Καταπονημένοι και «ψεκασμένοι» στην κάλπη με δίλημμα: «Αρμαγεδδώνα» ή Άουσβιτς;

Την ευθύνη γι’ αυτό έχουν οι σύμβουλοι και στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, οι υπεύθυνοι του νευραλγικού τομέα της ενημέρωσης / πληροφορίας, που στις μέρες μας έχει διεθνώς καταλάβει θέση υπερόπλου σε εκστρατείες οποιασδήποτε μορφής.

Έτσι, ούτε προεκλογικά ούτε στο εξάμηνο διαχείρισης της εξουσίας οργάνωσαν την αποτροπή, την άμυνα, πολύ δε λιγότερο την αντεπίθεση κατά του λυσσώδους καταιγισμού τρομοκρατικής προπαγάνδας, πυροδοτούμενης, χρηματοδοτούμενης και αναρριπιζόμενης από εξωτερικά και εσωτερικά κέντρα, την οποία η πείρα προανήγγελλε σε κάθε εχέφρονα άνθρωπο.

Αντίθετα, όχι μόνο άφησαν άθικτο στον έλεγχο της πολυένοχης διαπλοκής έναν κυρίαρχο μηχανισμό αδίστακτης προπαγάνδας και αποβλάκωσης, αλλά με έναν απύθμενης αμβλύνοιας προγραμματισμό και επάνδρωση του καίριου τομέα της νέας ΕΡΤ υπονόμευσαν κάθε δυνατότητά της να αντιπαραταχθεί ως ελκυστικό, εναλλακτικό καταφύγιο ενημέρωσης με ένα ποιοτικό δελτίο ειδήσεων στις 8μ.μ. – την ώρα που τα ΜΜΕ της ολιγαρχίας μεταδίδουν ως ειδήσεις ακατάσχετη εμετική προπαγάνδα, καρυκευμένη με περιτρίμματα διεθνούς κουτσομπολιού.

Έτσι, ο προβληματισμένος σημερινός ψηφοφόρος βαίνει προς το εκλογικό τμήμα αμφίρροπος στις αλληλοαναιρούμενες υποδείξεις των υποστηρικτών του «Ναι» και του «Όχι», αλλά πιθανότατα κλονισμένος στις ενδιάθετες τάσεις του είτε από την προσωπική εμπειρία σε ουρές, είτε από τον βομβαρδισμό εικόνων από τα ΑΤΜ κλειστών τραπεζών, είτε από το μέγα πλήθος ομπρελών στην πλατεία Συντάγματος, στην τελευταία συγκέντρωση εξορκισμού του «Αρμαγεδδώνα» της δραχμής…

Αντί της ματαιόδοξης πρόθεσης να λειτουργήσει ως οδηγός στη σκοτεινή και δύσβατη έξοδο από το υπαρξιακό δίλημμα -για μια ψήφο που μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για τη ζωή και την ελευθερία όλου του έθνους-, ο γράφων απλώς θα συνοψίσει κάποια πληροφοριακά στοιχεία-βοηθήματα, τροφή για σκέψη και κρίση του ψηφοφόρου / αναγνώστη. Τα ακόλουθα:

Οι οδηγίες… «εταίρων»

Ο γερμανός αντικαγκελάριος Γκάμπριελ, ο γερμανός πρόεδρος της Ευρωβουλής Σουλτς (σοσιαλιστές αμφότεροι!), ο ολλανδός πρόεδρος του Eurogroup Ντάισελμπλουμ και ο πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ (αυτόκλητος «προστάτης» μας) καταδίκασαν το δημοψήφισμα και απείλησαν ότι «το ”Όχι” σημαίνει ψήφο εναντίον του ευρώ». Ο γάλλος Πρόεδρος Ολάντ, ο ιταλός πρωθυπουργός Ρέντσι, ο πρωθυπουργός της Μάλτας και άλλοι δήλωσαν ότι πρόκειται για δημοψήφισμα επιλογής μεταξύ ευρώ και δραχμής.

Όλοι οι ανωτέρω ξένοι ηγέτες, εταίροι μας στην «Ενωμένη Ευρώπη» της Δημοκρατίας, της ευημερίας και της αλληλεγγύης, εισόρμησαν με τα τσαρούχια τους στην ελληνική εκλογική αρένα, από τη μια προκαλώντας το τρομοκρατικό κλείσιμο των τραπεζών και από την άλλη τροφοδοτώντας με «κρίσιμες μαρτυρίες» τη ρητορεία Σαμαρά – Βενιζέλου – Θοδωράκη για την εξίσωση του «Όχι» με τη δραχμή και τους φούρνους του Άουσβιτς…

Ο ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι υπήρξε σαφέστερος. Συνέστησε την ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα. Το ίδιο και «κορυφαίος γερμανός πολιτικός», με δηλώσεις του στους «Times» του Λονδίνου -που δεν τον κατονομάζουν- ότι «όσο ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιάνης Βαρουφάκης παραμένουν στην εξουσία, η Ελλάδα δεν θα πάρει ούτε ένα «σεντ» (του ευρώ) από νέο πακέτο διάσωσης». Ο Σόιμπλε, την Τετάρτη, το είπε περιφραστικά, ζωγραφίζοντας την ελληνική κυβέρνηση σαν αλλοπρόσαλλη και αφερέγγυα…

