούμε την κορύφωση του καπιταλιστικού συστήματος, που επιζητεί τον πλούτο συσσωρευμένο όλο και σε λιγότερα χέρια. Δεν μιλάμε για μεσαία τάξη πια. Δεν μιλάμε για φτωχούς και πλούσιους όπως στη Λατινική Αμερική. Μιλάμε για την εξόντωση και την ταπείνωση ενός ευρωπαϊκού λαού. Πιστεύω ότι θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες από τον Νότο. Ουσιαστικά έχουμε πόλεμο.
// Δηλαδή, πιστεύετε ότι δεν θα υπογραφεί η συμφωνία;
Ο Ομπάμα στην αμερικανική χρηματοπιστωτική κρίση έδειξε την πυγμή του στους τραπεζίτες. Όσες τράπεζες δεν πήγαιναν καλά τις κρατικοποίησε και τις έδωσε σʼ αυτούς τους τραπεζίτες που μπορούσαν να διασφαλίσουν την ευημερία τους.
Στην Ευρώπη κανείς δεν αγγίζει τις τράπεζες, ακόμη και αυτές που έχουν προβλήματα, αλλά συνέχεια τις ανατροφοδοτούν. Δεν υπάρχει λογική σ’ όλο αυτό ή καλύτερα δεν υπάρχει πολιτική βούληση για να γίνει κάτι. Μάλλον τα συμφέροντα των τραπεζιτών πιέζουν τους ευρωπαίους πολιτικούς
// Φοβάστε ότι οι επόμενοι μήνες στην Ελλάδα θα είναι πολύ κρίσιμοι ακόμη και για ένα επικείμενο Grexit;
Δεν ξέρω ποιοι πολιτικοί θα υπογράψουν τα νέα σκληρά μέτρα που θέλουν να πάρουν οι «θεσμοί» γιατί τώρα λειτουργούμε με ένα πρόγραμμα – γέφυρα που θα φέρει ένα επιπλέον.
Η τελική συμφωνία θέλει μεγάλες θυσίες για να έρθει. Πιστεύω ότι θα πάμε για εκλογές τον Νοέμβριο και πολύ φοβάμαι ότι στην Ευρώπη ετοιμάζουν ήδη την έξοδό μας. Θα μας πιέσουν όσο περισσότερο γίνεται. Η Γερμανία έχει το μαστίγιο. Ξέρει ότι δεν έχουμε σχέδιο διάσωσης. Ξέρει τον αντίπαλό της. Πολύ άσχημο σε μια διαπραγμάτευση να ξέρουν ότι δεν έχεις εναλλακτικές.
// Η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν μια λύση;
Μακροπρόθεσμα ναι. Μακάρι να πηγαίναμε στο εθνικό μας νόμισμα αν είχαμε επάρκεια σε καύσιμα, φάρμακα, αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Αλλά με όσα υπέγραψαν οι πολιτικοί μας τα προηγούμενα χρόνια δημιούργησαν μια χώρα που μπορεί μόνο να εισάγει και όχι να εξάγει στην πρωτογενή παραγωγή. Για εμένα αυτή η Ευρώπη θα διαλυθεί αργά η γρήγορα. Δεν γίνεται να έχουμε κοινό νόμισμα. Πλέον δημιουργήθηκε μεγάλη ρωγμή και θα το δούμε και στις εκλογές που θα γίνουν στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Εδώ οι Βρετανοί θέλουν να φύγουν από μόνοι τους. Μιλάμε για την Ευρώπη της Γερμανίας. Ακόμη και η άνοδος της Ακροδεξιάς στη Γαλλία είναι για τον Ολάντ μεγάλο πρόβλημα και αυτό είναι απόρροια της λιτότητας που θέλει να επιβάλει το τραπεζικό σύστημα στην Ευρώπη. Και όταν μιλάμε για Ακροδεξιά στη Γαλλία δεν μιλάμε για «Χρυσή Αυγή». Μιλάμε για φασιστικά κόμματα.
// Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία;
Είμαι πάντα αισιόδοξος. Η Ελλάδα ανασυντάσσεται και αναγεννάται. Μακάρι να συνέβαινε το ίδιο και με την Ευρώπη. Μια Ευρώπη η οποία με τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την ευάλωτη και σε δύσκολη θέση χώρα μας κατέδειξε παγκοσμίως πως μόνο Ευρώπη της αλληλεγγύης δεν είναι.
// Η Ελλάδα πιστεύει ακόμη στην Ευρώπη;
Το ποσοστό του «Όχι» δεν ήταν για την έξοδό μας από την ΕΕ, αλλά για έξοδο από τη λιτότητα και τα Μνημόνια. Η Ελλάδα με τη στάση της απέδειξε ότι πιστεύει στην ευρωπαϊκή ιδέα, αλλά όχι σε αυτή που στραγγαλίζει τους λαούς. Και η Ελλάδα και η Κύπρος νιώθουν την Ευρώπη φυσικό τους χώρο.
Τα τελευταία χρόνια όμως δημιουργείται μια Ευρώπη των ισχυρών και των πλουσίων και μια άλλη του φτωχού Νότου, που έχει μπει στη μέγγενη. Το μήνυμα που πέρασε η Ελλάδα, αυτό της αλληλεγγύης, έβαλε σε μεγάλο προβληματισμό και τους Γάλλους, που είναι λαός με βαθιά κουλτούρα και ιδεώδη προς την ελευθερία και τη δημοκρατία. Πιστεύω ότι μέσα τους οι Γάλλοι σκέφτονται μήπως βρεθούν και αυτοί κάποτε αντιμέτωποι με κάποιο Μνημόνιο. Η Ευρώπη που θέλουμε σίγουρα δεν είναι αυτή του κτητικού, αυστηρού Σόιμπλε και των σκληρών Σκανδιναβών, αλλά η Ευρώπη που οραματίστηκαν οι μεγάλοι ηγέτες που τη δημιούργησαν. Αυτό το νόημα είχε η κινητοποίηση σε όλη την Ευρώπη.