Η άλλη άποψη…
Η Μέρκελ προέταξε τα συμφέροντα των επενδυτών
«Από τον Μάιο του 2010 η καγκελάριος προέταξε τα συμφέροντα των επενδυτών, αντί να δώσει βάρος στην εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας. Το αποτέλεσμα είναι ότι είμαστε και πάλι εν μέσω μιας κρίσης που κάνει πασιφανές, σε όλη της την γυμνή πραγματικότητα, ένα ακόμη θεσμικό έλλειμμα. Το ελληνικό εκλογικό αποτέλεσμα είναι εκείνο ενός έθνους που, στην μεγάλη του πλειοψηφία επαναστατεί κατά της καταπιεστικής και λυπηρής κοινωνικής ανέχειας που επέβαλε στην χώρα η λιτότητα.
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να σχεδιάσουν ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, ώστε να το παρουσιάσουν στους εταίρους διαπραγματευτές τους στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Ωστόσο πρέπει να καταστεί σαφές το απρεπές, μάλλον σκανδαλώδες, της άρνησης για την πολιτική διαπραγμάτευση. Αντ’ αυτής οι δανειστές επιμένουν στην αναγνώριση του βουνού του χρέους, το οποίο δεν μπορεί να αντέξει η ελληνική οικονομία. Επιμένουν, δηλαδή, παρά τις αμφιβολίες στην τυπική αναγνώριση ενός πραγματικά ασήκωτου βάρους του χρέους».
***
Διά χειρός…
…του αρχισυντάκτη του «Βήματος» Ζώη Τσώλη, από το αποκαλυπτικό σχόλιό του:
Επέλεξε ο Σαμαράς να τζογάρει…
«Αυτός ο ”καταραμένος” και για τον ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Στουρνάρας είναι αυτός που είχε προειδοποιήσει τον Αλέξη Τσίπρα και τον Γιάννη Δραγασάκη τον περασμένο Νοέμβριο όταν η διαπραγμάτευση της τρόικας με το δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο για τις αιτίες της επερχόμενης ρήξης.
Σε μια δίωρη συνάντηση στα γραφεία της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή είχε αποκαλύψει στους συνομιλητές του ότι οι δανειστές απαιτούν για να κλείσει το πρόγραμμα δύο πράγματα:
• Να καταργηθούν όλες οι εξαιρέσεις στον ΦΠΑ -το 30% της έκπτωσης στα νησιά του Αιγαίου, η απαλλαγή των τυχερών παιχνιδιών, οι φορολογικές εκπτώσεις στους αγρότες- και όλα αυτά που περιγράφονται στον προϋπολογισμό ως ”φορολογικές δαπάνες”.
• Να καταργηθούν όλες οι εξαιρέσεις στο ασφαλιστικό σύστημα, δηλαδή οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις σε Δημόσιο, ΔΕΚΟ, τράπεζες και στρατιωτικούς, δηλαδή αυτό που ονομάζεται ”σκληρός πυρήνας του κράτους”, όπως αναλυτικά περιγράφονται στην έκθεση του ΚΕΠΕ που είχε παραδοθεί στον τότε υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση.
Τι ακολούθησε; Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας επέλεξε να τζογάρει ακολουθώντας τον δρόμο της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας που δεν είχε, παρά τα όσα διέδιδε και όπως αποδείχθηκε, εξασφαλισμένη. Και αυτό παρά την εισήγηση Στουρνάρα να φέρει στη Βουλή τα μέτρα που είχε ήδη αποφασίσει κι ”ας τον ρίξουν”».
***
Διά χειρός…
…του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά, από την επιφυλλίδα του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Το μόνο ρεαλιστικό ισοδύναμο»:
Τι δεν ψάχνουν οι δανειστές
«Δυστυχώς δεν επιχειρούνται δημοσκοπήσεις με τη φιλοδοξία και την επαγγελματική ικανότητα να διερευνήσουν κριτήρια και προθέσεις: Πώς και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, από πέμπτο κόμμα στη Βουλή, στις εκλογές του 2009, και με ποσοστό 4,6% της προτίμησης των πολιτών, βρέθηκε δεύτερο κόμμα στις εκλογές του 2012, με ποσοστό 16,78% και πρώτο κόμμα, μέσα σε τρία χρόνια, με 36,34%, στις εκλογές του περασμένου Γενάρη; Έτσι ραγδαία και ανεξήγητα δύο εκατομμύρια διακόσιες σαράντα έξι χιλιάδες πολίτες διολίσθησαν στον ”μπολσεβικισμό”, όπως φαντασιώνονται πανικόβλητοι οι σοφοί των Βρυξελλών, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ; Και αντίστοιχα: πώς και γιατί ένα κόμμα του κοινωνικού και πολιτικού περιθώριου, η ”Χρυσή Αυγή”, με ποσοστό 0,29% στις εκλογές του 2009, βρέθηκε τρίτο στη Βουλή κόμμα τον Γενάρη του 2015, με 18 έδρες; Ραγδαία και ανεξήγητα τετρακόσιες χιλιάδες πολίτες διολίσθησαν στον ”νεοναζισμό”, όπως φαντασιώθηκε η ”προοδευτική” στην Ελλάδα διανόηση και το δίδυμο Σαμαρά – Μπαλτάκου;
Οι σοφοί (προηγμένοι πολιτισμικά) δανειστές μας, αν θέλουν να πάρουν πίσω το σύνολο ή ένα μέρος των χρημάτων τους, δεν θα έπρεπε να μελετούν σοβαρά το πού παραπέμπουν τα εκρηκτικά φαινόμενα του ΣΥΡΙΖΑ και της ”Χρυσής Αυγής”; Αν τα φαινόμενα δηλώνουν τυφλή λαϊκή (εκδικητική) αντίδραση σε ένα ανήθικο και ανίκανο, κυριολεκτικά σάπιο πολιτικό σύστημα, δεν θα ήταν συμφέρον των δανειστών να ποντάρουν σε ”ισοδύναμα” των οικονομικών τους απαιτήσεων υπονομευτικά της σήψης του πολιτικού στην Ελλάδα κατεστημένου;
Θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους, μόνο αν πετύχουν να στηθεί στην Ελλάδα λειτουργικός κρατικός μηχανισμός: οργανωτικός, ελεγκτικός, δικαστικός, εισπρακτικός. Αφού καταλυθεί αμείλικτα το πελατειακό κράτος, η συνταγματικά παντοδύναμη κομματοκρατία. Και αφού λειτουργήσει νέμεση: να λογοδοτήσουν οι αυτουργοί της σημερινής καταστροφής.
Το ρεαλιστικό ισοδύναμο της καταβολής των οφειλών μας είναι η ανατροπή της διαχειριστικής πολιτικής μωρίας».