Και ο αντίλογος των σοφών

Στο άλλο τάσι της ζυγαριάς, εκτός των εκπληκτικών σε μαζική συμμετοχή και μαχητικότητα διαδηλώσεων αλληλεγγύης προς την αντιστεκόμενη Ελλάδα, που είδαμε (σε ελάχιστα πλάνα) από το Βερολίνο, το Παρίσι, τη Ρώμη, τη Βιέννη, το Λονδίνο, το Δουβλίνο και τη Χάγη, συρροή άρθρων και συνεντεύξεων κορυφαίων ξένων οικονομολόγων, διανοητών, πολιτικών και δημοσιογράφων, που με συχνά ασυνήθιστη μαχητικότητα εξεγείρονται σε υπεράσπιση της Ελλάδος και της Δημοκρατίας και προειδοποιούν για τους κινδύνους που εγκυμονεί ο εκτροχιασμός της ΕΕ στον αυταρχισμό και στην απροκάλυπτη δικτατορία του χρήματος, έτοιμη να πατάξει με τη βία τους απείθαρχους «εταίρους» / βασάλους… Ιδού μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

-Ο διαπρεπής γερμανός οικονομικός σχολιαστής του «Spiegel» και των «Financial Times» Βόλφγκανγκ Μινχάου, σε άρθρο του στους «Financial Times» την 29/6, έγραφε ότι «το δημοψήφισμα ήταν η μόνη λογική απόφαση που μπορούσε να πάρει η κυβέρνηση, καθώς το πρόγραμμα των πιστωτών θα έφερνε ολική καταστροφή… Το πρόγραμμα θα παρέτεινε την ύφεση για αρκετά χρόνια. Μια έξοδος της Ελλάδος από την Ευρωζώνη θα είχε πιο αρνητικές συνέπειες βραχυπρόθεσμα. Τουλάχιστον, όμως, θα άφηνε μελλοντικά περιθώρια ανόδου για την Ελλάδα. Το πρόγραμμα των δανειστών ήταν μια οικονομική εκδοχή της κόλασης του Δάντη.»

-Ο πασίγνωστος αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν (βραβείο Νόμπελ), με άρθρο στην προσωπική ιστοσελίδα του, εξηγεί ότι ο ίδιος θα ψήφιζε «Όχι» επειδή «όσο και αν το φάσμα εξόδου από το ευρώ τρομάζει τους πάντες, η ”τρόικα” αξιώνει τώρα στην ουσία να συνεχιστεί επ’ αόριστον και χωρίς ελπίδα εξόδου το καθεστώς της περασμένης πενταετίας». Για τις επισειόμενες συνέπειες μιας εξόδου από την Ευρωζώνη, ο Κρούγκμαν γράφει πως «η υποτίμηση δεν θα μπορούσε να προκαλέσει μεγαλύτερο χάος από αυτό που ήδη υπάρχει, ενώ θα άνοιγε τον δρόμο για την τελική ανάκαμψη, όπως έγινε στο παρελθόν σε άλλες χώρες…».

-Ο επίσης διάσημος οικονομολόγος Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt», δήλωσε ότι «το ”Όχι” στο δημοψήφισμα είναι ο μόνος τρόπος να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη και συνέστησε να ψηφίσουν οι Έλληνες αντίθετα προς τις υποδείξεις των ”θεσμών”». Προχώρησε στην πρόβλεψη ότι σε περίπτωση υπερψήφισης του «Ναι», «η Ελλάδα θα καταρρεύσει πολιτικά και η επόμενη εξέγερση θα στρέφεται εναντίον του ευρώ».

-Ο αμερικανός και βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομίας Τζόζεφ Στίγκλιτς, σε άρθρο του της 29/6 με τίτλο «Επίθεση της Ευρώπης κατά της Δημοκρατίας στην Ελλάδα», καταγγέλλει την «εκ προμελέτης» συντριβή της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας με το πρόγραμμα της «τρόικα». «Υπερψήφιση του ”Ναι”» -γράφει- «θα σήμαινε ατέρμονη οικονομική κατάπτωση. Μια ερημωμένη χώρα -που θα είχε ξεπουλήσει όλο τον κεφαλαιουχικό πλούτο της και που τα λαμπρότερα νέα παιδιά της θα είχαν ξενιτευτεί-, έχοντας συρρικνωθεί ως οικονομία, ίσως να κατόρθωνε τελικά, ύστερα από δέκα ή είκοσι χρόνια, να αποσπάσει μια άφεση χρέους.

