Στην τρίτη κάηκε ο Σαμαράς
Τρεις ήττες σε διάστημα ενός μόλις χρόνου, με την τελευταία για ένα κορυφαίο ζήτημα, ήταν πολλές για να τις αγνοήσει και να συνεχίσει να ασκεί χρέη προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτό παρά τις εισηγήσεις και τις προτροπές ορισμένων εκ των στενών συνεργατών του, που προσπάθησαν να τον μεταπείσουν με το επιχείρημα ότι η επικράτηση του «όχι» δεν συνιστά επί της ουσίας ήττα μόνο για τη Νέα Δημοκρατία, αλλά για το σύνολο των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Ότι με την ψήφο τους οι πολίτες δεν απέρριψαν τις προτάσεις της παράταξης, αλλά εξέφρασαν την αντίθεση και την οργή τους έναντι των δανειστών. Δεν κατάφεραν ωστόσο να τον μεταπείσουν και λίγο μετά την οριστικοποίηση του τελικού αποτελέσματος του δημοψηφίσματος ανακοίνωσε την παραίτησή του. «Καταλαβαίνω ότι η μεγάλη παράταξή μας χρειάζεται μια νέα αρχή», ήταν μία από τις χαρακτηριστικές φράσεις του.
Παράλληλα όρισε αντιπρόεδρο και μεταβατικό πρόεδρο τον Β. Μεϊμαράκη, ζητώντας του εν ευθέτω χρόνω να κινήσει τις προβλεπόμενες από το καταστατικό διαδικασίες για την ανάδειξη νέου αρχηγού.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος προκάλεσε ισχυρό σοκ στον Σαμαρά και στο στενό επιτελείο του, καθώς οι αρχικές εκτιμήσεις και η πληροφόρηση που είχαν από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων έκαναν λόγο για οριακό αποτέλεσμα. Τα στοιχεία που έφθαναν στη Λ. Συγγρού μέχρι και το πρωί του Σαββάτου μιλούσαν για 50-50 ή ένα μικρό προβάδισμα (4-5 μονάδων) του «όχι». Κάτι τέτοιο θα ήταν διαχειρίσιμο από πλευράς Νέας Δημοκρατίας. Ωστόσο, η επικράτηση του «όχι» ήταν σαρωτική, η ήττα του «ναι» συντριπτική, οπότε ήταν πρακτικώς αδύνατη η παραμονή του κ. Σαμαρά στην ηγεσία της παράταξης. Άλλωστε, πριν καν ανακοινώσει την απόφασή του, ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Σ. Ιωαννίδης είχε ζητήσει την παραίτησή του από την αρχηγία. Είχε βεβαίως προηγηθεί Ντ. Μπακογιάννη, όταν την παραμονή του δημοψηφίσματος είχε επικοινωνήσει μαζί του και αφού τον ενημέρωσε ότι το «όχι» θα επικρατήσει με σημαντική διαφορά, τον… προέτρεψε να παραιτηθεί.
Στενοί συνεργάτες του κ. Σαμαρά τονίζουν ότι η αποχώρησή του από την ηγεσία δεν σημαίνει και ότι θα αποσυρθεί από την πρώτη γραμμή. Αντίθετα, θα είναι διαρκώς «παρών», θα παρεμβαίνει στα κρίσιμα γεγονότα, θα ασκεί κριτική στις αποφάσεις της κυβέρνησης και -φυσικά- θα υπερασπίζεται το έργο που επιτελέσθηκε την περίοδο της πρωθυπουργίας του.