Ελλάδα και δανειστές: Προσοχή στους γεωπολιτικούς συσχετισμούς

Επισημαινόταν ότι οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται κάτω από ισχυρή πίεση εξυπηρέτησης πολιτικών σκοπιμοτήτων και πολύ λιγότερο με καθαρά οικονομικά κριτήρια.

Μέτρα λιτότητας πάνω σε λιτότητα, όπως απαιτούσαν οι δανειστές, είναι και παράλογα και ατελέσφορα γιατί βαθαίνουν την οικονομική κρίση, όπως άλλωστε έχουν υποστηρίξει και διεθνούς κύρους και αναγνώρισης οικονομολόγοι. Το πολιτικό στοιχείο των διαπραγματεύσεων εξακολουθεί να παραμένει ισχυρό. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα και ο νεοφιλελευθερισμός που έχει επιβληθεί και επικρατήσει στην Ευρώπη δεν μπορούν να ανεχθούν πολιτικές δυνάμεις που αρνούνται τη λογική τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που αποτελεί τον εκφραστή αυτής της άρνησης, πρέπει, κατά το σύστημα, να συνετισθεί και να ταπεινωθεί για να διασωθεί και η αποτυχούσα συντηρητική δεξιά αντιπολίτευση.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, που μέχρι πρότινος εμφανίζονταν ως δυνάμει σύμμαχος της ελληνικής κυβέρνησης, για λόγους καθαρά γεωπολιτικούς δεν άσκησαν τη δέουσα πίεση προς τους δανειστές.

Το αντίθετο μάλιστα. Το απολύτως ελεγχόμενο από την Ουάσινγκτον ΔΝΤ σκλήρυνε αναπάντεχα τη στάση του. Η αλλαγή της στάσης των ΗΠΑ δεν είναι άσχετη και με τις γεωπολιτικές εξελίξεις και πολιτικούς υπολογισμούς. Οι τελευταίες εκλογές στην Τουρκία καθιστούν περισσότερο προβλεπτή την πολιτική του Ερντογάν ενώ και οι τζιχαντιστές έχουν περιορίσει τις δραστηριότητές τους σε Συρία-Ιράκ.

Πρωτίστως οι ΗΠΑ φαίνεται να στρέφουν την προσοχή τους προς τους BRICS και ιδιαίτερα τη Ρωσία με επίκεντρο τους ενεργειακούς αγωγούς, για τους οποίους η ελληνική κυβέρνηση επιδεικνύει ενδιαφέρον συνεργασίας. Ο πρωθυπουργός και οι στενοί συνεργάτες του αντιλαμβάνονται το νέο διαμορφούμενο κλίμα και διαπραγματεύονται με γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της χώρας ακόμη και αν η αναμενόμενη συμφωνία με τους δανειστές αποκλίνει, βραχυπρόθεσμα, από τις προεκλογικές θέσεις.

Αντιλαμβάνονται ότι η αλαζονεία των ισχυρών είναι επικίνδυνη για τις μικρές χώρες όπως η Ελλάδα. Ιδιαίτερα, δε, όταν οι εναλλακτικές λύσεις είναι πολύ λίγες. Η διπλωματία πρέπει να βλέπει μακριά. Είναι λυπηρό ότι πολλά ελληνικά ιδιωτικά Μέσα Ενημέρωσης (ΜΜΕ), αναπαράγουν εμφατικά ό,τι δυσμενές σχόλιο ή δημοσιεύματα εμφανίζονται κατά της κυβέρνησης και της Ελλάδας, ακόμη και αν προέρχονται από αναξιόπιστες πηγές με προκατάληψη.

Αλλά και κόμματα της αντιπολίτευσης τα αναπαραγάγουν στον ίδιο βαθμό χωρίς να προσφέρουν κάποια πειστική εναλλακτική λύση. Είναι πάντως παρήγορο ότι άρχισε, έστω και καθυστερημένα, να ακούγεται και η φωνή των διανοουμένων, όπως του Βασίλη Βασιλικού, ο οποίος σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στην έγκυρη ιταλική εφημερίδα «CORRIERE DELLA SERA» στηλιτεύει τη στάση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας, τονίζοντας ότι η Γερμανία, αφού κατέστρεψε διά των όπλων την Ευρώπη δύο φορές, τώρα το πράττει διά της οικονομίας. Επίσης, ο διάσημος έλληνας συγγραφέας μέμφεται τη στάση ηγετών ορισμένων πρώην ανατολικών χωρών, οι οσποίοι ξεπερνάνε σε επικρίσεις κατά της Ελλάδας και τους κυρίους δανειστές.

Η ιστορία της αρχαίας Ρώμης φαίνεται να επαναλαμβάνεται! Επίκειται υπογραφή συμφωνίας με τους δανειστές, αμοιβαίως επωφελούς; Ασφαλείς προβλέψεις δεν μπορεί να γίνουν.

Οι συμβιβασμοί εκατέρωθεν είναι απαραίτητοι. Και μια τελευταία επισήμανση. Συχνά ακούγεται και τονίζεται ότι «η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη». Είναι λάθος αντίληψη. Η Ελλάδα ΕΙΝΑΙ Ευρώπη. Είναι το πνεύμα της για ό,τι δημιουργικό χαρακτηρίζει τη δυτική σκέψη.