Μάλλον δεν λένε αλήθεια!

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θεώρησε σωστό να προβεί σε δηλώσεις, κατηγορώντας την ελληνική κυβέρνηση ότι μεταφέρει ψευδώς τις απαιτήσεις των δανειστών. Ήθελα, όμως, να ήξερα τι εννοούσε ο κ. Γιούνκερ… Ότι δεν μεταφέρονται επακριβώς οι προσωπικές του απόψεις; Ότι ο ίδιος δεν συμφωνεί με την αύξηση του ΦΠΑ στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος ή με την περικοπή των χαμηλών συντάξεων; Λες και αυτό ενδιαφέρει την κυβέρνηση ή τον ελληνικό λαό και όχι τι ζητούν από κοινού οι πιστωτές της χώρας.

Είναι αλήθεια ότι η δημιουργική ασάφεια, την οποία επέλεξε για καιρό η κυβέρνηση, δυναμίτισε το κλίμα με τους εταίρους. Είναι, όμως, επίσης αλήθεια πως οι δανειστές δηλώνουν παγίως ότι δεν υπάρχει συμφωνία χωρίς το ΔΝΤ – χωρίς, ωστόσο, να αποδέχονται τη βασική του θέση, που είναι η ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους, για την οποία έχουν δεσμευτεί και οι ίδιοι. Και εδώ είναι η σοβαρή πλευρά του θέματος: Γιατί αρνούνται, και μάλιστα ενσυνείδητα, τη θέση αυτή του ΔΝΤ, τη στιγμή μάλιστα που είναι ομότιμος εταίρος τους και αποτελεί έναν εκ των ομότιμων «θεσμών»; Απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν έχει δοθεί μέχρι στιγμής και πολύ φοβάμαι ότι δεν πρόκειται να δοθεί. Καθότι, αν συνέβαινε το αντίθετο, θα είχαμε πλήρη εξασθένηση των θέσεών τους. Άλλωστε, η αδυναμία συγκρότησης κοινής θέσης αντανακλά τα διαφορετικά συμφέροντα που υπηρετεί ο κάθε «θεσμός», τα οποία, προφανώς, οδηγούν σε παράλυση κάθε προσπάθειας για συμφωνία. Δεν λαμβάνουν υπόψη τις συνεχείς υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς και ζητούν αυξήσεις φόρων και περικοπές εισοδημάτων που καμία Βουλή δεν θα μπορούσε να υπερψηφίσει. Επομένως, ας μη δηλώνουν ελαφρά τη καρδία ότι θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ. Να πω ότι υποκρίνονται; Ίσως. Ο κάθε αναγνώστης ας βγάλει τα συμπεράσματά του.