ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΕΛΗΣ, ΚΕΡΚΥΡΑ ΤΟΥ ΔΕΚΑΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΑΙΩΝΑ, Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΙΣΧΡΟΤΑΤΟ ΤΥΦΩΝΑ

Γεννήθηκε το 1836 και έφυγε το 1896.
Δεν έγινε σύμβολο και διάσημος, δεν τα ήθελε,
ράπισε μιαν εποχή παρόμοια με τη σημερινή,
έτσι τον πέρασαν στα αζήτητα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ.

Στου κόσμου τη σκηνή, πάντα παρόμοια,
βλάκες, τρελλοί, κακούργοι χορατεύουν.
Άλλοι πηδάν ψηλά,
χαίρουν προνόμια
άλλοι κλαίνε, πεινούν κι όμως χορεύουν.
•••
Ο καμπούρης θαρεί πως είναι ωραίος,
η παληόγρηα λιγώνει στον καθρέφτη,
ο τοκογλύφος φαίνεται γενναίος
κι έχει τιμήν ο υπάλληλος που κλέφτει…
•••
Σπαράζονται ο μικρός
με το μεγάλο
και προδίνει αδελφός
τον αδελφό του
και καθώς απατιούνται
ένας τον άλλο
καθένας απατάει και τον εαυτό του.
•••
Όποιος έχει λιγάκι φιλαυτία
και δεν θέλει για μπαίγνιο
να περάσει
μες στην αιώνια τούτη κωμωδία,
ας την ιδεί μακρόθε κι ας γελάσει.
•••
Έχεις παράδες;…
Είσαι προκομένος
μ’ εβδομήντα στις πλάτες, είσαι νέος
είσαι όλος άσπρος αν και γανωμένος
κι αν τύχει κι είσαι τέρας, είσαι ωραίος!
•••
Κι αν ήσουν μια φορά και λωποδύτης
όλα ξαίρει ο παράς να
τα κουπώνει.
Βουλευτής, Υπουργός, Μητροπολίτης
μπορείς να γίνεις: -τι ο παράς υψώνει.
•••
Μα και φωστήρας κι άγγελος αν είσαι,
μ’ όλη του Σολομώντα
τη σοφία
είσαι μηδέν και μην παραπονείσαι:
μόνο ο παράς την δίνει
την αξία.
•••
Το Χριστό με παράδες να προδώσει
μόνο ένας Γιούδας προσεφέρθη τότες,
μ’ αν κατέβαινε πάλι
να μας σώσει,
πόσοι τώρα θα βρίσκουνταν προδότες.
•••
Ποια αισθήματα σας μείνανε στα στήθη,
νόθα παιδιά της γης που κατοικείτε;
Σεις που των ξένων
παίρνετε όλα τα ήθη
και τα δικά σας τα εθνικά μισείτε;
•••
Την πίστη των πατέρων σας αρνιέστε
η γλώσσα η μητρική σας σκανταλίζει
τη πατρίδα σας πια δε
τη θυμιέστε
και μόνο ο παράς σας ηλεκτρίζει.
•••
Κι όμως των ξένων μόνα σας νικάνε
τα ελαττώματα κι όχι τα
καλά τους.
Ωστόσο κείνοι σας περιφρονάνε,
που σας βλέπουν δεμένους στην ουρά τους.
•••
Μ’ αν δεν έχετε πλειό φιλοπατρία
ποιος της ψυχής σας στολισμός σας μένει;
Α ναι… Σας μένει τάχα η κολακεία
πως είστε αληθινά ξευγενισμένοι.