Μέτρα ταλαιπωρίας του λαού

Στην Ελλάδα τα δημοψηφίσματα σπανίζουν, ενώ στις ευρωπαϊκές χώρες γίνονται ακόμη και για ήσσονος σημασίας θέματα. Όπως για παράδειγμα στην Ελβετία, Ισπανία κ.λπ. Όμως, για να είμαστε αντικειμενικοί, το σημερινό δημοψήφισμα αφορά ένα από τα πλέον σοβαρά θέματα που πρόκειται να σφραγίσουν το μέλλον του ελληνικού λαού. Η προκήρυξή του από τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα προκάλεσε σοβαρές αντιρρήσεις και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης στη χώρα μας και από τους αξιωματούχους της «τρόικας». Αιφνιδίασε τους πάντες γιατί ήταν μη αναμενόμενο. Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΝΔ) προκάλεσε πανικό, καθώς όπως έχουν εξελιχθεί τα γεγονότα η ΝΔ δεν μπορούσε να ψηφίσει υπέρ των μέτρων που προτείνουν οι δανειστές μας, αλλά ούτε και να ταυτιστεί με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Γι’ αυτό και η αντίδραση της αντιπολίτευσης ήταν νευρική και αυτό αποδείχτηκε κατά τη διάρκεια της σχετικής συζήτησης στη Βουλή για την έγκριση του δημοψηφίσματος. Και οι ομιλίες των στελεχών της αντιπολίτευσης ήταν χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, αλλά περιορίζονταν σε τυπικά θέματα και όχι στην ουσία του θέματος που τίθεται στην κρίση του λαού. Το πρόβλημα με το δημοψήφισμα είναι η μετά από αυτό εποχή. Όσον αφορά το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα είναι εντελώς ξεκάθαρο για την κατάσταση που θα δημιουργηθεί την επόμενη μέρα. Θα θριαμβεύσουν οι δανειστές και η «τρόικα» και θα επιβάλουν την εφαρμογή των μέτρων που έχουν προγραμματίσει. Εάν ο λαός όμως ψηφίσει «ΟΧΙ», το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζει κανείς τι θα επακολουθήσει. Ποιον δρόμο θα ακολουθήσει η κυβέρνηση; Θα προτιμήσει μια νομισματική μεταρρύθμιση; Η νομισματική μεταρρύθμιση απαιτεί πρόγραμμα, σχεδιασμό και εμπειρία. Τα στοιχεία αυτά βλέπουμε ότι είναι ελλειμματικά στη σημερινή κυβέρνηση. Και τούτο αποδεικνύεται με την κατάσταση που δημιούργησε το μέτρο του κλεισίματος των τραπεζών. Οι τράπεζες παραμένουν κλειστές για μια εβδομάδα και αυτό παρέλυσε και τη ρευστότητα των νοικοκυριών και προκάλεσε και την τέλεια διάλυση της ήδη παραλυμένης αγοράς. Και η κατάσταση που δημιουργήθηκε είναι εντελώς απαράδεκτη και προκάλεσε την οργή του λαού. Αυτό φυσικά θα επηρεάσει και το δημοψήφισμα. Εάν δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επιτυχώς η κυβέρνηση τα προβλήματα αυτά, πώς θα μπορέσει να αντιμετωπίσει την πληθώρα των δύσκολων προβλημάτων που δημιουργεί η εφαρμογή μιας νομισματικής μεταρρύθμισης; Επομένως, πρέπει να μας πείσει η κυβέρνηση ότι είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αλλαγές του νομίσματος, χωρίς να εξοντωθεί η ελληνική οικονομία και η ελληνική οικογένεια. Μπορεί ο κ. Βαρουφάκης και ορισμένοι άλλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίζουν την αλλαγή του νομίσματος για να μπορέσει η ελληνική οικονομία να βαδίσει μπροστά, αλλά αμφιβάλλουμε εάν όλοι αυτοί έχουν σχεδιάσει στο μυαλό τους τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την επιτυχία της αλλαγής του νομίσματος. Το κλείσιμο των τραπεζών δημιούργησε μια αβεβαιότητα σε όλο τον ελληνικό λαό γύρω από τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος. Και εκτός από αυτό, υπάρχει και η ταλαιπωρία του κόσμου και αυτών που έχουν κάρτες, με τις ατελείωτες ουρές, αλλά περισσότερο γι’ αυτούς τους συνταξιούχους που δεν έχουν κάρτες και έμειναν χωρίς χρήματα σχεδόν μια εβδομάδα. Και γενικά μπορούμε να πούμε ότι το κλείσιμο των τραπεζών απονέκρωσε εντελώς την αγορά. Όλα αυτά θα επηρεάσουν τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, γιατί ο λαός θέλει ησυχία, σταθερότητα και όχι ακροβασίες. Και φυσικά όσο το δυνατόν λιγότερη ταλαιπωρία.

Εκείνο που ανησυχεί τον λαό είναι ότι η κυβέρνηση δεν κυνήγησε καθόλου τη διαφθορά. Γιατί η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε τις τόσες λίστες που εκκρεμούν στα γραφεία του ΣΔΟΕ, τις μεγαλοκαταθέσεις Ελλήνων σε τράπεζες του εξωτερικού και κυρίως της Ελβετίας και του Λουξεμβούργου; Αντί να περιφέρουμε τον δίσκο επαιτείας στις ευρωπαϊκές χώρες, με αντάλλαγμα τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων, θα έπρεπε να στραφεί η κυβέρνηση σε αυτούς που με τη συμπεριφορά τους βούλιαξαν την ελληνική οικονομία.

Γιατί τόση ανοχή; Αυτά τα έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη, αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση δεν θέλησε να δραστηριοποιηθεί στην πάταξη της διαφθοράς. Και αυτό μας οδήγησε στην υπερχρέωση και στην ασφυξία ρευστότητας. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών του Ιουνίου δεν ήταν καθόλου ελπιδοφόρες. Στις 30/6/2015 έληξε το πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας χωρίς να δοθεί καμία παράταση, προς το παρόν. Πράγμα που σημαίνει ότι από την Ευρωζώνη και την ΕΚΤ δεν μπορούμε να περιμένουμε μια μεταχείριση ανάλογη με τις ανάγκες της χώρας μας. Εκτός εάν δοθεί παράταση στο πρόγραμμα στήριξης, όπως προς ημερών άφησε να εννοηθεί η κ. Μέρκελ. Η δόση του ΔΝΤ δεν δόθηκε στις 30 Ιουνίου και προς το παρόν δεν δόθηκε παράταση για την εξόφληση της δόσης.

Αυτά και μόνο τα δύο γεγονότα μπορούν να οδηγήσουν στη χρεοκοπία την Ελλάδα και να συνεχίσει να ταλαιπωρείται ο ελληνικός λαός. Και δυστυχώς η κυβέρνηση δεν φαίνεται ικανή να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την περίπτωση αυτή, που θα μπορούσαν να απαλύνουν το βάρος μιας τέτοιας εξέλιξης. Ας ελπίσουμε ότι θα έχουμε ανατροπή αυτών των δυσμενών καταστάσεων. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.