Αντίθετα, η ψήφιση του ”Όχι” τουλάχιστον θα άνοιγε στην Ελλάδα τη δυνατότητα να αδράξει το μέλλον της στα δικά της χέρια. Οι Έλληνες μπορεί να κέρδιζαν την ευκαιρία να οικοδομήσουν ένα μέλλον, που μολονότι λιγότερο πλουσιοπάροχο από το παρελθόν, θα είναι περισσότερο ελπιδοφόρο από το άσπλαχνο μαρτύριο του παρόντος».

Κεντρική Τράπεζα πυρπολητής τραπεζών

-Ο εγκυρότατος βρετανός οικονομικός σχολιαστής Αμπρόουζ Ίβανς-Πρίτσαρντ, στην ακραία συντηρητική «Daily Telegraph», στις 21/6:

Κατήγγελλε ότι η ΕΚΤ, με την πρόσφατη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για απειλούμενη «ανεξέλεγκτη κρίση», «αλματώδη πληθωρισμό», «εκθετική ανεργία» και οικονομική κατάρρευση, πυροδοτούσε ενεργά έναν τραπεζικό πανικό απόσυρσης καταθέσεων, «ως διαπραγματευτική τακτική για τον πειθαναγκασμό της Ελλάδος», σε αποδοχή των όρων των δανειστών.

Επίσης, χαρακτήριζε τις τελευταίες προτάσεις που κατέθεσε ο κ. Βαρουφάκης «ορθολογικές, λογικές, έντιμες και ζυγισμένες», προσθέτοντας ότι «το σύστημα εξουσίας των δανειστών ούτε καν κοίταζε τις ελληνικές προτάσεις. Από την αρχή είχαν αποφασίσει να αξιώσουν την αυστηρή επιβολή των όρων του πρώτου Μνημονίου, που και η προηγούμενη συντηρητική φιλοτροϊκανή κυβέρνηση στάθηκε ανήμπορη να εφαρμόσει».

«Πρόκειται, στην καλύτερη περίπτωση, για μια απόδειξη του πόσο η ΕΕ έχει γίνει δυσλειτουργική και γενετικά ανίκανη να διδαχθεί από τα λάθη της. Και -στη χειρότερη περίπτωση- για μια μοχθηρή, τραμπουκική επιμονή για την απόσπαση ταπεινωτικής συνθηκολόγησης, έτσι για ικανοποίηση».

Και για να κλείσουμε, με πολλές και σημαντικές παραλείψεις (όπως η συνέντευξη του πρώην καγκελαρίου Χέλμουτ Σμιτ και οι δηλώσεις του πρώην προέδρου των Σοσιαλδημοκρατών και υπουργού των Οικονομικών Όσκαρ Λαφοντέν εναντίον της Μέρκελ, το άρθρο και τις δηλώσεις του κορυφαίου γάλλου Οικονομολόγου Τομά Πικετί, την αρθρογραφία του υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Ρέιγκαν Πολ Γκρεγκ Ρόμπερτς, του αμερικανού φιλοσόφου Νόαμ Τσόμσκι και πλείστων άλλων προσωπικοτήτων μεγάλης πνευματικής βαρύτητας):

-Ο γνωστός γερμανός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Γιούργκεν Χάμπερμας, σε μακροσκελές άρθρο του στη «Suddeutsche Zeitung» με τίτλο «Η Μέρκελ κάνει λάθος με την Ελλάδα», ανατέμνει τις δυσπλασίες των ευρωπαϊκών θεσμών και αποφαίνεται ως εξής για τη βαλλόμενη ελληνική κυβέρνηση:

«Το εκλογικό αποτέλεσμα (της 25/1/15) είναι η ψήφος ενός έθνους, που, με σημαντική πλειοψηφία, εγείρεται εναντίον της ταπεινωτικής όσο και καταπιεστικής δυστυχίας ενός προγράμματος λιτότητας που επιβλήθηκε στη χώρα. Αυτή η ψήφος δεν επιδέχεται αμφισβήτηση: Ο πληθυσμός απορρίπτει τη συνέχιση μιας πολιτικής, της οποίας η δραστική αποτυχία είναι κάτι που υπέστησαν άμεσα. Εφοδιασμένη με αυτή τη δημοκρατική νομιμοποίηση, η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να επιφέρει μια αλλαγή πολιτικής στην Ευρωζώνη».

Ο Χάμπερμας στιγματίζει ως «σκανδαλώδη και αηδιαστική» την πεισματική άρνηση μιας πολιτικής διαπραγμάτευσης από πολιτικούς που λειτουργούν ως λογιστές δανειστών και επισημαίνει ότι ο συμβιβασμός κατέρρευσε όχι λόγω διαφορών για μερικά δισεκατομμύρια αλλά εξαιτίας του ελληνικού αιτήματος για μια αναδιάρθρωση του συντριπτικού χρέους, που θα επέτρεπε την επανεκκίνηση της οικονομίας, αίτημα το οποίο προσκρούει σε τυφλή άρνηση των δανειστών να αναγνωρίσουν -ενώ το γνωρίζουν- ότι αυτό το βουνό του χρέους είναι ακατανίκητο.